Ҳикоя: «Астарчининг боласи»

Ҳикоя: «Астарчининг боласи» Элёр дарсдан эртароқ чиқди. Аниқроғи, кейинги дарсга киргиси келмади. Синфдоши Бекзод билан ораларидан гап қочди. Ўзи шундоғам зўрға чидаб юрган эди. Бекзоднинг: — Астарчининг боласи, астарчи, астарчи! — деган танаси суяк-суягигача етиб борди. Мактабда бир дақиқаям қолгиси келмади. Аслида, онасининг астарчи экани унгаям ёқмайди. Уйида бундан бошқаям ёқмайдиган нарсалар жуда кўп. Туриш-турмушлари, … Читать далее