Qadr-qimmat va qadrsizlik haqida maqollar
Ajragan ajriqqa zor. Ajragan bir-birini izlar. Aytgan yerdan qolma, Aytilmagan yerga — yo’nilmagan tayoq. Arava sinsa — o’tin, Arzimaydi shavlasi, Arzon beillat bo’lmas, Arzon oldim — armon oldim. Arzonning sho’rvasi tatimas. Arpa-bug’doy osh bo’lar, Asl parchaning bahosi bo’lmas, Baliq — oyda, kalla — yilda. Baxmal bilan banotning ko’hnaligi bo’lmas, Baqa botqog’ini qo’msar, Baqiroq tuya — noring, Baqiroq tuyaning bori yaxshi, Bedananing ham o’ziga yarasha botmoni bor. Bemaza qovunning urug’i ko’p. Bemor bemorning qadriga yetar. Boylik murod emas, Bol ham bol, Bolni bol deydi, Borar yerga kechikma, Bosh — boshqa, bo’rk — boshqa. Bosh ketdi, tana — hayron. Boqmasang moling ketar, Bog’bon bo’lmay bilmas gulning qadiini, Bog’da bitgan gilosim, Bulbul uchgandan so’ng Gavhar balchiqqa tushgan bilan Gavhar yerda yotmas. Gavhar ko’p bo’lsa, qadri qolmas. Gavhar qadrini ko’r bilmas. Gugurt arzon bo’lsa ham, o’ti — qirnmat. Gul qadrini bulbul bilar. Gul g’unchaligida xordir, Davlat ketgandan keyin Davlatingni sinasang, kunjut ek, Dam — g’animat, diydor — g’animat. Dard chekmagan dori qadrini bilmas. Dardlining dardini dardsiz na bilar. Dunyo moli — qo’lning kiri. Yer ovloq bo’lsa, to’ng’iz tepaga chiqar. Yetim bo’lmay, ota qadrini bilmas. Yetti yashar safardan kelsa, Yo er bo’l, Yoli qalin eshakdan Qadr bilmas qarindoshdan Yomonning o’zi nima-yu, so’zi nima. Jafo chekmagan safo qadrini bilmas. Jon-jon, o’zimning jonim. Jon jonga kuyar, Zamona oxir bo’lsa, Zamona oxir bo’lsa, Zamonani xo’rladilar, Zar qadrini zargar bilar, Zar qadrini zargar bilar, Zargar ishini misgar o’ng’ay sezar. Zarrani qadr etmagan Zimiston ko’rmagan bulbul It izzatga arzimas, It iskagan suvni yo’lbars ichmas. Itdan bo’lgan qurbonlikka yaramas. Itli mehmon ovulga sig’mas. Itning ovqati — yuvindi. Ich yog’i yog’ o’rniga o’tmas. lchkuyovdan it afzal. Yo’l uzoq, ko’ngil yaqin. Yo’rg’aning qadri yelganda bilinar, Yo’qolgan bisot topilar, Yo’qolgan buzoqning arqoni — qimmat. Yo’qolgan molning egasi — vali. Yo’qolgan pichoqning sopi — oltin. Yo’qotganingni yo’qlab topasan. Karvonsiz yo’l xarob, Kelishiga yarasha ketishi. Kerakli molning bahosi yo’q. Kerakli toshning og’iri yo’q. Kimxob to’ning bo’lguncha, Kichikni yosh dema, Ko’lda yurgan qo’ng’ir g’oz Cho’lda yurgan tuvaloq Ko’lmak suvning qadri yo’q. Ko’ngil pulga topilmas. Ko’rlikka ko’ngan xo’rlikka ko’nmas. Ko’tara sumbat — bir pulga qimmat. Ko’chada qolgan suyakni qaysi it g’ajimas. Maydonda sinalgan elda aziz. Marvarid igna emas. Mast keldi — past keldi. Mastlik — pastlik. Men — aziz, otam — mendan aziz. Ming ignani yig’nasang, tugma bo’lmas, Minnat yerda qolsa ham, Minnatli asaldan beminnat kasal yaxshi. Minnatli tuyadan beminnat to’qli afzal. Minnatli tilladan beminnat chaqa yaxshi. Moy sasimas, qiz qarimas. Mol-dunyo topilar, odam topilmas. Mol topguncha, qadr top. Moldan molning farqi bor, Moling ketsa-ketsin, qadring ketmasin. Molingga achinma, qadringga achin. Mulla bo’lding — tilla bo’lding. Muqaddas joy bo’sh yotmas. Nimani qilsang xor, Noz qil bardoringga, Nozni ko’targanga qil. Non bolasi — non ushoq. Non bo’lsa bas, Non qadrini och bilar, Non qon bo’lsa, qon — jon. Non ham non, ushog’i ham non. Nonvoyga non aziz, Nonga e’tibor — elga e’tibor. Nonga hurmat — elga hurmat. Ovloq ko’lda baqa — xon. Odam bolasi — elning lolasi. Odam bordir, odamlarning naqshidur, Odam — odam bilan, Odam odamga g’animat, Odam — omonat, diydor — g’animat. Odamning kuyugi bo’lguncha, Oladigan mol oltin bo’lib ko’rinar. Oldingdan oqqan suvning qadri yo’q. Olmos yerda qolmas. Oltin — balchiqda ham oltin. Oltin boshli xotindan Oltin yerda qolmas, Oltin yerda qolsa ham, Oltin yerda, hunar cho’lda qolmas. Ona — olam faxridir. Ona tilim — dono tilim. Ot otdan qolsa, qulog’ini kesar. Ot xo’rlagan toy minar, Ot qadrini bilmagan yayov o’tar, Ot qadrini bilmasa, yayov ko’rar jazosin, Ot qarisa, devonaga tushar. Ota bo’lmay, ota qadrini bilmas, Ota-ona — davlating, Ona-onang o’lsa-o’lsin, Otangning mol-dunyosi bilan qolguncha, Otini ayagan yo’lda qolmas, Ochlik azobini chekmagan, Osh — avliyo, non — payg’ambar. Osh har yerda bor, Og’il to’la eshakdan Og’riq qadrini sog’ bilmas, Og’riqsiz bosh yer ostida kerak. Puli borning nozi bor. Pulni odam topar, Sepli kelib kerildim, Somon-u xashakning bozori bor, Sonda bor, sanoqda yo’q. Sog’ sog’ning qadriga yetmas. Sulton suyagini xo’rlamas. Sutsiz sigir — siysiz sigir. So’z qadrini bilmagan o’z qadrini bilmas. So’zi o’lganning o’zi o’lar. So’zing qaytar joydan o’zing qayt. Talabing bo’lmasa-da, talabgoring bo’lsin. Tashlaganga tosh tegmas. Tez kelgan davlatning qadri yo’q. Tezakchining tengi bor, Teshik munchoq yerda qolmas, Tirigiga kuyguncha, o’ligiga kuy. Tirigini siylagan biy bo’lar, Tirik ilon insiz qolmas, Toshdan toshning farqi bor, Tulkining o’zi emas, terisi pul. Uvol bilmasning uvoli yo’q. Umr qarzga berilmas, Ustoz — otangdan ulug’. Fil o’lsa ham, tishi o’lmaydi. Xo’rlik o’limdan yomon. Chaqirilgan yerning uzog’i yo’q. Chaqirmasa, boruv yo’q, Chiroq ko’targan to’dadan orqada yunnas. Shoqolga yem bo’lguncha, Shoh-gadoning farqi yo’q, Egasi urgan it kechasi sanqir. El olmasa ellik yil yotar. El siylagan eshikda o’tirmas. El qadrini bilmagan, El qadrini el bilar, El qadrini er bilar, El qaramasa, er qaramas. Elda obro’ying bo’lsa, Er aytilgan joyda aziz. Er yigitni el suyar. Er yigitning so’zi o’lguncha, Er tilagan yerda aziz. Er elida aziz, Er qadrini og’asi emas, el bilar. Er qadrini er bilar, Erlik ko’rsatganni el unutmas. Eski choponni it qopar. Eski shoyi eshakka ham to’qim bo’lmas. Echki egasiga qo’ton yo’q. Echkining boshi bo’lguncha, Yuk ko’targan yuzaga chiqar. Yuk ko’targanning yuzi — yorug’. Yaxshilik — yog’och boshida, O’z qadrini bilmagan, O’zi yo’qning ko’zi yo’q. O’zing topmagan molning qadri yo’q. Uyida hazi yo’qning O’ligida azasi yo’q, O’lik bo’lib go’rda yo’q, O’lik bo’rini it tishlamas. O’tin ayirgan bolta maydonda qolar. Qadr-qimmat sotilmas. Qadr qomatga qaramas. Qadrdon — qirq yillik, Qadring qochgan joydan qoch. Qadringga yetganni bil, Qadrlasang qadring oshar, Qaytgan so’zning qadri yo’q. Qamish bosh ko’tardi — bo’yro bo’ldi. Tuproq bosh ko’tardi — to’tiyo bo’ldi. Qarshining arpasini yegan eshak, Qarg’a qafasda boqilmas. Qatorda noring bo’lsa, Qiz qalini — qirq yilda. Qiz qalinsiz bo’lsa ham, Qizi borning nozi bor, Qizni so’raganga ber, Qopning gardi ketsa-ketsin, Qornimga yig’lamayman, Qulonga qoqning qadri o’tar. Qumdan qo’rg’on bo’lmas, Qo’ldagi oltinning qadri yo’q. G’arib bo’lmay, bilmas elning qadrini, Har narsa o’z yerida qadrli. Har narsa o’z yerida qadrsiz.
Qadr-qimmat va qadrsizlik haqida maqollar
DO`STLARGA ULASHING:
Avval — xesh, keyin — darvesh.
Aytmagan yerga borma.
Ho’kiz o’lsa — go’sht.
Kuydiradi g’alvasi.
Qimmat — behikmat.
Oltin-kumush tosh bo’lar.
Ota-onaning — qarisi.
Ota bilan onaning — qariligi.
Baliq — ko’lini.
Baqiroq ota — madoring.
Baqirib turgani yana yaxshi.
Yo’qlik uyat emas.
Bahosi ham bol.
Bolni tanigan yeydi.
Bormas yerga ichikma.
Xo’rlasang — xotining.
Ari boqmay bilmas bolning qadrini.
Otamdan qolgan merosim.
Oltin qafasni o’t olsin.
Qimmati o’zgarmas.
Ochilsa, o’zgalarga yordir.
O’zingni somonxonada ko’r.
Obro’yingni sinasang, ko’makka ayt.
Yetmish yashar ko’rgani kelar.
Yo ering xizmatida bo’l.
Yag’ir bo’lsa ham ot yaxshi.
Yaqindagi yot yaxshi.
Bejon kimga kuyar.
Pir muridini izlar.
Echkining oti — Abdukarim.
O’tib ketgach maqtadilar.
Dur qadrini — savdogar.
Chilangar neni bilar.
Zarni ham qadr etmas.
Guliston qadrini bilmas.
Eshak — tarbiyaga.
Yaxshining qadri o’lganda bilinar.
Yo’qolgan baxt topilmas.
Oqsoqolsiz el xarob.
Oltin beshiging omon bo’lsin.
Kesakni — tosh.
Cho’l qadrini na bilsin.
Ko’l qadrini na bilsin.
Ming ammani yig’nasang, ona bo’lmas.
Mehnat yerda qolmas.
O’ttiz ikki narxi bor.
O’shanga bo’lasan zor.
Xarid qil xaridoringga.
O’zgasi havas.
Kiyim qadrini — yalang’och.
Tegirmonchiga — un.
Odam bordir, hayvon undan yaxshidur.
Yer — suv bilan.
Jon — gavdaga.
O’rmonning kiyigi bo’l.
Chelak boshli er yaxshi.
Yaxshilik — yo’lda.
Bilimli yo’lda qolmas.
Toy xo’rlagan — tayoq.
Yor qadrini bilmagan — yesir.
El qadrini bilmasa, yovlar berar jazosin.
Ona bo’lmay, ona qadrini bilmas.
Farzandlaring — savlating.
Qadrdoning o’lmasin.
Onangning pilta-savati bilan qol.
Elini siylagan — cho’lda.
Non qadrini bilmas.
Kayvoni bir yerda bor.
Oriq bo’lsa ham ot yaxshi.
Och qadrini — to’q.
Odamni pul emas.
Sepsiz kelib sidrildim.
Lola-yu gulning xaridori bor.
O’roqchining o’rni bor.
Yerda qolsa, kirnlar olmas.
O’ligini siylagan boy bo’lar.
Po’lat pichoq — qinsiz.
La’1-yoqutning narxi bor.
Oltinga sotilmas.
Chaqirilsa, qoluv yo’q.
Bo’rining og’ziga tush.
Inson — ulug’, narxi yo’q.
O’z qadrini bilmas.
Suv qadrini — yer.
O’rmon qadrini sher bilar.
Yo’lda yuking qolmas.
O’zi o’lgani yaxshi.
Gul — yerida.
Er bilmasa, el bilar.
Qo’yning quyrug’i bo’l.
Yomonlik — oyoq ostida.
O’zga qadrini na bilsin.
Tuzda salobati yo’q.
Tirigida — mazasi.
Tirik bo’lib to’rda yo’q.
Qimmatdon — qirq kunlik.
Qadrlabdi, hurmat qil.
Qadrsizdan hamma qochar.
Samarqanddan hangrab kelar.
Yuking yerda qolmaydi.
Qa’dasiz bo’lmas.
O’g’li borning — o’rni.
Qimizni — suvsaganga.
Odamning burdi ketmasin.
Qadrimga yig’layman.
Kuyovdan — o’g’il.
Mehnat qilmay, bilmas pulning qadrini.
Qadr-qimmat va qadrsizlik haqida maqollar