Жазоир якшанбаси (Ҳикоя)

Жазоир якшанбаси (Ҳикоя) – Ойи! – қичқирди Шалабия, – етиб қолдик, шекилли, кейинги станция – Жазоир!Зубайда ирғиб турди. Паранжисини тўғрилади ва яна жойига ўтирди. Шаҳарга етиб келгунларича унинг кўзлари тўрт бўлаёзди. Йўл бўйи тинмай қизидан қачон манзилга етиб келишларини, қачон ўғли Муҳаммад билан учрашишини сўраб келди. Вагон йўлагида бесаранжомлик бошланди. Поезд Мезон-Қори шаҳарчасига етиб келган, … Читать далее