TURAR JOY
TURAR JOY — yashash maskani, boshpana joy, uyjoy binolari. Oila istiqomat qiladigan uy, oilaning maishiy hayoti oʻtadigan muhit. Turar joy ibtidoiy davrlardayoq taom tayyorlash, libos kiyish qatorida paydo boʻlgan. Turar joylar meʼmorliqsa eng koʻp tarqalgan inshoot turi boʻlib, boshqa turdagi inshootlarning shakllanishi va rivojlanishini koʻp jihatdan belgilab bergan. Turar joyning tashki va ichki shakllari, turlari va koʻrinishi jihatidan xilmaxilligi iklim, tabiiy geografik sharoit takrzosi, ijtimoiy munosabatlar xususiyati, iqtisodiy moddiyturmush darajasi, madaniy va milliy anʼanalarga bogʻliq holda rivojlanib, murakkablashib borgan. Turar joyning oddiy turlari qad. tosh davridan maʼlum. Turar joylar asrlar davomida togʻ gʻorlari, tabiatdagi oddiy boshpana bostirmalardan boshlab, zamonaviy koʻp qavatli uylargacha murakkab tarak,qiyot jarayonini bosib oʻtgan. Ayni vaktda meʼmorlik shaklu shamoyili asosini taʼminlab kelgan. Tosh davrida gor, chayla, yertoʻlalar Turar joy vazifasini oʻtagan (q. Ibtidoiy jamiyat). Inson oʻtroqlashgan sari T. j. shakli ham oʻzgara borgan, oʻrmonli joylarda yogʻoch uylar yuzaga kelgan (botqoq va suv bosadigan yerlarga yogoch, xoda qoqib, ustiga uy qurilgan). Iqlimi quruq, daraxt oʻsmaydigan dasht va togʻ etaklarida neolit davridan boshlab tosh, loy, xom gʻisht, guvala, somon kabi qurilish materiallaridan foydalanilgan. Osiyo va Afrikaning chorvachilik bilan shugʻullanadigan oʻlkalarida koʻchma Tj. lar keng tarqalgan. Chodir (hayvon terisi, matodan; Osiyoning jan. toglik hududlarida, eroniylar, arablar), oq uy, qora uyoʻtov, chayla, kapa, olachuq kabi (namat va yogʻochdan) mugʻul koʻchma uyjoylari ayniqsa koʻchmanchi turkiy qavmlarda keng qoʻllangan, hatto arava ustiga qurilgan koʻchik (koʻshk)lar Dashti Qipchoqsan Sharqiy Yevropagacha boʻlgan hududlarda kuzatilgan. Shim. da eskimoslarning Turar joy lari bugʻu terisi va muzdan qurilgan.
Ensiklopediya.uz
TURAR JOY