ҚЎШМАЧИНИНГ ҚАРҒИШИ

ҚЎШМАЧИНИНГ ҚАРҒИШИ Сабриниса тепасида кимнингдир беўхшов шанғиллашидан уйғониб кетди. Қаноат қўшмачи экан. У Сабринисанинг тепасига туриб олганча қошлари чимирилган кўйи сўзланарди. — Ҳа-а, жонидан, соат 11 бўлди! Ҳалиям сасиб ухлаяпсанми? Пулни чўз, пулни! Қани Мерган ака? Нега ёнингдамас? Қачон кетди?.. Сабриниса кўзларини ишқалай-ишқалай, ўрнидан туриб ўтирди-да, тепасида икки қўлини белига тираганча чақчайган кўйи турган қўшмачига … Читать далее