Ota-onalarimiz haqida she’rlar to’liq malumot oling

Ota meni o’ylab g’am ema,

Ko’nglim kuhna ovchining saydi

Meni bandi aylagan kema ,

Haliveri to’xtash bilmaydi

Kamalakka aylanar yo’lim

Goho g’amnok gohida sho’xman,

qaytishimni o’ylash kulgili,

Men miltiqdan otilgan o’qman

Manzilim qay kimning yuragi,

Xudo bilar qildingmi tusmol,

Qo’rqma mening sinmas kuragim

Qo’rqma mening o’ylarim halol.

Garchi qadah tuta boshladim,

Garchi qizlar tilin bilaman.

Meni mayxo’r deyolmas hechkim

Oshiqlari berib qo’ygan tan.

Ketmon emas qalamim ila

Kiprigimga ilaman erni,

Kechir meni otajon illo..

Portlab-portlab yashagim keldi.

Ketganim yo’q qishloqdan to’yib,

Ildizimni yaxshi bilaman.

Men zaminni kaftimga qo’yib

Bitta ulkan qishloq qilaman..

Faqat meni o’ylab g’am ema

Guldirakman ko’ngling bo’lsin to’q

Ota bo’lsang bilasan dema ,

Ota bo’lib ko’rganimcha yo’q

**Onamga hat**

Men sizni o’ylayman shomu saharda,

Ona, sog’insam ham bora olmayman,

Tunlari charog’on shunday shaharda,

Hech kimga ko’nglimni yora olmayman.

Men siz aytgandayin hammani sevdim,

Hammaga ishondim, mana oqibat:

O’z do’stim uyiga ko’mildi sevgim,

Kun bo’lib ko’ksimni kuydirdi nafrat.

Boshimdan o’tgani ko’kka ham ayon,

Yulduzlar qiqirlab kular oqbadan:

Men — zangor yaylovda olis, bepoyon,

Uyuridan ajrab qolgan qulunman…

Mana, ketayapman tosh yo’lda ko’zim,

Qadamim moshinlar yo’rg’asiga mos.

Yig’lasam yupatib o’zimni o’zim,

Pishqirib qo’yaman toychoqlarga xos.

Va sizni o’ylayman shomu saharda,

Ona, sog’insam ham bora olmasdan.

Tunlari charog’on shunday shaharda

Hech kimga ko’nglimni yora olmasman…

Ha, sevgi haqida. U dilga ne zeb,

Kuyinmang, ne iloj qilmasa nasib.

Baxtimga hamisha omon bo’ling deb,

Sog’inib qoluvchi qizingiz Kumush…

Nimadir u, ko’zingga kelgan,

Xayolingga, ona, ne keldi?

Yig’lab turib hattoki kulding,

Nimadir u, ko’zingga kelgan?

Menga juda o’xshaydi, ona,

Ko’zlaringda yaltiragan yosh.

Menda o’sha ko’zu, o’sha qosh,

Menga juda o’xshaydi, ona.

Ona, uni to’kma, iltimos?

Ko’zlaringdan to’kilay agar.

Sevinchingdan bermasam xabar,

Ona, uni to’kma iltimos.

Oh, mening ortimdan ovvora onam,

Bir parcha yuragi ming pora onam.

Bir baloni ko’rib yorug’ dunyoda,

Toshkanni ko’rmagan bechora onam,

Bolang bo’lib bir bor boshlab keldimmi,

Endi men ham senga o’g’il bo’ldimmi!..

Garchi bisotingda «bayram» so’zi yo’q,

Bilaman, kutasan sandal to’la cho’g’,

Menda yurak deganlarin o’zi yo’q:

Men sovg’a bermagan qiz yo’q bu oqshom,

Senga na gul berdim, na shirin kalom,

Endi men ham senga o’g’ilmi, onam?..

Deysan: olislarda omon yursang bas,

Yodingga tushsam goh yo’qlab tursang bas,

Bolam, senga hamma qiladi xavas…

Axir, mening dardim She’r emas faqat,

Men mashhur shoirmas — mashhur beshafqat,

Endi men ham senga o’g’ilmanmi, ayt?..

Sha’ningga she’r bitdim. U seni topsin,

Poyingga tiz cho’kib, qo’lingni o’psin.

Undan ham ulug’im borligin ko’rsin,

Men uchun ham aziz holingni so’rsin,

Sensiz g’arib ko’nglim ko’ngilmi, onam,

Endi men ham senga o’g’ilmi, onam!..

Muhammad Yusuf

Yetmish yulduz yog’ilib,

Yarim oycha to’lolmas,

Yeti yanga yig’ilib,

Bitta ona bo’lolmas,

Ona tirik eshikka

G’urbat yaqin yo’lolmas,

Mening esa, bag’rim qon,

Vayronaman onajon.

Garchi biz yosh, g’o’r edik,

Siz bor — biz ham zo’r edik,

Bir mayizni besh o’g’il

Teng bo’lishib yer edik,

Goh talashsak, haq so’zni

Onam aytsin der edik,

Tushmi endi u zamon,

Hayronaman, onajon.

Tirik yursa volidang

Toqqa kuching yetarkan,

Onang o’lsa, boshingdan

Oftob o’tib ketarkan,

Jindekkina alam ham

Tog’dek botib ketarkan,

Ko’ksim to’la ming armon,

To’lg’onaman, onajon.

Onasiz uy — oysiz tun

Ekan endi o’ylasam,

Qalbni o’rtar dardlarim,

Qay birini so’ylasam?

Sizsiz ko’cham befayz,

Halovat yo’q uyda ham,

Farishtasi tark etgan

Ostonaman, onajon

O’zing uchun o’l yetim!

O’rda ham men, qirda ham.

Ko’ylagimda tugma yo’q,

Tugma bo’lsa, kir -yoqam.

To’rt yangamga qo’shilib

Turtkilaydi to’rt og’am,

O’z uyimda jonajon,

Begonaman, onajon.

Ko’ngil o’zin tutingan

Bir mehribon qo’msaydi,

Dunyoda bir odamga

Siring aytib bo’lsaydi,

Onasizni do’sti ham,

Dushmani ham aldaydi,

Ayting axir, men kimga

Ishonaman, onajon?.

Yo’qligingiz qadamda

Turar shunday bilinib,

Non yopmaysiz tonglari

Menga kulcha ilinib,

Sarg’ayarman sarg’aygan

Rasmingizga termulib,

Ziyo istab zor qaqshar

Parvonaman, onajon.

Uy to’rida tolbeshik —

Akam yotgan, men yotgan,

Sherdek-sherdek kelbatli

Besh o’g’ilga asqotgan,

Qaytib kirib bo’lsaydi

Bo’lardim jon deb qaytgan!

Men bu joyni hammadan

Qizg’onaman, onajon.

Yashayapman sharpadek

Sezilmay goh, sezilib.

Gohi ko’kka intilib,

Gohi yerga egilib,

Sog’inganda she’r yozib

Yuraklarim ezilib —

El ichra bir shoiri

Devonaman, onajon

Muhammad Yusuf

Sog’inmoq bor,ko’rishmoq endi dushvor,

Oramizda poyonsiz daryolar bor.

Bir ko’rishga biz intizor mushtoqmiz,

Biz ikkiga bo’lingan bitta tog’miz.

Dunyolari bevafo xilqat ekan,

Baxt degani bir oily fursat ekan.

Taqdir azal oldida ojiz otang,

Ayro yashash bizga bir qismat ekan.

O’ksimagin jon o’g’lim,polvon o’g’lim

Seni tashlab ketganim,yolg’on o’g’lim

Sensiz mening bag’rim ham butun emas

Sensiz mening ko’nglim ham vayron o’g’lim.

Ko’zim oqu-qorasi sensan bilsang

Yuragimnimng nolasi sensan bilsang

Buni hayot deydilar qil ko’prik bu,

Tushunarsan bir kuni yigit bo’lsang.

Mayli men ne bo’lsam ham omon bo’l sen!

Onang orzu qilgandek o’g’lon bo’l sen!

Otangni qayg’urmay yashasang ham,

Yurti uchun qayg’urgan inson bo’l sen!

O’ksimagin jon o’g’lim,arslon o’g’lim,

Seni tashlab ketganim yolg’on o’g’lim.

Topmoq joyda yo’qotmoq ham bor ekan.

O’z holimga o’zim ham hayron o’g’lim.

IKKI QO‘RG‘ON

Onang ketsa savlatlaring ketgaydir,

Otang ketsa davlatlaring ketgaydir.

Shu ikkala qo‘rg‘oningdan ayrilsang,

Manglaydagi zar xatlaring ketgaydir.

Otasi yo‘q cho‘lda qolgan giyohday,

Onasi yo‘q rangi ro‘yi siyohday.

Kimning agar qo‘rg‘onlari yiqilsa,

To‘rt tomondan to‘rt ming ozor yetgaydir.

Nari borsa to‘rt yil kutar dildoring,

O‘n yil kutar sadoqatli do‘st-yoring.

Lekin otang sabr toshga aylanar,

Onang qirq yil ko‘z yummayin kutgaydir.

Otang o‘lsa, o‘ldi dema hayot u,

Ko‘ksingdagi so‘nmaydigan bayot u.

Nogoh agar yo‘llaringda qoqilsang,

Onang ruhi qo‘llaringdan tutgaydir.

Boshingga ish tushganida sinab ko‘r,

G‘amingga g‘am qo‘shganida sinab ko‘r.

Kimlaringdir sen deb ko‘z yosh yutar lek,

Otang qilich, onang qonlar yutgaydir.

Shon-shuhrating ketsa ketar do‘stlaring,

Mol-davlating ketsa ketar do‘stlaring.

Otang-onang qolar senla, qolgani

Shunchaki… ko‘changdan bir-bir o‘tgaydir.

Guljamol Asqarova

Otalar sha’niga loyiq so’z demoq

Tabarruk bir kitob yozish bilan teng.

Ularning mehri-ku,bamisli charoq,

Bag’ri ham yulduzli osmon kabi keng.

Sharqona tashbehni olsam gar yodga,

Bir nomi buzurgu bir nomi faqir.

Zaminni kaftida tutib,avlodga

Bus-butun yetkazgan otalar,axir.

Yuksak-yuksaklarga uchgan sor lochin

Nazar uzmagandek polaponidan.

Bardavom naslini asramoq uchun

Axir ota qavmi kechgan jonidan.

Non,degan farzandning dardli xitobi

Goh uni tiriklay chohlarga tiqqan.

Bardoshli umrning zaqqum zardobi

Sochlari qirovdek ko’pirib chiqqan.

Taxti Sulaymonddan balanddir beshak

Ota deb atalgan martabayu baxt.

Farzand bunyod bo’ldi,o’lim yo’q demak

Otaning ilgida zamon bilan vaqt.

Men ko’kka termulib kutmasman madad

Do’st izlab har yonda kezmasman sarson.

Do’stu madadkor ham otadir abad,

Shoni-shoning erur,armoni-armon.

Abdulla Oripov

Ka’ba qopqasida turgan,ey posbon,

Avval onalarning ochgin yo’llarin.

Onalar poyiga tiz cho’k o’shal on,

Tavof qil,ko’zga surt,o’pgin qo’llarin

Hojar onamizning nidosi sabab

Ka’bada ko’z ochgan Obi Zam-zam ham.

Bir umr talpinmish onaga qarab,

Ne-ne payg’ambarlar ko’zlarida nam.

Qavmimni ranjitib qo’ymayin,ammo

Tobut yasab kelgan er zoti doim.

Onalar bag’riga faqat beshik jo,

Hayotbaxsh allalar aytgan,muloyim.

Sho’rlik odamzodning tolei uchun

Eng avval onalar qilsin ibodat.

Zora,gunohlardan pok bo’lgay ochun,

Onalar o’tinchi topib ijobat.

Ka’ba qopqasida turgan,ey posbon,

Avval onalarning ochgin yo’llarin.

Onalar poyiga tiz cho’k o’shal on,

Tavof qil,ko’zga surt,o’pgin qo’llarin.

Kimdir savol berdi:-Aytgil,Muhammad,

Yolg’iz sen Rasulsan butkul olamga.

Kimga ko’p yaxshilik aylay,o’zing ayt,

Ota-onamgami yoxud bolamga.

Rasul javob qildi:-Tingla birodar,

Gapimni bir bora quloqqa ilgil.

Imkon topa olsang dunyoda agar,

Eng avval onangga yaxshilik qilgil.

Shu hikmat sharhini o’yladim uzoq-

Rostdan ona erur qiblai olam.

Garchi barchamiz ham padarmiz,biroq

Onadan tug’ilgan payg’ambarlar ham.

Abdulla Oripov

Sizning so’zingizda ajib ma’no bor,

Bag’ringizga tortar so’zingiz sehri.

Men bildim sizningsiz keng duyo ham tor,

Jo’shar qalbingizda onalik sehri.

Shoir qizim deysiz, sho’h qizim deysiz,

Onajon erkalang olam quchaman.

Issiq yuzim deysiz, yulduzim deysiz,

Yuksak parvoz tilang baland uchaman.

Orzularim ro’yob duo qilsangiz,

Doimo yo’limda bo’lgaydir madad.

Qalbimda bir istak agar bilsangiz,

Allohim asrasin sizni toabad.

Onajonim mening, oftobim mening,

Aytay boringizga ming bora shukur.

Mehribonim, mohim, tobonim mening,

Bosh egib aylayin sizga tashakkur.

Nafosat Sodiqova

Otajon so’zingiz ajib bir hikmat,

Hech bir kitoblardan topmam qidirib.

Umr yo’lingizda yashaydi qat-qat,

Halollik ustuni turar bilinib

Yusingiz sahnida yashirin yillar,

Mehringiz bosadi oftob taftini.

O’sha siz o’tqazgan daraxtlar bilar,

Mehnatkash qo’lingiz qadoqlarini.

Nafosat Sodiqova

Onamga maktub

Erta-indin yelar izg’irin,

Yiqiladi bog’larga tuman.

Anglagani yashashning sirin,

So’zlashaman yomg’irlar bilan.

Mastu alast, beg’am do’sti yor,

Toliqtirar qalbimni manim.

Shunda birdan bo’ladi oshkor,

Yolg’izlardan yolg’iz ekanim.

Derazaga ho’l bag’rin bosib,

Kuzak tuni surganda xayol —

Men eng go’zal she’rimni yozib,

Sizni eslab yig’lashim ayon.

Usmon Azim

ONAga talpinib…

Bir mehring olamni to’ldirib turar,

Bag’ringdan hayotga talpinib keldim.

Bir dunyo bolalik sho’xliklarimni,

Onajon, qoshingga etaklab keldim»¦

Kitobni ushlatib, maktabga eltding,

Maktabdan har kuni uy tomon yeldim.

Gohida bir maqtov, gohida tanbeh,

Onajon, qarshingga yetaklab keldim»¦

Faxr-la, g’urur-la oq yo’l tilading,

Ilm deb eng katta shaharga keldim.

Har safar «œDunyoda sendan ulug’ zot,

Onajon, also yo’q!», demak-la keldim…

Fashist-la kurashib, qo’ldan ayrildim,

Afg’onda oyoqning qadrini bildim.

Bir nidong doimo chorladi meni —

Onajon, huzringga emaklab keldim»¦

Bek, 20.12.2005

Ko’zlaringiz tushimga kiribdi bugun

Soginibman sizni, juda onajon!

Bo’sh qalbimga joylashdi motamsaro tun

Ovozingiz yuragimga kiribdi shu on…

Bu erlarda yuribman, nimalar izlab?!

Issiq qo’llaringiz qumsar dimog’im

Talpinadi yurak nimalar istab?!

Bir shirin so’zingiz istar qulog’im..

Hayot tashvishlari chulg’ab boshimni,

Sinamoqchi bo’lib sabr, bardoshimni.

Goh sevinch, goh g’amdan to’ksa yoshimni,

Sizni axtaraman, onajon.

Nuroniy keksalar davrasin ko’rsam,

Yurakda bir armon dardini tuysam,

Bafurja kimgadir gapirmoq bo’lsam,

Sizni axtaraman, onajon…

OH, NETAYIN UMRIM SENI

Behuda kechirdim kunni,

Oh netayin umrim seni,

Sening-la bo‘lmadim g‘ani,

Oh, netayin umrim seni.

Keldimu kechdim bilmadim,

Yig‘lab bag‘rimni tilmadim,

Ketar jafosin qilmadim,

Oh, netayin umrim seni.

Xayrim, sharrim yoziladur,

Umrim ipi uziladur,

Surat mendan buziladur,

Oh, netayin umrim seni.

Ketnb, ketib turolmasang,

Kelib meni ko‘rolmasang,

Davru davron surolmasang,

Oh, netayin umrim seni.

Ishonganim qani o‘zing,

Tolpinganim shodon so‘zing,

Qozonganim qolur to‘zib,

Oh, netayin umrim seni.

Miskin Yunus ketdi sarson,

Ajab safar etdi sarson,

Qoldi hasrat, ketdi sarson,

Oh, netayin umrim seni.

Yunus Emroning she’rlari judayam mazmunli va ta’sirli ekan. Sizlarga ham tavsiya qilardim…

Muhammad Yusufdan:

Topmoq — yo‘qotmoqdir,

Yo‘qotmoq — topmoq,

Sen so‘lib,

Men yashab,

To‘lishimga boq.

Sensiz topganimdan

Ko‘proq yo‘qotdim —

Sen meni yupatding,

Seni yig‘latdim,

Sen meni yaratding,

Seni tugatdim.

Uyalmay ONA deb,

Kelishimga boq!..

Sog‘inch haqda she’rlar

Yozdim o‘zimcha,

Mendan peshonangda

Dog‘lar tizimcha.

O‘g‘il bo‘lmay o‘lay,

Attangb ming attang.

Qiz tug‘sang netardi,

Ko‘proq qiz tug‘sang!..

Tirgak bo‘lolmadim

Bitta qizingga

Uyalmay shoirman

Deyishimga boq.

Joningdan aylanay,

Turgil jonajon,

Yo‘l qarab bo‘ldimi

Jigarginang qon?

Boqma, ko‘zlarimga

Bemajol, xasta,

Mening topganlarim

Gulmi bir dasta,

Yo‘qotganim senmi

Endi ONAJON?..

O‘z etimni o‘zim

Yeyishimga boq.

Bilsang yuragimni

Bir alam elar.

Buyursang qo‘limdan

Kelmaydi nelar,

Ayt,

Pichan yig‘aymi,

O‘tin yoraymi,

Yerni haydayinmi,

Ko‘k ag‘daraymi?..

Itdek oyog‘ingga

Suykalgim kelar —

Uchib-uchib, mana

Qo‘nishimga boq.

Hech narsa kerakmas,

Bolam, hech deysan.

Endi kech deysan-da,

Endi kech deysan.

Yuzimni bosaman

Muzday yuzingga,

ONAJON,

Zor qilib ketma izingga!

O‘lim oldida ham

G‘amimni yeysan,

Men-chi, jim, taqdirga

Ko‘nishimga boq.

She’rim bitdi,

Xayir,

Do‘stlar xush qoling.

Bedil yashamakka

O‘rganmang menday

Boring,

Volidangiz

Ko‘nglini oling,

Ertaga

Kech qolib

O‘rtanmang menday.

SOG‘INCH

Sog‘inaman va bu sog‘inchdan

Ruhim ma’yus tortib ketadi.

Hijron esa yigit boshimga.

G‘am yukini ortib ketadi.

Kimdir ko‘nglim ko‘tarmoq bo‘lib,

Dardim bilmay aytadi davo,

Jilmayadi kiftimga qoqib,

O‘kinma, der bu bir kam dunyo.

Ko‘zlarimga ishora etib —

Essiz yigit, deydilar pinhon.

Bilmaydilar: ko‘zlar dard emas,

Sendan ayru o‘rtaguchi jon.

Kayga boqmay seni ko‘raman,

Qayga bormay xayoling yo‘ldosh.

Faqat o‘rning bosolmas, hatto —

Qalbim ichra yoqsalar quyosh.

Abdukarim Jumaboyev

Onamni sog‘inib

«Bir pasgina yonimda o‘tir,

Bir kungina yotib ket, qizim»

Atrofimda aylanib gir-gir,

Takrorlardi onam shul so‘zin.

-Bu gal, -derdim yuragim toshib,

-Endi kelsam qolaman, ena…

Shafqati yo‘q bu kunlar shoshib,

Meni olib ketardi yana.

Topganini tuguncha qilib,

Qo‘llarimga tutqazar edi.

Meni zo‘rg‘a bag‘ridan yulib,

Mashinaga o‘tqazar edi.

Bazmlarga topar edim vaqt,

She’r o‘qirdim yona va yona.

Davralarni bilar edim baxt,

Sizga vaqtim yo‘q edi, ena.

Siz tog‘imni cho‘ktirib qo‘yib,

Ketar edim toqqa, lolaga.

Sizga azob chektirib qo‘yib,

Yayrar edim yashil dalada.

Majnuntolday egdirib Sizni,

Ketar edim terak bo‘lay deb.

Sizdan ayab bir tunlik so‘zni,

She’r yozardim yurak bo‘lay deb.

Chaqqon edim, roziydi mendan,

Ham uy, ham ish, ham majlisxona.

Shunchalar band edim-ki, chindan,

Sizga vaqtim yo‘q edi ena.

Kechiksam, ish kechirmas edi,

Koyinardi kechiksam, uyim.

Davralarning chiqardi dudi,

Faqat enam kutar edi jim.

Sha’n davralar ketdilar tarqab,

Bayramlari mensiz ham obod.

Goh dardlarim yig‘ilar qop-qop,

Yolg‘izlikdan solgim kelar dod.

Shunday g‘amlar bo‘lar ekanki,

Tushunmas ekan onangdan boshqa.

Tinglamaydi seni birovlar,

Boshlaringni ursang ham toshga.

Qabringizga chopaman bot-bot,

So‘zlashay deb qona va qona.

So‘ramaysiz holimni xayhot,

Endi Sizda vaqt yo‘qdir, ena…

Xosiyat Bobomurodova