Оппоққина қушгинам (ҳикоя)

Оппоққина қушгинам (ҳикоя) Ёлғиз қушни, ирим қилиб, отмас мерганлар…Халқ достонидан. Мустафо севиб уйланди. Ҳарбий хизматдан елкалари тўлишиб, мускуллари шишиб қайроқдек йигит бўлиб қайтдию қишлоққизларини бирма-бир назардан ўтказа бошлади. Унинг лочин кўзлари шу йил ўнинчини тугатган Гулюзда тўхтади. Гулюз сулув қиз. Ўртабўй. Тўлишган юзлари Самарқанднинг ширмой нонидек. Ҳилолий бахмал қошлар остидаги бир жуфт чўғ юракларни ўртайди. … Читать далее