БУНИ ТАКДИР ДЕЙДИЛАР….

БУНИ ТАКДИР ДЕЙДИЛАР….

БУНИ ТАКДИР ДЕЙДИЛАР....
БУНИ ТАКДИР ДЕЙДИЛАР....

Пойездга йетолмагач йигит югуришдан тöхтади. «Жин урсин öша светафорни,- хайолидан öтказарди у,- ертарок харакатланиш керак еди. кайерданам öша бетайиннинг машинасига öтирдим!» У асаби таранг холда ортга öгирилди. Шу вактда худди öзи каби пойезд ортидан афсусланиш билан караб колган кизга кöзи тушди.$ЦУТ$ кизнинг узун сочларини шамол öйнаб, хафакон юзларига тушираркан, йигит ундан кöзларини узолмай колди. Хакикатда, каршисида жудаям сохибжамол 21-22 йошлар атрофидаги киз турарди. киз хам юришдан тöхтади. Унинг шахло кöзлари анчагина олислаб кетган пойездга термулган кöйи йиглаб юборишга таййор турарди. Йигитга кизнинг бу холати жудаям галати, öзгача жозибали туюларди. Айни дамда йигит поездни унутиб хам юборганди. «Яхшиям шу светафор бор екан», — табассум килди у. киз хам такдирга тан берди шекилли, йигит томонга каради. — Салом, -деди йигит. — … — Поездда кетадиган одам бундай ертарок харакат килиши керакда. — Сизга öхшабми,- кулди киз. — Йöк, мен поезддан сизни кöриб тушиб колдим. киз жавоб бермай вокзал ичи томон йöл олди. Йигит унга йетиб олди ва гапиришда давом етди: — Бу шахарда хамма шошади, хатто поездлар хам. — Сизчи? — Менми? Шошиб кайерга хам борардим. Такдиримда нима йозилган бöлса шу. Кечирасиз, сиз такдирга ишонасизми? — Йöк. — Бекор киласиз. киз кассага бориб кейинги поезд качон бöлишини сöради. 8 соатдан кейин деган жавобни ешитгач, жуда хафа бöлди. Йигитни еса ушбу жавоб мутлако хурсанд килиб юборганди. Чунки бу гöзал киз тобора уни мафтун килиб борарди. — Афсус,- деди киз. Йигит бöлса, кассадаги кизга миннатдорчилик билдирди: — Рахмат сизга, иложи бöлса яна кöшимча 8 соат ушлаб туринглар öша пойездни. киз йигитни кузатиб тураркан, унинг öзини тутишидан хайрон коларди. киз одамлар гавжум бöлган кутиш залидаги öриндиклардан бирига бориб öтирди. Бироз öтгач йигит хам унинг йонига келиб öтирди. — Менинг исмим … , бу шахарда мехмонман. Сизчи? — Мен хам мехмонман,- жавоб берди киз. — Исмингизни айтмайсизми? — Зарурати йöк, ишонаверинг. — Албатта… Ишониш ярим галаба дегани. киз кöнгирок килиш учун четрокка чикди. кайергадир кöнгирок килди. Йигит уни диккат билан кузатарди… киз кайтиб келгач йигит ундан сöради: — Узр, ручка топиладими? киз сумкасидан ручка олиб йигитга узатди. Йигит дабдурустдан ручка билан кöлига ниманидир йозди-ю кизга ручкасини кайтариб берди. Бир оз öтгач киз öрнидан кöзгалди. Йигит: — Сизни уйда кутишяпти, шунаками? — Ха. — Автобусда 6 соатлик йöл. Умуман олганда кейинги пойездни кутишнинг фойдаси хам йöк. Майлими, сизга хамрохлик килсам? Факат йöк деманг. — Нега енди йöк демаслигим керак? — Чунки, мени такдиримга сиз билан битта автобусда бирга кетиш йозилган бöлиши керак. — Айтдимку, мен такдирга ишон… киз охиригача гапиролмади. Аникроги йигит кафтларига халирок кизнинг ручкаси билан йозган йозувни унга кöрсатгач хайратдан гапиришдан хам тöхтаб колди. Йигитнинг кöлига бежиримгина харфларда кизнинг исми йозилганди. киз öрнидан кöзгалиб, аллакачон чикиш ешиги томон йöналган йигитдан сöради: — кайердан топдингиз? Йигит кизга öгирилиб каради, кöлини аввал кöксига, кейин пешонасига олиб борди-ю кулиб жавоб берди: — Буни такдир дейдилар… * * * киз ва йигит шахарлараро катновчи автобусга чикишди. Бироз жим öтиришгач йигит камзулининг киссасидан жудаям ихчам, лекин öта чиройли кичик гул гунча олиб кизга тутди: — Тугилган куниз билан! киз кöзларини катта-катта очиб йигитга карарди. Хакикатда бугун унинг тугилган куни, шу сабаб уйига шошилайотганди. Йонида öтирган öта кобилиятли кувнок «фолбин» еса уни хайрон колдиришда давом етмокда еди — к…кайердан билдиз? — Буни жон деб айтардим-у зарурияти йок, ишонаверинг, — кулди йигит. — Жиддий сорадим. — Бу мухим емас, мухими сизни биринчи бöлиб мен табрикладим. — Хая, рахмат,- киз жилмайди. Бироз сурбетрок, лекин бу öзига жуда ярашадиган келишган йигит кизни табассум килишга мажбурлай оларди. Автобус йöлга чикди. Йигит кизга кизик нарсалар хакида гапириб берар, у оддий нарсалар хакида хам шундай кулгули ва жумбокли гапирардики, киз мирикиб куларди, теран öйга толарди. Бир соатча юришгач киз йигитдан сöради: — Енди исмимни кандай килиб топганизи айта колинг. Йигит бироз жим колди, кейин кизга карамасдан сöз бошлади — Дунйода шундай тоифали инсонлар борки, öз фикрини сиз-у менга шунчаки билдиролмайдилар. Ешитишадию забонлари йöк, йоки аксинча ешитмайдилар. Мен шундай кишиларга öз фикрларини ифодалай олиш санатини öргатаман. Касбим шунака. кöл харакатлари оркали, лабларнинг кимирлаши оркали уларнинг нима хакда гапирайотганларини тушуна оламан. Енди сиз хакизда, менимча вокзалда ойижонизга кöнгирок килгандиз… киз вокзалдаги ойиси билан телефон сухбатини йодга олди: — Алло, Ассалом-у алайкум ойижон, бу мен …ман. — Воалайкум, пойездга чикдингми? качон йетиб келасан? — Ойи, пойезддан колиб кетдим. Мехмонхонада тöловлар бöйича муаммо бöлди. Келсам, пойезд кетиб бöлибди. Енди автобусда бора коламан. Шунинг учун 3-4 соат кечикаман, хавотир олманг. — Вактлирок харакатингни килсанг бöлмайдими? Бу йокда хамма сени кутиб öтирибмиз. Бугунги кунни унутдингми? — Биламан, ойижон. Бугун тугилган куним. Унутиб бöларканми, кечиринг, шунака бöлиб колди. Бöлди, мана йöлга чикяпман. — Хöп кизим, йöлда ехтийот бöлгин. — Хöп ойижон, хавотир олманг… киз уни телефонда сухбатлашайотган чогида кузатиб öтирганини йодга олдию хаммасини фахмлади. Барчаси равшан бöлгач киз кулди: — Демак сиз жойизда öтирган холда узокдагиларнинг хам нима хакда гапирайотганлигини била оласиз, шунаками? — Агар лаблари харакати кöринарли бöлса, ха. — Унда анави орка öриндикда кетайотган ок сочли одам йонидаги айолга нима хакда гапиряпти? Йигит оркарокда öтирган öша киши тарафга бир муддат караб турди. Кейин кизга унинг нима хакда гапирайотганлигини тушунтирди: — У кизи хакида гапиряпти. Йонидаги турмуш öртоги, кизларини кöришга кетайотган бöлишса керак. — кизларини? — Ха. кизлари шифохонада екан. — Хм… Анави олдинги öриндик йонида тик туриб, хозир бизга караб жилмаяйотган киз нима хакда гапиряпти? Йигит öша тарафга караб кулиб юборди. кизнинг маноли карашига сокин жавоб беришга уринди: — У сиз хакизда гапирди. Менимча айтмаганим макул. — Мен хакимдами? Айтинг, нима деди у? — Яхши, у анави чиройли киз ерининг кöлидан махкам ушлаб олибди, худди кöйиб юборса мен олиб кочиб кетаман, деди. киз ярк етиб öз холатига диккат килди. Чиндан бу öйиннинг кизиклиги гаштидан машгулотга берилиб кетган ва йигитнинг öнг кöлини сикиб олганди. Буни öзи беихтийор бажарганлиги учун ахамият бермаганди. киз дархол кöлини тортиб олди. У ойнадан йöл четида ястаниб йотган далаларни томоша килишга тушди. Унинг юзи йонарди. » Галати… Уятми бу? Еримиш… Одамларга хам хайронсан, билмасдан гапираверишади»,- öйларди киз. Жилмайганча хайол сурайотган кизнинг хайолини йигитнинг овози бöлди: — Хей… — Хм? — Автобус йöлда тöхтаркан, ул-бул танаввул килволиш керак. — Хм. — Яна «хм» ми? — Хм… Йенгил кулгу, халирок юзага келган öнгайсизликни хайоллардан бир четга суриб ташлади. Автобус йöл четида бироз тургач, яна йöлга чикди. киз жудаям чарчаганди. Йигитнинг кайсидир мавзудаги сокин сöзлари тасирида кöзи илинди… — Алло,- кизни уйготди йигит,- уйгонинг малика, шахризга йетиб келдик. киз автобус ойнасидан ташкарига каради. Дархакикат йетиб келишибди. Яна бир оз юришса бас. — Мана бу сизга,- йигит кизга тумор тутди шу пайт,- тугилган куниз билан! — Рахмат, хожати йöк, шундогам йетарлича сюрприз кун бöлди бугун. — Совгани кайтаришмайди. Тöгри, бу тумор у кадар кимматбахо емас, аммо мен учун кадрли. Бу сизга хам омад келтиради. киз сездики, совгани олмаса йигит хафа бöлади. — Рахмат,- деди киз бежирим туморни кöлига оларкан,- чиндан омад келтирадими? — Албаттада. — Унакада, пойездга нега кеч колдиз? кизнинг жилмайиб сöраган саволидан сöнг йигит унинг кöзларига каради ва кулиб жавоб берди: — Пойезддан колиб кетганимни ким омадсизлик деди… кизнинг юраги жизиллаб кетди шу онда… Автобус тöхтади. Йигит ва киз автобусдан тушишди. Хайрлашиш керак еди-ю, лекин негадир бундай килишда уларда хохиш топилмасди. Нихоят, киз жимликни бöлди: — Майли, хаммаси учун рахмат сизга, омон бöлинг. — Сиз хам. — Хайр… — Нега енди хайр? Балки яна учрашиб колармиз? киз жилмайди: — кайдам… — Мен еса ишонаман,- йигит кöлини аввал юраги устига, кейин пешонасига олиб борди,- ахир буни такдир дейдилар… киз йигитга сöнгги бор жилмайдию бурилиб кетди. Кетарди-ю юраги дукулларди. Хайолида факат бир сöз айланарди: буни такдир дейдилар… Биринчи бор учрашдилар-у биринчи бор айрилмокда едилар… киз анча юриб ортига öгирилиб каради. Анча нарида бироз сурбетрок, лекин бу öзига ярашадиган келишган йигит худди у каби öгирилиб унга караб турарди … * * * Йигит шу кун бир кичик ётиборсизликка йöл кöйганди. Бу ётиборсизлиги ехтимол бир вактнинг öзида унинг улкан хатоси хам еди. У киздан телефон ракамини, хеч бöлмаса, иш жойи йоки манзилини сöрашни унутганди. Бунинг учун канчалар афсус чекмасин, енди бефойда еди. Öша сохибжамол кизнинг гöзал чехраси хар дакикада кöз öнгида пайдо бöлаверарди. Автобусда киз унинг йелкасига бошини кöйиб ухлаб колганидаги хаяжонли холатини öйлаб коларди. Бир кун… Икки кун… Уч кун… Йöк, ортик бу тахлит яшаб бöлмайди. Уни топиш керак. Севиб колганини айтиш керак. Лекин кандай килиб? Факат исмини-ю тугилган кунини билса? Кейин дизайнер еканлиги малум. Енди факат кидириш керак. Ахир буни севги дейдилар. Севги — бу такдир… * * * Орадан 5 ой öтди… Хийобонда, гавжум одамлар орасида телефонда ким биландир сухбатлашиб кетайотган йигит кимгадир урилиб кетдию телефони кöлидан тушиб кетди ва чил-чил бöлди. Йигит телефон бöлакларини йердан олди-ю жахл билан öша инсонга каради: — Кöзизга кара.с… Сиз?! Йигитнинг каршисида 5 ойдан бери кидириб тополмайдиган, öша, унинг оромини öгирлаб кетган узун сочли киз турарди. Йигит уни öша хайрлашишган кундан бошлаб кидира-кидира хеч тополмасди. Интернетдан, модалар уйидан, шахарнинг деярли хар бир худудидан уни кидирганди. Лекин киз хакида бирон малумот топилмасди. Чунки киз öкирди, дизайнерлик еса унинг севимли машгулоти еди халос. Вакт öтган сари йигит такдирига тан бера бошлаганди. Хая, такдир… Мана у кизни яна йигитга учраштирмокда еди. — Яхшимисиз,- кизнинг йокимли овози хайолини бöлди. — Енди, ха! — Телефониз сингани учунми? — Йöк… Уни сиз синдирганиз учун. «Хечам öзгармабди». Шу фикр хар иккисининг хайолида пайдо бöлди. — Узр сöрайман, бехосдан… Тöгриси, шошиб кетайотгандим… — Ха, бу шахарда хам хамма шошади. — Хатто пойездлар хам… Яна öша вактлардагидек кулгу янгради… — Такдирни каранг, сизни 5 ой кидириб тополмагандим, уни öзи бизни 5 сония ичида учратди. Айтганча, хали хам такдикга ишонмайсизми,- йигит бир оз вактдан кейин, улар четрокдаги öриндикка öтиришгач киздан сöради. — Йöк,- жилмайди киз. — Унакада нима сабаб айнан сиз билан бу тахлит учрашиб колдик? — Бу тасодиф… Йигит кизнинг шу 5 ой ичида уни унутиб юбормаганлигини сезди. Хар холда, учрашганларида, киз айтган «пойездлар хам шошади» ибораси уни нимадандир умидвор киларди. Шу кун йигит киз билан узок сухбатлашмади. Лекин у кизнинг телефон ракамини олди. Шу кун йигитнинг юзида улкан кувонч шукухи порларди. Хар холда у кизнинг нима хакдадир чукур öйга толиб колайотганини пайкамасди. У маст еди. Бахтдан маст еди… * * * киз пойездга кеч колган кун автобусдан тушиб, у билан хайрлашдию уйига шошди. Бугун у жуда хурсанд еди. Тугилган куни жуда ажойиб öтарди. Оиласи даврасида хакикий байрам килиб нишонлашди. Тугилган кун торти, совгалар… Мехмонларни кузатиб, чарчаган кöйи öрнига йотаркан киз бугунги совгалар ичида енг ажойибини кöлига олди. Бу юракча шаклидаги бежирим тумор еди. Унга караб бироз сурбетрок, лекин бу öзига жуда ярашадиган, келишган йигитни öйлади. Лабларига майин табассум югурди. Туморни йостигининг остига кöйиб кöйди-ю кöзларини уйкуга юмди. Ертасига дарсда öтирибди-ю хайоли öзида емас. Пойезд, автобус… «Нималар бöлди менга? Бир кунда у хакда шунча öйлаяпманми? Йöк, мен севиб колмадим. Бу севги емас…» Лекин киз нохак еди. У йигитни севиб колганди. Хар тунда йостиги остидаги туморни кöлига олиб, ширин хайоллар киларди. Бу хайоллар еса тобора уни йигитга каттикрок боглаб борарди. Öша лахзаларда киз йигит уни кидирайотганини сезарди, лекин хеч нарса килиб бöлмасди. Кутиш керак. Факат шу йöл бор еди… 5 ойдан сöнг… киз кунлар öтиб, йигитнинг келмаслигига ишонч хосил килди. кайердан хам келарди. Балки бутунлай унутиб хам юборгандир. Айни шу вактларда кизнинг оиласида уни узатиш хакидаги мавзу кун тартибида турарди. киз борган сари бу талабларга рад жавобини беришга кийналарди. Охири хаммасини ота-онасининг ихтийорига ташлаб кöйди. Öша куннинг öзидайок кизнинг уйидан совчилар розилик жавоби билан чикиб кетишди… Улар кетишди-ю кизни титрок босди. Хонасига кирди. Туморни кöлига олиб йиглаб юборди. Негалигини öзи англамасди. Факат йиглагиси келарди. Чунки у енди келмайди… Совчилар болаликдаги дöстидан еди. Жуда яхши йигит, лекин… Нимаям киларди? Такдири шунака екан. Хая, такдир… У яна кимнидир еслатиб юборди. Öша куни киз тöйиб йиглади. Бор хасрати кöз йошларга кöшилиб юрагидан чикиб кетди. Бугун киз унаштирилди. Лекин юраги хижил. Хамма бахт тилаяпти. кайдам? Тöйни куйовнинг ишлари туфайли 40 кундан кейинга белгилашди. киз öзини чалгитишга уринарди. Хонасига кириб хар доимгидек кадрдон туморни кöлига олди. Унга бир оз тикилиб тургач яна жойига кайтариб кöйди. «Йöк, бугун уни кöлимда олиб юраман. Биринчи ва сöнгги бор…»,- карор килди киз. Хийобонда туморни махкам сикиб шошиб кетарди. Кейин… Кейин урилиб кетди. Телефони кöлидан тушиб синиб кетган йигитга каради-ю киз кöлидаги туморни каттикрок сикди… * * * Телефон оркали сухбатлар… Учрашувлар… Хаммаси чиройли еди. киз хам хаммасини такдир измига ташлаб кöйди. Чунки унинг севгиси шу кадар кучли едики, ундан шунчаки кöз юмиб кетолмасди. Хар учрашганларида яна ва яна каттикрок богланиб борарди. Факат йигит хар учрашганларидан сöнг канчалик бахтли кунларнинг якинлиги хакида öйларди, киз еса якин келайотган изтиробли вокеаларни хис киларди. Шунинг учун киз хеч кимга билдирмасдан кöп йигларди… Орадан 20 кун öтиб йигит кизга севги изхор килди. киз еса ешитиб туриб йиглаб юборди. Йöк, киз ортик факат öзини öйлай олмасди. Хаммасини тöхтатиш, ехтимол тугатиш керак еди. Уни кучиб, йиглама гулим деб шивирлайотган йигитга ётибор хам бермасдан йигларди киз… Öша кун киз хаммасини ойисига айтди. Ойиси еса дадасига. Ота чукур öйга толдию кизини бир-неча кун йиглашга мажбур килган карорни чикарди: — Тöй бöлади! Тöй бöлади… Йигирма кундан сöнг… Ертасига йигит билан учрашгач киз хаммасини унга айтмокчийди. Лекин, яна айта олмади. Йигит хам канакадир махзун кайфиятда еди. У кизни узок багрига босиб турди: — Йиглама, азизам сенга кулиш ярашади… «Нега йиглаяпсан» деб сöрамади хам… Öша кун киз йигитни сöнгги бор кöриб турганди. Ертаси кун киз бу сафар йигитга хаммасини айтиш учун учрашув жойига келди. Лекин йигит келмади. Телефони öчирилган. Иккинчи, учинчи кун хам. 4-кун йигитдан смс келди: «Мени кечир… Менга хориждан яхши иш таклиф килишди. Биласанми, менинг келажак режаларим улкан. Бу режада сен хам бор единг, аммо енди хаммаси бирданига öзгариб кетди. Афсусдаман. Бахтли бöл…» киз öкиб кöзларига ишонмади. кайта-кайта öкиди. «Сиз бундай килолмайсиз..» йигларди у. Лекин хаммаси равшан еди. киз у билан öтказган ширин 3 хафталик бахтли кунларини бир-бир хотирлади. Севаман деганди, енди ташлаб кетди. Алам билан унга жавоб йозди: — Сизга айтолмаган бир гапим бор: Мени турмушга беришяпти… Балки, келажагизни öйлаб, тöгри килгандирсиз. Кетаверинг… Умуман кайтиб келманг… Сизи кöришни истамайман. Йодиздами, менга юракчали тумор совга килгандиз, омад келтиради деб? Менга сохта юрак хадя килдиз-у хакикий юрагимни олиб кетдиз öзиз билан. Сизга барибир рахмат. Менга нималарнидир öргатдиз. Масалан, такдирга ишона бошладим. Лекин такдирларимиз айро екан. Яна бир гапни сизга айтолмаганман: Сизи севаман! Хм… Йомон бöлсаизам, билдиз… Нафратланаман хам… Смс юборди-ю телефонини сувга отди. Öриндикда öтириб езилиб йиглади. Хаммаси тугади… кизнинг тöйи куни хам келди. киз хонасида кöзгуга караб öтирарди. кулоклари остида еса йигитнинг унга айтган хамма гаплари бир-бир жарангларди: «Пойездга кеч колганимни ким омадсизлик деди?» «Кул азизам, кулиш сенга ярашади…» «Буни такдир дейдилар…» Унинг юзларига йош думалади. Шу дакикада унинг ортида отаси кöлида когоз билан маюс турарди. Отаси унинг пешонасидан öпди: — Мени кечир кизим… * * * 20 кун аввал… кизнинг отаси кизининг бошка йигитни севиб колганини ешитгач, чукур öйга толди. Фотиха бöлган, хамма рози. кудалар хам яхши одамлар. Нега канакадир öн кун ичида кизининг бу тахлит öзгариб колганини тушунолмасди. Буни öткинчи хой-у хавас деб кабул килди ва кизини бир неча кун йиглашга мажбур килган карорни чикарди: — Тöй бöлади! Ота öша йигитни кидириб топди. Истараси иссиккина екан. Лекин енди кеч. У билан очикчасига гаплашиб олди: — кизим унаштирилган, 20 кундан сöнг тöйи бöлади, шуни биласанми? Йигит жим бöлиб колди. кизнинг нима сабабдан севги изхор килганда йиглаганини тушунган еди. — Хаммасига енди жуда кеч… Илтимос киламан сендан, кизимни чин юракдан севсанг уни тинч кöй, чунки мен икки дунйода хам тöйни тöхтатмайман. кизимни хурматини сакла, ел-юрт олдида иснодга кöйма. Йигит хеч нарса дейолмасди. кизнинг отаси узок гапириб сöзини якунлади: — Шундай килки, у сендан нафратлансин. Мени кечир… Шундай килсанг, хаммамизга яхши бöлади… Шундай деди-ю кетди. Йигит бöлса жойида туриб колди… Хозир кизнинг отаси ундан киз учун жонини сöраганида хеч иккиланмай берган бöларди. Лекин айрим нарсаларнинг кадри жондан зийода бöларкан. Нима килиш керак? Йигит учун шу кун жуда огир бöлди. Ертасига киз билан учрашди. киз яна йигларди. Йигит ундан «нега йиглаяпсан» деб сöрамади хам. Уни багрига босди. Ичидан отилиб чикайотган алами бöгзига тикилиб кизга шивирлади: «Кул азизам, хеч качон йиглама…» Йигит шу лахзада карор кабул килди: Такдирга тан бериш керак… киз билан бошка кöришмаслик керак… Ертасига яна учрашув жойига отланди. Йöк, кöришмайди. Узокдан кузатса бас. У öзини кутайотган кизни узокдан кузатди. Кейинги кун, ундан кейин хам… Шу кун йигитга хориждан иш таклиф килишди. Йигит кетишга карор килди. Хаммасини унутиш учун… Ертаси кун у кизга смс юборди. Унинг öкиб йиглаганини узокдан кöрди-ю кöлини юраги устига олиб борди ва пичирлади: «Кечир жоним, мендан нафратланишинг керак…» Кунлар öтаверди. Йигитнинг самалйоти учишидан бир кун олдин у кизни сöнгги бор кöриш илинжида унинг уйи якинига борди. Кöрди хам. Гамгин гöзал киз… Йигит кизнинг отаси билан гаплашиб олиши керак еди. — Мен ертага тонгда Парижга учиб кетаман,- йигит кизнинг отаси йонида сöз бошлади,- мана бу хатни унга бериб кöйинг, илтимос. Сизнинг илтимосингизни бажардим. Сиз хам бажарасиз деб öйлайман… Хайр! Йигит кетди. «Енди сени кöрмайман. Кечир мени азизам… Бахтли бöл!» Унинг кöзидан сизайотган йошларни хеч ким кöрмаслиги учун кöзойнак такиб олди. Ота мактубни öкиб юраги тöлиб кетди. кизини шу даражада севаркан, бир огиз сöзини икки хам килмади. Куйов килса арзирди. Лекин, кечикди… Тонгга кадар хайоллар исканжасида колди. Тонгда мактубни олиб кизининг хонасига кирди. кизи жудаям гöзал. Лекин, унинг кöзларида йош бор еди. Ота ортик бардош килолмади. кизини багрига босиб, пешонасидан öпди: — Мени кечир кизим… * * * Ота кизига хатни бериб, йигит хакида хаммасини айтиб берди. киз мактубни очиб öкишга тушди: «» Бугун мендан нафратланайотган бöлсанг керак. Ишонавер бунинг хечам ахамияти йöк менга. Чунки бугун мен сени яна хаммадан биринчи табриклаяпман. кандай омадим бора? Сен жиннисан, негалигини биласанми? Тöйинг хакида айтмадинг менга. Лекин мени кимлигимни унутиб кöйдинг. Мен кувнок «фолбин»манку. Барибир билволдим. Худди тугилган кунингдагидек… Йодингдами, такдирга ишонмайман дердинг. Мен еса кöлимни аввал юрагим устига, кейин пешонамга кöйиб буни такдир дейдилар дердим. Бунинг маносини биласанми? Бу юракдаги севги учун такдирга миннатдорлик.. Ха, мен такдиримдан миннатдорман. Öша пойездга кечиктиргани учун… Сени менга учратгани учун… Кейинги 5 ойда аклдан озайоздим. Сени кидириб. Топганимда еса енди кеч бöлган екан… Мени кечир… Сен бахтли бöлишинг керак. Менга öхшаган сурбет билан такдиринг кöшилмаган екан. Мен сенга хозир сöз бераман. Мени енди хеч качон кöрмайсан, мен еса сени хеч качон унутмайман. Чунки сен бунга лойиксан. Сен хам менга вада беришингни хохлайман. Бахтли бöламан деб сöз бер. Сизни унутаман деб сöз бер. Чунки мен унутилишга лойикман. Сени ташлаб кетайотганим учун хам… Сенга бир гапни кöп айтишга улгурмадим. Бугун сöнгги бор айтаман: Мен сени севаман! Сен бахтли бöлишинг керак. Тöйинг муборак бöлсин…»» киз йиглаб-йиглаб хатни öкиб тугатди. Отаси кизини юпатди: — У бугун Парижга учиб кетмокчи. Бор кизим уни тöхтат… киз йиглашдан тöхтаб, отасига каради. — Кöчада такси кутиб турибди. Улгуришинг керак. колганини менга кöйиб бер,- отаси кöлини аввал юраги устига кейин пешонасига олиб бордида кулди,- ахир буни такдир дейдилар… киз отасини кучоклади: — Рахмат, дадажон… Кейин чопди. У кетиб колмаслиги керак. Кетишга хакки йöк. кöлидаги бежирим туморни махкам сикиб таксига öтирди. Такси аеропорт томон йöл олди. киз еса хамон кöз йошларини тöхтата олмас ва шивирларди: — Илтимос, кетиб колманг, бир мартагина менинг хам илтимосимни бажаринг… Такси аеропортга йетиб келгач киз шошиб ичкарига кирди. Хамма йокда одам. кайерга боришини билмасди. Аеропорт ичида еса операторларнинг йöловчиларга турли мурожаатлари ешитиларди. киз нихоят шошилиб назорат пунктига келди. кöрикчиларнинг хай-хайлашига карамай ичкарида öтирган киздан шошиб сöради: — Опажон, Парижга самалйот учмадими хали? — 347-рейс билан Тошкент-Париж йöналишида самалйот ярим соат олдин учиб кетди. — …,- киз öзини йöкотиб кöйди,- кетдими? У йигитнинг кулиб турган холатини кöз олдига келтирди. Лекин у чиндан кечикканди. Самалйот аллакачон учиб кетганди. киз одамлар гавжум бöлган кутиш залидаги öриндиклардан бирига бориб öтирди. «У кетиб колди. Енди уни хеч качон кöролмайман…» — Илтимос, туморимни кайтиб бер,- йигитнинг овози ешитилди шу пайт,- усиз самалйотга хам кеч колдим. киз йигитга каради. кöлида билет, чамадон… Унга кулиб караб турарди. киз унинг кучогига отилди. — Нега кетиб колдиз,- йигларди у. — Кетиб колди деб ким айтди? Юрагимни ташлаб кайерга хам кетардим,- унинг сочларини силади йигит. — Сиз йомонсиз… — Хм. — Сурбетсиз… — Хм. — Яна «хм»ми? — Хм. Улар кулиб юборишди. Аеропортда еса хамма уларга карарди. карайверишсин. Ахир БУНИ ТАкДИР ДЕЙДИЛАР….

Хикоялар
БУНИ ТАКДИР ДЕЙДИЛАР….