МУШТИПАР…

МУШТИПАР… ҚАБРИСТОНДА Толиб устига қора мармартош ўрнатилган қабрга яқинлашиб оҳиста чўккалади. Ўзи билан олиб келган икки донагина атиргулни марҳума онасининг бош томонига қўяркан, беихтиёр кўзлари ёшланиб, оғир хўрсиниб қўйди. Айни дамда унинг қалбида алам ва қасос ўти шу қадар аланга олган эдики… Азбаройи ғазабланганидан тишлари ғижирлаб-ғижирлаб қўярди. — Ая, дадам сизга хиёнат қилди, — дея … Читать далее