ВЬЕТНАМ.

ВЬЕТНАМ Озим айбдорман… Хозир боламнинг ахволини кориб, озимдан нафратланиб кетаяпман. Пул, мол-дунйо, вактинчалик хузур халоват деб, бир умрлик кийнокка дучор болдим… Йошлигимдан пулга мухтожлик сезмай осдим. Йеганим олдинда, йемаганим ортимда еди. Билимли болмасамда колимда хунарим бор еди. Мактабни битириб бир сартарошга шогирд тушиб, бу хунарнинг барча сир -… ТУҚҚАН ЭМАС, БОҚҚАН ОНА! — Бугун ҳаётимдаги … Читать далее

ВЬЕТНАМ. Вьетнамдаги урушдан кейин уйига қайтадиган бир аскар Сан Францискоданқўнғироқ қилди:— Она, дада, уйга қайтаяпман, аммо сиздан бир нарсани илтимосқилмоқчиман. Ёнимда бир дўстимни ҳам олиб бормоқчиман.— Майли ўғлим, келақолсин. — Аммо бир нарсани билишингиз керак. Дўстим урушда оғир яраланди. Бирнимани босиб олиб, бир қўли билаи онгини йўқотди. Борадиган жойи йўқ ва у биз билан яшаса … Читать далее