Ўткир ҲОШИМОВ. “ДЕҲҚОННИНГ БИР КУНИ…”

Ўткир ҲОШИМОВ. “ДЕҲҚОННИНГ БИР КУНИ…” Муяссар тонг саҳарда уйғониб кетади-ю, Алижоннинг бир текис чуқур-чуқур нафас олишига қулоқ солиб, жимгина ётади. «Қачон қайтганини билмабман ҳам», деб ўйлади у сатин кўрпадан бошини чиқариб. Девордаги осма соат беш марта занг уради. Унинг титроқ садолари уйнинг шифтига, зардеворлар, кирпечлар осилган деворларга юмшоққина урилиб, сингиб кетади. Уй ичи яна жимжит … Читать далее