Санаткор (хажвия)

Санаткор (хажвия)

Санаткор (хажвия)
Санаткор (хажвия)

Консерт одатдагича «навбатдаги номеримизда… Келганларингга рахмат, ортоклар» билан тамом болди. Номи чиккан ашулачи— санаткордан бошка хамма хурсанд болиб таркалди. Санаткор тажанг еди: танаффус вакгида залга чиккан еди, бир тракторчи уни саводсизликда айблади. Тракторчи танкид килганига санаткор асти чидай олмас еди: трактор кайокдаю, масалан, «чорзарб» кайокда, тракторчи кайокдаю, ашулачи кайокда! Санаткор уйига кетгани извошга отирганида яна тутакиб кетди: «Хеч болмаса айтадиган ашулани орган, созларини тогри айт» емиш! Нимасини билмайман, нимаси тогри емас? Мени шу вактгача мухбирлар, йозувчилар хам танкид килган емас; формализм, натурализмлардан отдим— хеч ким отвод бергани йок. Отвод бериш кайокда, хеч ким мени огзига хам олмади. Енди бир тракторчи танкид килар емиш!..» Санаткор, извошчини хайрон колдириб, озидан-ози голдираб борар еди. Уйда хизматчи овкат килиб койган екан, санаткорнинг томогидан хеч нарса отмади— икки пийола чой ичди, холос.

Унга туриб-туриб наша киларди: «Ашулани мехайлистик айтар емишман! Товушим йомон болса нега пластинкага олди? Танкид деганига енди бу кишининг хам танкид килгулари келипти… Амали тракторчи… Оббо!..»

— Окишга бордингизми? — деди хизматчига, ковогини солиб.

— Бордим…

— Хизматчи икки хафтадан бери савод мактабида окир еди.

— Хизматчиси савод мактабида окийотган бир кишини тракторчи саводсиз, деса алам килмайдими? – деди санаткор озича богилиб, — «лабингдан болса олсам, е, шакарлаб», деганим у кишига йокмапти, «болса» емас, «боса» емиш! Ози билмайдию, менга оргатганига куяман! Сенга охшаган саводсизлар «боса, бомаса» дейди. Артист културний одам — гапни адабий килиб айтади— «болса, болмаса» дейди. Пожарни «гугуртни йерга ташламанг» деди, режиссйоримиз еса «гугуртнинг йерга ташаманг» деди. кандай чиройлик! Пожарними, пожарнингми? Шошма, нима учун пожарни? Пожарни, албатта! Режиссйоримиз жуда културний одам. Одам деган мана шундай болса, уришса хам хафа болмайди киши— икки гапнинг бирида «табир жойиз корилса» деб туради. Бу тракторчи менга шунча дашном бериб, конгил учун бир марта «табир жойиз корилса» демади.

Хизматчи дафтар-калам келтириб, санаткорнинг олдига койди.

— «Ж»нинг каттаси кандай йозиларди? Домламиз бир куни корсатган еди, есимда колмапти.

Санаткорнинг жахли чикди:

— Енди «Ж»га келдингизми? Баржом деганда йозилади.

Кечаги баржом огзи очик колипти, гази чиккандан кейин бир пулга киммат. Сиз хам дунйога келиб културний болсангиз-чи!.. Бурнингиз терлади, артинг, табир жойиз корилса! Санаткор орнидан туриб йотокка кириб кетди.

— Йотасизми? — деди хизматчи нариги уйдан.

— Нима еди?

— «Ж»нинг каттасини корсатиб бермадингиз, ертага домла сорайдиган едилар. канака йозилади?

— Кичигини йозиб каттикрок окинг!

Санаткор йечиниб корпага кирди. Хизматчи чирокни очириб чикди. Санаткор козини юмди, козига гира-шира коронги залдаги сон-саноксиз каллалар коринди. Булар ичида енг каттаси тракторчининг калласи, у илжаяр еди.

— Афтинг курсин!- деди санаткор ва нариги йонбошига агдарилди.

Хаял отмай уйкуга кетиб, хуррак отди. Унинг хурраги хам нечукдир адабийрок еди: «Плук-кум- прр… плук-кум-прр…»

Хикоялар
Санаткор (хажвия)