Samaradorlik va besamarlik haqida maqollar
Amali yo’q so’fidan, Arpaning doni bo’lguncha, Barakah qo’lning so’ygan chumchug’i ham qo’y bo’ladi. Baxmal kiydim — egnimda yo’q, Befoyda kundadan o’tin yaxshi. Bo’rdoqi yeyman desang, Gap bilan va’da berma, Gap bilan osh pishmas. Daraxt o’sib qush qo’nar. Daraxtning soyasi tagiga tushmas. Yetmish yulduz yarim oyga tatimas. Joyi bor, yo’lagi yo’q, Issiq ovqat — tanga rohat. Issiq suyak sindirmas, Ishlaganda qulday ishla, Ishlaganing — uyingga, Yiroqdagi suv bilan suvsoqlik qonmas. Yiroqdagi quyruqdan, Yig’lagan bilan o’lik tirilmas, Kirib chiqma, bilib chiq. Kuygandan kul chiqar. Kuydirsa ham, kun yaxshi. Kulol mo’ndida suv ichar. Kulolning ichishga kosasi yo’q. Kulolning kulfatin ko’r, Ko’ngil kirin aytsa ketar, Ko’p gapirgandan ko’p ish kutma. Ko’p otgan bilan mergan bo’lmas, Ko’rgan ko’p bilar, Ma’roqi sigir sut bermas. Mevali daraxt ko’p kaltak yeydi. Mevali daraxtga hamma qaraydi. Mevali daraxtga har kim ham kesak otar. Mevali daraxtning shoxi xam. Milk so’rgan bilan qorin to’ymas. Ming qayg’u bir ish bitirmas. Mingta hap-hapdan, Mol yo’qolsa, egasi sabab. Moling bo’lsa zotli, Muzdan oyna bo’lmas, «Nimani o’qiding?» deb so’rama, Non yemasning ishiga boq. Oyoqda bo’lgandan og’izda bo’lgan yaxshi. Ola chiqdi — balo chiqdi. Ola ekkan oz olar, Olma sabog’idan ortiq bo’lmas. Olmagan qushdan ola bo’yin sichqon yaxshi. Oltin chiqqan joyni odam bo’yi qazi. Ona aqli — qiz aqli, Oriq ho’kizda yog’ yo’q, Osmon to’la farishta, Ot boylovda semirar, Ot yaxshisi — yovmut, Otamning unumi bor, Otning zo’ri qiya oshganda bilinar. Och molim — to’q molim, Rahbar nopok bo’lsa, ishda unum yo’q. Tegib tursa — «mo’h-mo’h», Ter to’kib mehnat qilsang, yerdan zar unar. Ter to’kib sochsang urug’, Ter to’kkanga — besh yong’oq, Ter to’kkanga yer bitar. Ter to’kmagan er emas, Ter to’ksang, don to’kasan, Tug’mas tovuq ko’p qaqillar. Tuqqaning yaramaydi, tukkaning yaraydi. To’rtta shap-shapdan, Unumli mehnat — katta daromad. Unumsiz ishga urinma, Shoyi bilan kimxob kiydim, egnimda yo’q, Erda gina bo’lmaydi, Erta o’ngmagan kech o’ngmas, Et — etga, sho’rva — betga. Echki bo’lsin, taka bo’lsin, suti bo’lsin. O’lmagan qui oltin kosada suv ichar. O’g’irlik morning barakasi bo’lmas. Qaring bor — barakang bor. Qochgan qutulmas, quvgan yetolmas. Qohati yelin sutli bo’lar. Quruq so’z quloqqa yoqmas. Quruq tovoqqa fotiha yuqmas. Quruq qoshiq og’iz yirtar. Qutli qo’noq kelsa, qo’y egiz tug’ar, Qo’nishiga qarama, unishiga qara. G’ayrati bor kishining Haydan kelgan huvga ketar, Har yumushning fash bor, Harakat, harakatda barakat. Harom molning barakasi yo’q. Harom qo’l aralashsa, Harom qo’l bor joyda baraka bo’lmas.Samaradorlik va besamarlik haqida maqollar
DO`STLARGA ULASHING:
Tuxumi yo’q tovuq yaxshi.
Bug’doyning somoni bo’l.
Palov yedim — og’zimda yo’q.
Qizingni qassobga ber.
Ish bilan va’da ber.
Palaxmoni bor, g’o’lagi yo’q.
Sovuq jonni tindirmas.
Otlanganda bekday otlan.
O’rganganing — o’zingga.
Yaqindagi o’pka yaxshi.
Yamagan bilan chirik tikilmas.
Tutgani sopol tovoq.
Ko’ylak kirin yuvsa ketar.
Ko’p aytgan bilan chechan bo’lmas.
O’qigan — oz.
Bitta chop-chop yaxshi.
Ro’zg’oring ham totli.
Simobdan — ko’z.
«Nimani bilding?» deb so’ra.
Rosa ekkan soz olar.
Ota so’zi — aql ko’zi.
So’yaman desang, pichoq yo’q.
Har qaysisi bir ishda.
Qo’y — yaylovda.
To’n yaxshisi — movut.
Onamning — tinimi.
To’q molim — yo’q molim.
Tegmay qolsa — «ho’k-ho’k».
Yer seni qo’ymas quruq.
To’kmaganga — puch yong’oq.
Ter to’kkanga — yer to’kar.
Qo’l tegmagan yer emas.
Don to’ksang, non to’kasan.
Ter to’ksang, dur olasan.
Bitta hap-hap yaxshi.
Ko’pdan qolib surinma.
Qazi bilan qarta yedim, qornimda yo’q.
Yerda xina bo’lmaydi.
Kech o’ngmagan hech o’ngmas.
Qutsiz qo’noq kelsa, qo’yga qashqir chopar.
Unumi bor ishining.
Yomg’irdan kelgan suvga ketar.
Har bir ishning asli bor.
Halol qo’ldan qut ketar.
Hechdan ko’ra kech yaxshi.
Samaradorlik va besamarlik haqida maqollar