Эримнинг қамалишига мен айбдорман…
Эримнинг қамалишига мен айбдорман… Ҳафиза кўзларини очганида кун ёришиб, соат саккизга яқинлашиб қолганди. Сапчиб ўрнидан турди-ю, ёнида ширингина ухлаб ётган қизини елкасидан туртди. У инжиқлана бошлагач, «Тез тур, боғчага боришинг керак», дея ўғилларининг хонасига йўл олди. Боғчага боришни истамаганиданми ё онаси турткилаганда қўрқиб кетгани сабабми, Лола йиғлаганча унга эргашди. — Туринглар, то уйғотмагунимча ухлаб ётаверасизлар! … Читать далее