“Фарзандларингизга ўқиб беринг.” МАСАЛ: “ДАВЛАТМАНД ВА ШОИР”

“Фарзандларингизга ўқиб беринг.” МАСАЛ: “ДАВЛАТМАНД ВА ШОИР”

Катта Давлатманд-ла Шоир бир маҳалҚилишди жанжал.Ҳамда ҳукамолар этишсин деб ҳал –Ҳар икков келишди қозихонага.
Шоир турар юпун, ғарибу ночор,На эгни дурусту на чориғи бор.Бой эса ўралиб зар — шоҳонагаТурарди безрайиб, мағрур, димоғдор.

Шоир яратганга қилди илтижо:«Ўзинг раҳм айла, эй қодир худо!Етиб боргай сенга бу ўтли оҳим,Ахир, ўзинг айтгил, надир гуноҳим?
Ёшлигимдан тамом шўрдир пешонам,На емишим тайин, на иссиқ хонам.Бор-йўғим ҳаммаси — хаёлда холос.Ҳолбуки, менинг бу рақибим, паққос –
Меҳнатсиз, идроксиз қийнамасдан жон –Қасрларда сурар бемалол даврон.Ноз-неъматлар ичра йўқ босиб яшар,Шуми адолатинг, халлоқи башар?»
Тангридан Шоирга келди бир нидо:«Наҳотки, сен учун арзимас асло –Лиранг жаранглаши асрлар аро?Уни-чи? Ҳеч кимса олмас ёдига,
Номи қолмас ҳатто зурриётига.Ахир, танлагансан ўзинг қисматни,Олтину зар эмас, ўлмас шуҳратни.Давлатмандга этдим мен дунё ато,
Етса эди унинг идроки, аммо –Сезсайди ўзининг арзимаслигин,Сен яхши билгин:У ўз толеидан бўлиб норози –
Сендан кўра кўпроқ нолирди ҳозир».

Хикоялар
“Фарзандларингизга ўқиб беринг.” МАСАЛ: “ДАВЛАТМАНД ВА ШОИР”