Озим айбдорман…

Озим айбдорман…

Озим айбдорман...
Озим айбдорман...

Хозир боламнинг ахволини кориб, озимдан нафратланиб кетаяпман. Пул, мол-дунйо, вактинчалик хузур халоват деб, бир умрлик кийнокка дучор болдим…
Йошлигимдан пулга мухтожлик сезмай осдим. Йеганим олдинда, йемаганим ортимда еди. Билимли болмасамда колимда хунарим бор еди. Мактабни битириб бир сартарошга шогирд тушиб, бу хунарнинг барча сир — асрорларини органдим. Сонг озимиз яшайдиган махалладаги гозаллик салонига ишга кирдим. Оз ишимни хаддан ортик яхши корардим, ертаю кеч оша йерда едим. Хаттоки уйда хам сартарошлик килар едим. Топганим озимга йетиб ортарди. Бу хайот мени чунонам озига боглаб койдики, оила куриш хайолимга келмас еди. Бу орада дадам менга гозаллик салони очиб берди. Енди менинг кол остимда бир нечта сартарош кизлар ишларди, улатга устозлик килардим. Бу орада уйга совчилар кела бошлади. Онам  вакти — соатида турмушга чикиш керак, кизим. Кейин кеч боладі деди. Сонг ота-онам менга макул болган бир йигитнинг оиласига розилик бериб юборишди. 

Унаштирилганимизга коп болмай тойимиз болди. Янги хайот, янги одамлар, бошкача мухит мени бошида довдратиб койди. Аникроги, мен тарбия топган оиладан буткул бошкача оилага келин болиб тушгандим. Хамма дилхираликлар, тойдан кейин бошланди. Билсам, бу оила факат маошга кун корар екан. Озик-овкаттларни маош олганда гамлаб койишаркан. Менинг еса бунака шароитга коникишим амримахол еди. Шу сабаб той ойгач, хафта отмай ишга чикиб кеттим. Табиийки, бу уларга йокмади. Мен еса истаганимни йеб, киядиган киз болганим учун олдинги хайотга кайтмокчи болдим. Бошида турмуш ортогим каршилик килди: Гулзор, хеч болмаса бир ой ота-онамни хизматини кил. Кейин чикасан оша ишинга деди, аммо мен оз билганимдан колмадим. Енди ойласам, ошанда хайотга жуда йенгил караган еканман. нахотки хамма нарсани пул билан олчадим? Кейин кизим тугилди. У тугулгунча хам базор чидадим, ишлаб турдим. Болам тугилганига коп болмай, яна ишга чикдим. Чунки менга, кизимга витаминли озукалар олиб келишга уларда ортикча пул йок еди. Менинг бундан жахлим чикарди.. Битта оилани моддий таминлай олмайдиган еримдан конглим колиб кетти. Ерим билан шу хакда тинмай жанжаллашардик. Хуллас, ахвол шу даражага бориб йеттики, мен хаммасини, хаттоки кизимни хам ташлаб чикиб кеттим. Ех, ошанда кизимни олиб кетсам боларкан. Оз ишимни яхши кориб, пул ва мол-дунйо учум оиламдан, фарзандимдан воз кечдим. Бошка шахарга ишлаш учун кеттим. Яна турмуш курдим. Лекин фарзандли бола олмадим.
Якинда кизимни коргани келин болиб тушган оша махаллага бордим. Кориб козларимга ишонмадим- кизим савдойи болиб колибди. кайнота-кайнонам менга аччик килиб, унга умуман карамай койибди. Ахир оз жигарини зуррийоди-ку? Нахотки рахми келмаган болса… Якин бир кошним кизимнинг такдири хакида гапириб колди: Гулзарахон яхши иш килмадингиз ошанда. Нахотки кизингизни коргингиз келмаган болса? Уни ташлаб кетганингиздан кейин хеч ким карамай койди. У тогри келган жойда, ким уйига киритса оша йерда йотиб юрди. Бу йил йетти йошга толди. Мактабга хам олиб борадиган одам йок. савдойи болиб колган. Озига ози гапириб юради. Хамма сизни айблайди. Ерингиз бошкага уйланиб бола-чакали болган. Бошида у кизингизга караб юрди. Уйланганидан кейин озгарди. кизи борлиги хам есидан чикди. кайнота-кайнонангиз сизни йомонлаб: ошанинг боласида, ертага онасидай боладі деб парво килмасди. Ошандан бери кизингиз бир ахволда юраді, деди. Юрагим оркага тортиб кетти. Йетти йошли кизча яхши гапиролмайди. Бундан ортик дахшатли манзара болмаса керак? Бир пайтлар килган ишимдан жуда афсусдаман. Мол-дунйо отиб кетаркан, сендан еа фарзанд ва уларга берилган чиройли тарбия колишини жуда кеч тушуниб йетдим. 

Хикоялар
Озим айбдорман…