Rizq-nasiba va benasiblik haqida maqollar
Ayron ichgan qutular, Allop un yalar, Arazchiga olti tayoq. Ariqni kimlar qazir, Baliq yegan «suv-suv» der, Ber, dedi subhon, Bersa ol, ursa qoch. Bin semizini yeydi, Bitmagan savdoga shirinkoma yo’q. Bitta edi moyam, Boshning yugurigi — boshga, Boshsiz bo’rk bo’lmas, Buzoqni tilga olsang, Buyuigan olar, Buyurgan oshga tish tegar, Buyursa, bola, Buyursa quyruq, Bo’zchi belboqqa yolchimas, Bo’zchi ishtonga yolchimas, Bo’ri xom yeb o’lmas, Gadoga bir eshik yopiq bo’lsa, bin — ochiq. Yetim yetti uydan osh ichar. Yetim kimniki — osh berganniki. Yoqangdagini olguncha, qo’lingdagi to’kilar. Jo’jali tovuqdan don ortmas. Ikki marta o’lmaysan, Itga it o’limi. Ichib turgan oshimga, Yiroqqa borsang, yaqindan qolasan, Karvon ko’p, rizqi boshqa. Kim tekkanini yeydi, Kimga — barmoqday, Kimga — to’y, kimga — aza. Kimga tuynukning yorug’i, Kimga — hoy-hoy, Kimning etagiga o’t tushsa, o’sha kuyar. Kun — kuchliniki, Ko’kdan arpa yog’sa ham, Ko’ppak yugurgani bilan tozi bo’lmas. Lxj’lining chirmandasi yorilsa, Mol ozig’i — dalada, Mol ozsa, semiradi, Mol egasini topadi, Nasib etsa, kelar Shom-u Iroqdin, Ne eksang, shu ko’karar. Non — nonda, kaliti — osmonda. Ovchi non qidirar, Ovchining o’limi — ovda, Olgan — o’g’ri, beigan — tangri. Olib qochguncha, sochib ket. Ollo-ollo degan bilan Olomonchining yiqqani olomonga ketar. Oltin, kumush tosh bo’lar. Tomoqdan o’tsa, osh bo’lar. Oriq boqilar, semiz so’yilar. Osilmagan qozonga otilmagan quyon tushar. Ot aylanib qozig’ini topar, Ot aylanib qozig’ini topar, Ot bosmagan yerlarni toy bosar. Ot boqsang — uloqqa, Ot jallobi och qolar. Ot topadi, eshak yeydi. Ot topganga qamchi topilar. Ot o’yini — qirq yilda. Ota ko’rganni bola ko’rmas, Otang — qui, enang — qui. Otangga ne qilsang, Otlining nasibasi — oltov, Och to’yar, yalang’och kiyar, o’lgan ketar. Ochiq og’iz och qolmas. Ochofat tishi bilan o’ziga go’r qazir. Osh ozga qoldi, Oq qo’yni ham o’z oyog’idan osarlar, Oqajak qon tomirda turmas. Oqqan ariq oqmay qolmas, Og’ilda uloq tug’ilsa, Og’riq — go’rda, Og’riq-og’riq — ko’z og’rig’i, Palov desang, payshanbaga, Palovning qamchisi — choy. Rizq kamimas, RizqU mehmon osh ustidan chiqar. Ro’zingni sot, ro’shnolik ol. Savol — osmondan, Sakson kunda — saboq, Son tegmaganga son tegdi, Suv oqqan soyga yana suv oqar. Supraga tushgan sichqonning Tariq sochilsa, tovuq to’yar. Tegirmonga kirgan gardsiz chiqmas. Tekkanga — tuya boshi, Til bilan tomoq qarimas. Tirik yurgan quruq qolmas. Tirik qulga mol bitar. Tishi butunning rizqi butun. Tishi yo’qning rizqi yo’q. Tovoq sindirgan kosa to’lar. Tomoq ko’rmay o’lgandan, Tomoqdan o’tganning bari tomoq. Tongdagi — tangridan. Topgan suyunar, tanigan olar. Totgan ham bir, botgan ham. Tushda suv ichgan bilan tashnalik qonmas. Tushlik oshga tushlik yerdan kishi kelar. Tushning oshi — tishga dori. Tuyaday qiz uzatib, To’ydan — to’piqcha. Umid o’lmas, rizq kamimas. Umringdan bir kun qolguncha, osh ye, Uxlaganga ulush yo’q. Chekingga tushsa, chekchayma. Shuvoq bor joyda tuyoq bor. Er luqmasi er qornida qolmas. Er molsiz bo’lmas, Erta turgan yigitning bir rizqi ortiq, Ertagi nasibadan qolma, Ertalabki ilitma, Ertalabki mushtdan qaytma. Eshak — ishi bilan, Eshakka bir tup shuvoq ham oziq, ham qoziq. Yugurganniki emas, buyurganniki. Yuzi yupqalik rizqqa zarar. Yutganing o’zingniki, Otning o’limi — itning bayrami. O’ttiz ikki tishda o’ttiz ikki ish bor. Qayerga borsang ham, qora qozoning og’ayning. Qaratgan quruq qolmas. Qilgan eshikka boqar, Qilsa nasib, yeysan hasip. Qutlug’ uydan quruq ketma. Qo’li tekkanning og’zi tegar. Qo’lni yuvib, och qolma. Har kim nasib qilganini oshar. Hasip — qilganniki emas,Rizq-nasiba va benasiblik haqida maqollar
DO`STLARGA ULASHING:
Chelak yalagan tutilar.
Qassob — qon.
Suvini kimlar ichar.
Qo’sh haydagan «chuv-chuv» der.
Berib soldi sulton.
Berma, dedi subhon,
Nimani bersin sulton.
Biri egizini yeydi.
Ikkita bo’ldi dastmoyam.
Qo’lning yugurigi — oshga.
Toysiz — turk.
Ipini uzib kelar.
Yugurgan qolar.
Yoz tegmasa, qish tegar.
Buyurmasa, chala.
Buyurmasa yumruq.
Kulol — mo’ndiga.
Temirchi — taqaga.
Ho’kiz ishlab boy bo’lmas.
Bir martasidan qochib qutulmaysan.
Chivin otdi boshimga.
Yiroqqa qo’ysang, yaqindan olasan.
Kim — suyganini.
Kimga — tirnoqday.
Kimga — shamchiroq.
Kimga — voy-voy.
Qobirg’a — tishliniki.
Eshakning yemi nimcha.
Gardishi maymunga o’yinchoq bo’lar.
Er ozig’i — yo’lida.
Odam ozsa, kemiradi.
So’z — jo’yasini.
Nasib yitsa, ketar qosh-u qoboqdin.
Konchi — kon.
Suvchining o’limi — suvda.
Osmondan chalpak yog’ilmas.
Suv aylanib — yorig’ini.
Er aylanib — yozig’ini.
Qo’y boqsang — qo’noqqa.
Bola ko’rganni ota ko’rmas.
Oldingga shu kelar.
Tuyalining nasibasi — to’rtov.
Bosh tozga qoldi.
Qora qo’yni ham.
Oqmay qolsa, ikki ko’zing boqmay qolmas.
Adirda o’ti unib chiqar.
Sog’ — to’rda.
Har kimsaning o’z og’rig’i.
Do’lma desang, dushanbaga.
Banda ochidan o’lmas.
Javob — tegirmondan.
To’qson kunda — toboq.
Zog’ora tegmaganga — non.
Suvga yaqin — rizqqa yaqin.
Boshi oqarmay qolmas.
Tegmaganga — quyon boshi.
Tomoq ko’rib, yeyolmay o’lgan yomon.
Tugmaday jaz yemadim.
Pulingdan bir tiyin qolguncha, osh ye.
Yigit — yorsiz.
Erta turgan ayolning bir ishi ortiq.
Kechki nasibaga borma.
Balo-qazoga yugurtma.
To’ng’iz — tishi bilan.
Chaynaganing — gumonda.
Qilmagan — teshikka.
Nasib qilganniki.
Rizq-nasiba va benasiblik haqida maqollar