Namoz kitobi o’zbek tilida

Шу билан бомдод намозининг икки ракат суннати тугайди.

Намоз суралари – укиш тартиби

Бир кунда беш вакт (бомдод, пешин, аср, шом ва хуфтон) намоз укиш хар бир мусулмонга фарздир.

Бомдод намози икки ракат суннат, икки ракат фарз — жами турт ракатдан иборат.
Бомдод намозининг икки ракат суннати куйидагича укилади:

1. Аллох ризолиги учун кибла томонга юзланиб, бугунги бом-дод намозининг икки ракат суннатини укиш-ни ният килдим», деб кунгилдан утказилади

2. «Аллооху акбар», деб ифтитох такбири ай-тилади. Бу такбирда эркаклар куллар кафтини киблага каратиб, бош бармокларининг учини кулокларининг юмшок жойига теккизишади (3-расм). Аёллар кулларини елка баробарида кутара-дилар

3. Куллар богланади. Эркаклар унг кул каф-тини чап кул устига куйишади. Унг кулнинг бош ва кичик бармоклари билан чап кул билагини ушлашади
Аёллар унг кулни чап кул устида тугиб, кулла-рини кукракка куядилар Бу хол «киём» дейилади. Киёмда (тик турган халда) сажда ки-линадиган жойга караб, навбати билан, куйидагилар (сано дуоси, фотиха сураси, кейин биронта зам сура) укилади.

Субхаанакаллооухумма ва бихамдика ва табааро касмука ва таъаалаа жаддука ва лаа илааха гойрук

Маъноси: «Аллохим! Сенинг номинг муборакдир. Шон шарафинг улугдир. Сендан узга илох йукдир».

Аъуузу биллаахи минаш-шайтоонир-рожиийм. Бисмиллаахир-рохмаанир-рохиийм. Алхамду лиллаахи роббил-ъааламиийн. Ар-рохмаанир-рохиийм. Маалики явмид-диийн. Иййаака наъбуду ва иййаака настаъиийн. Ихдинас-сироо-тол-мустакиийм. Сироотоллазиийна ан-ъамта ъалайхим гойрил-магдзууби ъалайхим валадззооооллиийн

Мазмуни: Аллохнинг даргохидан кувилган шайтон ёмонлигидан Аллохнинг панохига кочаман. Мехрибон ва рахмли Аллох номи билан (бошлайман). Хамд оламлар рабби Аллохгаким, (У) мехрибон, рахмли ва хисоб-китоб куни (Киёмат)нинг эгасидир. Сен-гагина ибодат киламиз ва Сендангина ёрдам сураймиз! Бизни шундай тугри йулга бошлагинки, (У) Сен инъом (хидоят) этганлар-нинг (Пайгамбарлар, сиддик ва шахидларнинг) йулидир, газабга учраган (Мусо кавмидан итоатсизларининг) ва адашган (Исо кав-мининг «Аллохнинг фарзанди бор» дейдиган)ларнинг эмас!
Фотиха сурасидан сунг бир зам (кушимча) сура укилади.
Янги урганувчилар куйидаги кичик суралардан бирини зам килишса булади:

Иннааа аътойнаакал-кавсар. Фасолли лироббика ванхар. Инна шааниаъка хувал-абтар.

Мазмуни:«(Эй Мухаммад,) дархакикат, Биз Сизга Кавсарни* бердик. Бас, Раббингиз учун намоз укинг ва (туя) суйиб курбонлик килинг! Албатта, ганимингизнинг узи (барча яхшиликлардан) махрумдир».
(Кавсар – жаннатдаги бир ажиб дарё ёки ховузнинг номи. Унинг суви асалдан тотли, кор ва сувдан ок. Ундан ичган киши абадий чанкоклик курмайди.)

Кул хуваллооху ахад. Аллоохус-сомад. Лам ялид. Ва лам йуулад. Ва лам якуллахуу куфууван ахад..

Мазмуни: (Эй Мухаммад,) айтинг: «У — Аллох ягонадир. Аллох бехожат, (лекин) хожатбарордир. У тугмаган ва тугилмаган хам. Шунингдек, Унга тенг бирор зот йук-дир».

Кул аъуузу бироббил-фалак. Мин шар-ри маа холак. Ва мин шарри гоосикин изаа вакоб. Ва мин шаррин-наффаасаати фил-ъукод. Ва мин шарри хаасидин изаа хасад.

Маъноси: «(Эй Мухаммад,) айтинг: “Па-нох тилаб илтижо килурман тонг Парвар-дигорига яратган нарсаси ёвузлгидан, тугунчага дам урувчи аёллар ёвузлигидан хамда хасадчининг хасади ёвузлигидан”».

Кул аъуузу бирробин-нааси мааликин-нааси илаахин-нааси мин шаррил-васваасил-хоннаас. Аллазиий ювасвису фиий судуурин-нааси минал-жиннати ван-наас.

Маъноси: «(Эй Мухаммад,) айтинг: “Панох тилаб илтижо килурман одамлар Парварди-горига, одамлар Подшохига, одамлар Илохига яширин васвасачи (шайтон) ёвузлигиданки, (у) одамларнинг дилларига васваса солур. (Узи) жинлар ва одамлардандир”».

4. Зам сура тугагач, «Аллооху акбар», деб руку килинади. Эркаклар тирсаклари ва тиззаларини букмасдан, бармокларини очган холда, тиззаларини махкам чангаллаб эгиладилар
Аёллар эркакларга нис-батан озрок эгиладилар. Тиззаларини бироз букадилар. Бармокларини жам-лаб тиззаларини тутадилар.
Рукуда уч марта «Суб-хаана роббиял-ъазиийм» (Эй буюк Роббим, Сен барча нуксонлардан поксан), дейилади.

5. Рукудан «Самиъал-лооху лиман хамидах» (Аллох Уни хамд этган-ларни эшитгувчидир), деб кад кутарилади, бу холат «кавма» дейилади. Кавма холида: «Роббанаа лакал- хамд» (Эй Роббимиз, хар турли хамд-санолар ёлгиз Сенгадир), дейилади

6. «Аллооху акбар» деб аввало тиззалар, кейин куллар, сунг пешона ва бурун ерга теккизилиб, сажда килинади. Сажда килинаётганда оёк панжалари киблага каратилади, эркакларнинг тирсаклари ерга тегмайди . Аёллар тирсакларини ерга куядилар . Саждада уч марта: «Субхаана роббиял-аълаа» (Эй улуг Роббим, Сен бутун нуксон-лардан поксан), дейилади.
7. «Аллооху акбар» деб саждадан бош кутарилади ва тиз чуккан холда бироз утирилади, бу холат «жалса» дейилади. Жалсада куллар, бармоклар уз холича тутилиб, сонга куйилади. Бармок учлари тизза билан тенг булиши лозим .
Эркаклар чап оёклари устига утирадилар. Унг оёк панжалари киблага каратилади.

Аёллар оёкларини унг тарафдан чикариб утирадилар.
8.«Аллооху акбар», деб иккинчи марта сажда килинади. Саждада уч марта: «Субхаана роббиял-аълаа», дейилади

9. «Аллооху акбар» деб киёмга (тикка) турилади.

10. Киёмда «Бисмиллаахир-рохмаанир-рохиийм»-дан бошлаб, Фотиха сураси, оркасидан бир зам сура укилади.

11. «Аллооху акбар», деб руку килинади. Рукуда уч марта «Субхаана роб-биял-ъазиийм», дейилади.

12. «Самиъаллооху ли-ман хамидах», деб тик турилади, кетидан «Роббанаа лакал-хамд», дейилади.

13.«Аллооху акбар», деб саждага борилади. Саждада уч марта «Субхаана роббиял-аълаа», дейилади.

14. «Аллооху акбар», деб саждадан бош кутарилади ва бир оз утирилади.

15. «Аллооху акбар», деб иккинчи бор сажда килинади. Саждада уч марта: «Субхаана роббиял-аълаа», дейилади

16. «Аллооху акбар», деб саждадан бош кутари-либ каъ-дада утирилади ва куйидагилар укилади:

Ат-тахиййаату лиллаахи вас-солааваату ват-тоййибаат. Ас-салааму ъалайка айюхан-набиййю ва рохматуллоохи ва барокаатух. Ас-салааму ъалайнаа ва ъалаа ъибаадил-лаахис-соолихиийн. Ашхаду аллаа илааха иллаллооху ва ашхаду анна Мухаммадан ъабдухуу ва росуулух.
Мазмуни: Мол, бадан, тил билан адо этила-диган бутун ибодатлар Аллох учундир. Эй Набий! Аллохнинг рахмати ва баракоти Сизга булсин. Сизга ва солих кулларга Аллохнинг саломи булсин. Икрорманки, Аллохдан узга илох йук. Ва яна икрорманки, Мухаммад, алайхиссалом, Аллохнинг кули ва элчисидирлар.

Аллоохумма солли ъалаа Мухаммадив-ва ъалаа аали Мухаммад. Камаа соллайта ъалаа Иброохиима ва ъалаа аали Иброхиим. Иннака хамиидум-мажиид.
Аллоохумма баарик ъалаа Мухаммадив-ва ъалаа аали Мухаммад. Камаа баарокта ъалаа Иброхиима ва ъалаа аали Иброхиим. Иннака хамиидум-мажиид.
Мазмуни: Аллохим, Иброхим ва унинг оиласига рахмат этганинг каби, Мухаммад ва ул зотнинг оиласига рахмат айла, Сен хамду мактовга лойик ва буюк Зотсан.
Аллохим, Иброхим ва унинг оиласига баракотингни эхсон этганинг каби Мухаммад ва ул зотнинг оиласи устига хам баракотингни эхсон айла. Сен хамду мактовга лойик ва буюк Зотсан.

Роббанаа аатинаа фид-дунйаа хасанатав-ва фил-аахироти хасанатав-ва кинаа ъазаабан-наар.
Мазмуни: «Эй Роббимиз, бизга бу дунёда хам, охиратда хам яхшиликни бергин ва бизни дузах олови азобидан саклагин».

17. Аввал унг, кейин чап елкага караб: «Ассалааму алайкум ва рохматул-лоох» деб салом берилиб намоздан чикилади.

Шу билан бомдод намозининг икки ракат суннати тугайди.
Бомдод намозининг икки ракат фарзи хам худди шу тартибда укилади. Фарки — аввало, эркаклар ниятдан олдин (бошка фарз намозлари олдидан хам) куйидаги икомат такбирини айтишади:

Аллооху акбар, Аллооху акбар,
Аллооху акбар, Аллооху акбар.
Ашхаду аллаа илааха иллаллоох,
Ашхаду аллаа илааха иллаллоох.
Ашхаду анна Мухаммадар-росуулуллоох,
Ашхаду анна Мухаммадар-росуулуллоох.
Хайя ъалас-солаах, хайя ъалас-солаахsolah,
Хайя ъалал-фалаах, хайя ъалал-фалаах.
Код кооматис-солаах, код кооматис-солаах
Аллооху акбар, Аллооху акбар,
Лаа илааха иллаллоох.

Икомат такбирининг лафзлари азонникига ухшайди, фарки — буниси тез айтилади.
Бомдод намозининг фарзига куйидагича ният килинади; «Аллох ризолиги учун бомдод намозининг икки ракат фарзини уз вактида укишни ният килдим».
Колган кисми суннат билан бир хил давом этаверади.

Namoz kitobi o’zbek tilida

Шом намози уч ракат фарз ва икки ракат суннатдан иборат.

Уч ракатли фарзнинг ўқилиши:

2. Ифтитоҳ такбири.

4. Фотиҳа, зам сура.

7. Туриб, Фотиҳа, зам сура.

10. Ўтириб, «Аттаҳиййат».

11. Туриб, фақат Фотиҳа.

14. Ўтириб, «Аттаҳиййат», «Саловот», «Роббана» дуолари.

15. Салом. Шом намозининг икки ракат суннати бомдод намозининг икки ракат суннати каби ўқилади.

Хуфтон намози тўрт ракат фарз, икки ракат суннатдан иборат.

Хуфтон намозининг тўрт ракат фарзи пешин намозининг фарзи каби ўқилиб, фақат ниятда фарқ бўлади. Хуфтоннинг икки ракат суннати ҳам юқорида ўрганганимиз бомдод ва шом намозларининг икки ракат суннатлари каби бир хил тартибда ўқилади.

Витр намози уч ракатли бўлиб, вожиб ибодат саналади. Фарздан қуйироқ, суннатдан улуғ туради. Ўқилиши шарт. Бирор сабаб ила вақтида ўқилмай қолса, қазоси ўқилади. Витр намози хуфтон намозидан кейин ўқилади. Қуйидаги тартибда адо этилади:

2. Ифтитоҳ такбири.

4. Фотиҳа, зам сура.

7. Иккинчи ракатга туриб, «Фотиҳа», зам сура.

10. Ўтириб, «Аттаҳиййат» дуоси.

11. Учинчи ракатга туриб «Фотиҳа», зам сура.

12. Зам сурадан кейин ўша тик турган ҳолда «Аллоҳу акбар», деб қулоқ қоқилади.

13. Қўл қовуштирилиб, Қунут дуоси ўқилади.

ҚУНУТ ДУОСИ

Алл`оҳумма инн`а настаъ`инука ва настағфирук. Вануъмину бика ва натавакалу ъалайка ва нусн`ий ъалайкал хойр. Куллаҳ`у нашкурука ва л`а накфурук. Ва нахлаъу ва натруку май-йафжурук. Алл`оҳумма ийй`ака наъбуду ва лака нусолл`ий ва насжуду ва илайка насъ`а ва наҳфиду нарж`у роҳматак(а). Ва нахш`а ъаз`абака инна ъаз`абака бил куфф`ари мулҳиқ.

Аллоҳим! Биз Сендан ёрдам истаймиз, гуноҳларимизни афу этишингни сўраймиз. Аллоҳим! Сенга имон келтирамиз, ишларимизда Сенга суянамиз ва Сенга таваккал қиламиз. Ва Сенга ҳамд айтамиз. Бутун яхшиликлар Сендандир. Бизларга берганинг шунча неъматлар туфайли Сенга шукрона айтамиз ва нонкўрлик қилмаймиз. Сенга қарши нонкўрлик қилган гуноҳкорлардан айриламиз, улар билан алоқани узамиз. Аллоҳим! Биз ёлғиз Сенгагина қуллик қиламиз, намозни Сен учунгина ўқиймиз. Сенгагина сажда қиламиз. Сенгагина интиламиз. Ибодатни хушуъ-камтарлик билан адо этамиз. Раҳматинг кўп бўлишини сўраймиз, азобинг-дан қўрқамиз. Ҳеч шубҳа йўқки, Сенинг азобинг кофирларгадир.

16. Ўтириб «Аттаҳиййат», «Саловот», «Роббана» дуолари.

Намоз салом билан тугайди. Саломдан кейинги амаллар (тасбеҳоту дуолар) мажбурий эмас, аммо ниҳоятда савоблидир. Фарз намозларидан кейин қуйидаги дуони ўқиш суннатдир:

Алл`оҳумма антас-сал`ам ва минкас-сал`ам. Таб`арокта й`а залжал`али вал икр`ом.

Эй Аллоҳим, Сен барча айб-нуқсонлардан поксан. Барча саломатлик ва раҳмат Сендандир. Эй азамат ва қудрат эгаси бўлган Аллоҳим, Сенинг шонинг улуғдир. Умуман, ҳар вақт намозни тугатгандан сўнг Оятал курси ўқилса, тасбеҳот қилинса, савоби улуғ бўлади.

НАМОЗДАН КЕЙИНГИ ЗИКРЛАР

Аъ`узу билл`аҳи минаш-шайт`онир рож`ийм. Бисмилл`аҳир роҳм`анир роҳ`ийм. Алл`оҳу л`а ил`аҳа илл`а ҳувал ҳаййул қойй`ум. Л`а та’хузуҳ`у синатув-ва л`а на`вм. Лаҳу м`а фис-сам`ав`ати ва м`а фил арз. Манзаллаз`ий яшфаъу ъиндаҳ`у илл`а би’изниҳ. Яъламу м`а байна айд`иҳим ва м`а холфаҳум ва л`а йух`ит`уна би шай’им-мин ъилмиҳ`и илл`а бима ш`аъа. Васиъа курсиййуҳус-сам`ав`ати вал арз. Ва л`а йаъ`удуҳ`у ҳифзуҳум`а ва ҳувал ъаллиййул ъаз`ийм.

Аллоҳ — Ундан ўзга илоҳ йўқдир. (У ҳамиша) тирик ва абадий турувчидир. Уни на мудроқ тутар ва на уйқу. Осмонлар ва Ердаги (барча) нарсалар Уникидир. Унинг ҳузурида ҳеч ким (ҳеч кимни) Унинг рухсатисиз шафоат қилмас. (У) улар (одамлар)дан олдинги (бўлган) ва кейинги (бўладиган) нарсани билур. (Одамлар) Унинг илмидан фақат (У) истаганча ўзлаштирурлар. Унинг Курсийси осмонлар ва Ердан (ҳам) кенгдир. У иккисининг ҳифзи (тутиб туриши) Уни толиқтирмас. У олий ва буюкдир.

Субҳаналлоҳ (33 марта)

Алҳамдулиллаҳ (33 марта)

Аллоҳу акбар (33 марта)

Л`а ил`аҳа иллалл`оҳу ваҳдаҳ`у л`а шар`ика лаҳ, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамд. Ва ҳува ъал`а кулли шай’ин қод`ир.

Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ. У ягонадир, шериги йўқ, бутун мулк Уникидир. Ҳамд-мақтов Унга хосдир. Ва У ҳар нарсага қодир зотдир.

НАМОЗНИ БУЗАДИГАН ҲОЛЛАР

САЖДАИ САҲВ

(Намоздаги нуқсонни тўлдириш)

ИМОМГА ЭРГАШИШ

Суюкли пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссалом бир ҳадиси шарифларида жамоат билан ўқилган намознинг савоби ёлғиз ўқилган намознинг савобидан йигирма етти марта ортиқ эканини марҳамат қилганлар. Беш вақт намознинг фақат фарзлари, жума намозининг икки ракат фарзи, ҳайит намозлари, Рамазон ойида таровеҳ ва витр намозлари имомга иқтидо қилиб ўқилади. Имомга эргашиб жамоат билан намоз ўқийдиган киши «муқтадий» дейилади. Муқтадий қуйидагиларга амал қилиши керак:

1. Аввало, ҳам ўқилаётган намозга, ҳам имомга эргашишга ният қилмоғи лозим. Масалан, «Аллоҳ розилиги учун бугунги бомдод намозининг икки ракат фарзини ушбу имомга эргашиб, ўқишни ният қилдим.

2. Имом ифтитоҳ такбирини айтгач, муқтадий ҳам ундан кейин дарҳол такбир айтиб, қўлларини боғлайди ва ичида фақат Сано (Субҳанака) дуосини ўқийди. Имомга эргашиб намоз ўқиётган киши тикка турганида (қиёмда) Фотиҳа ва зам сураларни ўқимайди. Овоз чиқариб ўқиладиган бомдод, шом, хуфтон намозларининг фарзида, жума намозининг фарзида, ҳайит намозларида, рамазон ойида таровеҳ ва витр намозларида имом Фотиҳа сурасини тугатгач, муқтадий ичида «Амийн» дейди.

3. Рукуда уч марта «Субҳана роббийал ъазийм», дейди. Имом «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ», деб тик тургач, «Роббана лакал ҳамд», дейди. Саждаларда ҳам муқтадий уч мартадан «Субҳана роббийал аъла»ни айтади.

4. Ўтиришларда муқтадий ичида «Аттаҳиййат», «Саловот», «Роббана» дуоларини ўқийди ва имом билан бирга салом беради. Имомга иқтидо қилиб жамоат билан бирга намоз ўқиётган киши барча амалларда имомдан кейин ҳаракат қилади, ундан олдинга ўтиб кетмайди. Жамоатга кечикиб келиб қўшилган киши такбир айтиб, имомга эргашади. Охирги ўтиришда «Аттаҳиййат»ни ўқиб, имомнинг салом беришини кутади. Имом икки томонга салом берар- бермас, салом бермай «Аллоҳу акбар» деб тикка туради ва кечиккан ракатларни ўзи ўқиб намозни тугатади. Бирор ракатнинг рукусига улгурган, яъни имом ҳануз рукудан бош кўтармасидан илгарироқ ният қилиб, жамоатга қўшилган киши ўша ракатни ўқиган ҳисобланади.

Namoz kitobi o’zbek tilida

ТАҲОРАТ

Ислом динимизнинг устуни ҳисобланган намозни адо этмоқ учун, албатта таҳоратли бўлиш шартдир.

ТАҲОРАТ ОЛИШ ТАРТИБИ

1. Аввало, таҳорат олишга ният қилиниб, “Аъузу биллаҳи минаш-шайтонир рожийм. Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм”, дейилади.

2. Қўллар бандигача уч марта ювилади. Бармоқда узук бўлса, қимирлатиб остига сув юритилади.

3. Ўнг қўлда сув олиниб, оғиз уч марта ғар-ғара қилиб чайилади ва мисвок қилинади.

4. Бурунга ўнг қўл билан уч марта сув тортилиб, чап қўл билан қоқиб тозаланади.

5. Юз ҳам уч марта ювилади.

6. Аввал ўнг қўл тирсаклар билан қўшиб ишқалаб ювилади.

7. Сўнгра чап қўл ҳам тирсаклар билан қўшиб ишқалаб ювилади.

8. Ҳовучга сув олиб, тўкиб ташлаб, ҳўли билан бошнинг ҳамма қисмига масҳ тортилади.

9. Кўрсаткич бармоқ билан қулоқларнинг ичи, бош бармоқлар билан эса қулоқ орқаси масҳ қилинади.

10. Иккала кафтнинг орқаси билан бўйин масҳ қилинади.

11. Чап қўл билан ўнг оёқни ошиқ (тўпиқ) билан қўшиб ва бармоқлар орасини (ишқалаб) уч марта ювилади.

12. Чап оёқ ҳам шу тарзда уч марта ювилади.

Тирноқларга сурилган лак, теридаги ҳар хил бўёқлар кетказилмасдан олинган таҳорат саҳиҳ (ҳақиқий) ҳисобланмайди.

Таҳорат олаётганда гапирмаслик, эҳтиёждан ортиқ сув ишлатмаслик, уст-бошга сув сачратмаслик керак.

ТАҲОРАТНИ БУЗАДИГАН ҲОЛЛАР

1. Баданнинг бирор жойидан қон ёхуд йиринг чиқиб оқиши
2. Оғиз тўлиб қусиш
3. Кичик ё катта ҳожат
4. Ел чиқиши
5. Милк қонаб, тупурганда тупук ранги қизил бўлиши
6. Хушдан кетиш
7. Намоз ўқиётиб, ёнидаги одам эшитадиган даражада кулиш.

АЗОН АЙТИШ

Аллоҳу акбар! Аллоҳу акбар!
Аллоҳу акбар! Аллоҳу акбар!

Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ!
Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ!

Ашаду анна Муҳуммадар расулуллоҳ!
Ашаду анна Муҳуммадар расулуллоҳ!

Ҳайя ъалас-солаҳ!
Ҳайя ъалас-солаҳ!

Ҳайя ъалал фалаҳ!
Ҳайя ъалал фалаҳ!*

Аллоҳу акбар!
Аллоҳу акбар!

Ла илаҳа иллаллоҳ.

* Бомдод азонида бу сўзлардан кейин икки марта «Ас-солату хойрум минан-навм» – «Намоз уқудан афзалдир» деб қўшиб айтилади.

Аллоҳума робба ҳазиҳид-даъватит-таммаҳ. Вас-солатил қоимаҳ, ати Муҳаммаданил васийлата вал фазийлаҳ. Ваддорожатал ъалиятар рофиъа. Вабъас-ҳу мақомам маҳмуданиллазий ваъадтаҳ. Варзуқна шафа-ъатаҳу явмал қийамаҳ. Иннака ла тухлифул миъад!

НАМОЗ ЎҚИШ ТАРТИБИ

Бир кунда беш вақт (бомдод, пешин, аср, шом ва хуфтон) намоз ўқиш ҳар бир мусулмонга фарздир.

БОМДОД НАМОЗИ

Бомдод намози икки ракат суннат, икки ракат фарз – жами тўрт ракатдан иборат.

Бомдод намозининг икки ракат суннати қуйидагича ўқилади.

1. “Аллоҳ ризолиги учун қибла томонга юзланиб, бугунги бомдод намозининг икки ракат суннатини ўқишга ният қилдим”, деб қўнгилдан ўтказилади.

2. “Аллоу акбар”, деб ифтитоҳ такбири айтилади. Бу такбирда эркаклар қўллар кафтини қиблага қаратиб, бош бармоқларининг учини қулоқларининг юмшоқ жойига текказишади. Аёллар қўлларини елка баробарида кўтарадилар.

3. Қўллар боғланади. Эркаклар ўнг қўл кафтини чап қўл устига қўйишади. Ўнг қўлнинг бош ва кичик бармоқлари билан чап қўл билагини ушлашади. Аёллар ўнг қўлни чап қўл устига тутиб, қўлларини кўкракка қўядилар. Бу ҳол “қиём” дейилади. Қиёмда (тик турган ҳолда) сажда қилинадиган жойга қараб, навбати билан қуйидагилар ўқилади:

САНО ДУОСИ
Субҳанакаллоуҳумма ва биҳамдика ва табаро-касмука ва тааъла жаддука ва ла илаҳа ғойрук.

ФОТИҲА СУРАСИ
Аъузу биллаҳи минаш шайтонир рожийм. Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Алҳамдулиллаҳи роббил ъаламийн. Ар-роҳманир роҳийм. Малики явмиддин. Иййака наъбуду ва иййака настаъийн. Иҳдинас сиротал мустақим. Сиротоллазийна анъамта ъалайҳим ғойрил мағзуби ълайҳим валлаззоллийн.

КАВСАР СУРАСИ
Инна аътойнакал-кавсар. Фасолли лироббика ванҳар. Инна шаниаъка ҳувал абтар.

ИХЛОС СУРАСИ
Қул ҳуваллоҳу аҳад. Аллаҳус сомад. Лам ялид ва лам юлад ва лам якуллаҳу куфуван аҳад.

ФАЛАҚ СУРАСИ
Қул аъузу бироббил фалақ. Мин шарри ма холақ. Ва мин шарри ғосиқин иза вақоб. Ва мин шаррин-наф-фассати фил ъуқод. Ва мин шарри ҳасидин иза ҳасад.

АН-НОС СУРАСИ
Қул аъузу бирробин-нас. Маликин-нас, илаҳин-нас. Мин шаррил васвасил хоннас. Аллазий васвису фий судурин-нас. Минал жаннати ван-нас.

4. Зам сура тугагач, “Аллоҳу акбар”, деб руку қилинади. Эркаклар тирсаклари ва тиззаларини букмасдан, бармоқларини очган ҳолда, тиззаларини маҳкам чангаллаб эгиладилар (90 градус ҳолатда). Аёллар эркакларга нисбатан озроқ эгиладилар (яъни эркаклардек 90 градусгача эгилишмайди). Рукуда уч марта “Субҳана роббиял азийм” (маъноси: Эй буюк Роббим, Сен барча нуқсуонлардан поксан), дейилади.

5. Рукудан “Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ” (Аллоҳ Уни ҳамд этганларни эшитгувчидир), деб қад кўтарилади, бу ҳолат “қавма” дейилади. Қавма ҳолида “Роббана лакал ҳамд” (Эй Роббимиз, ҳар турли ҳамд-санолар ёлғиз Сенгадир), дейилади.

6. “Аллоҳу акбар”, деб аввал тиззалар, кейин қўллар, сўнг пешона ва бурун ерга текказилиб, сажда қилинади. Сажда қилинаётганда оёқ панжалари қиблага қаратилади, эркакларнинг тирсаклари ерга тегмайди. Аёллар тирсакларини ерга қўядилар. Саждада уч марта: “Субҳана роббиял аъла” (Эй улуғ Роббим, Сен бутун нуқсонлардан поксан), дейилади.

7. “Аллоҳу акбар”, деб саждадан бош кўтарилади ва тиз чўккан ҳолда бироз ўтирилади, бу ҳолат “жалса” дейилади. Жалсада қўллар, бармоқлар ўз ҳолича тутилиб, сонга қўйилади. Бармоқ учлари тизза билан тенг бўлиши лозим.

Эркаклар чап оёқлари устига ўтирадилар. Ўнг оёқ панжалари қиблага қаратилади. Аёллар оёқларини ўнг тарафдан чиқариб ўтирадилар.

8. “Аллоҳу акбар”, деб иккинчи марта сажда қилинади. Саждада уч марта “Субҳана роббиял аъла”, дейилади. Шу билан биринчи ракат тугайди.

9. “Аллоҳу акбар”, деб қиёмга (тикка) турилади.

10. Қиёмда “Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм”дан бошлаб, Фотиҳа сураси, орқасидан бир зам сура ўқилади.

11. “Аллоҳу акбар”, деб руку қилинади. Рукуда уч марта “Субҳана роббиял азийм”, дейилади.

12. “Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ”, деб тик турилади, кетидан “Роббана лакал ҳамд”, дейилади.

13. “Аллоҳу акбар”, деб саждага борилади. Саждада уч марта “Субҳана роббиял аъла”, дейилади.

14. “Аллоҳу акбар”, деб саждадан бош кўтарилади ва бироз ўтирилади.

15. “Аллоҳу акбар”, деб иккинчи бор сажда қилинади. Саждада уч марта “Субҳана роббиял аъла”, дейилади.

16. “Аллоҳу акбар”, деб деб саждадан бош кўтарилиб қаъдада ўтирилади ва қуйидагилар ўқилади:

Аттаҳийяту лиллаҳи вас-солавату ваттоййибат. Ассаламу ъалайка айюҳан-набийю ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ. Ассалому ъалайна ва ъала ибадилла-ҳис-солиҳийн. Ашҳаду алла илаҳа иллалоҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва росулуҳ.

Аллоҳумма солли ъала Муҳаммадив-ва ъала Муҳаммад. Кама соллайта ъала Иброҳима ва ъала али Иброҳим. Иннака ҳамидум-мажид.

Аллоҳумма барик ъала Муҳаммадив-ва ъала али Муҳаммад. Кама барокта ъала Иброҳим ва ъала али Иброҳим. Иннака ҳамидум-мажид.

Роббана атина фид-дунйа ҳасанатав-ва фил ахироти ҳасанатав-ва қина азабан-нар.

17. Аввал ўнг, кейин чап елкага: “Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳ”, деб салом бериб намоздан чиқилади.

Шу билан бомдод намозининг икки ракат суннати тугайди.

Бомдод намозининг икки ракат фарзи ҳам худди шу тартибда ўқилади. Фарқи – аввало, эркаклар ниятидан олдин (бошқа фарз намозлар олдидан ҳам) қуйидаги иқомат такбирини айтишади:

Аллоҳу акбар! Аллоҳу акбар!
Аллоҳу акбар! Аллоҳу акбар!
Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ!
Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ!
Ашаду анна Муҳуммадар расулуллоҳ!
Ашаду анна Муҳуммадар расулуллоҳ!
Ҳайя ъалас-солаҳ!
Ҳайя ъалас-солаҳ!
Ҳайя ъалал фалаҳ!
Ҳайя ъалал фалаҳ!
Қод қоматис-солаҳ, қод қоматис-солаҳ.
Аллоҳу акбар!
Аллоҳу акбар!
Ла илаҳа иллаллоҳ.

Иқомат такбирининг лафзлари азонникига ўхшайди, фарқи – буниси тез айтилади.

Бомдод намозининг фарзига қуйидагича ният қилинади: “Аллоҳ розилиги учун бомдод намозининг икки ракат фарзини ўз вақтида ўқишни ният қилдим”.

Қолган қисми суннат билан бир хил давом этаверади.

ПЕШИН НАМОЗИ

Пешин намози тўрт ракат суннат, тўрт ракат фарз ва икки ракат суннатдан иборат.

Тўрт ракат суннат қуйидагича ўқилади:

1. Ният қилинади
2. Ифтитоҳ такбири айтилади
3. Сано дуоси ўқилади
4. Фотиҳа сураси. Кейин бирорта зам сура
5. Руку
6. Сажда
7. “Аллоҳу акбар” деб туриб, яна Фотиҳа сураси, зам сура
8. Руку
9. Сажда
10. Ўтириб “Аттаҳиййат” ўқилади
11. “Аллоҳу акбар” деб яна туриб, Фотиҳа сураси ва зам сура
12. Руку
13. Сажда
14. “Аллоҳу акбар” деб тўртинчи ракатга турилади. Яна Фотиҳа сураси ва зам сура
15. Руку
16. Сажда
17. Ўтириб “Аттаҳиййат”, “Саловот”, “Роббана” дуолари ўқилади.
18. Салом бериб намоздан чиқилади.

Пешин намозининг фарзи ҳам айни шу тартибда ўқилади. Фақатгина ният қилинганида “Аллоҳ розилиги учун пешин намозининг тўрт ракат фарзини ўқишга ният қилдим”, дейилади. Бундан ташқари, фарзда учинчи ва тўртинчи ракатларда “Фотиҳа” сурасидан кейин зам сура қўшилмайди.

Пешин намозининг икки ракати суннати бомдод намозининг суннати каби ўқилади.

АСР НАМОЗИ

Аср намози тўрт ракат фарздан иборат. Бу намоз билан пешин намози фарзининг ўқилиши бир хил. Ниятида “Аллоҳ розилиги учун аср намозининг тўрт ракат фарзини ўқишга ният қилдим” дейилса бўлди.

ШОМ НАМОЗИ

Шом намози уч ракат фарз ва икки ракат суннатдан иборат. Уч ракат фарзнинг ўқилиши:

1. Ният
2. Ифтитоҳ такбири
3. Сано
4. Фотиҳа, зам сура
5. Руку
6. Сажда
7. Туриб Фотиҳа, зам сура
8. Руку
9. Сажда
10. Ўтириб “Аттаҳиййат”, “Саловот”, “Роббана” дуолари
11. Салом.

Шом намозининг икки ракат суннати бомдод намозининг икки ракат суннати каби ўқилади.

ХУФТОН НАМОЗИ

Хуфтон намози тўрт ракат фарз ва икки ракат суннатдан иборат.

Хуфтон намозининг тўрт ракат фарзи пешин намозининг фарзи каби ўқилади, фақат ниятида фарқ бўлади. Хуфтоннинг икки ракат суннати ҳам юқорида ўрганганимиз бобдод ва шом намозларининг икки ракат суннатлари каби бир хил тартибда ўқилади.

ВИТР НАМОЗИ

Витр намози уч ракатли бўлиб, вожиб ибодат ҳисобланади. Фарздан қуйироқ, суннатдан улуғ туради. Ўқилиши шарт! Бирор сабаб ила вақтида ўқилмай қолса, қазоси ўқилади. Витр намози хуфтон намозидан кейин ўқилади.

Қуйидаги тартибда адо этилади:

1. Ният
2. Ифтитоҳ такбири
3. Сано
4. Фотиҳа, зам сура
5. Руку
6. Сажда
7. Иккинчи ракатга туриб, “Фотиҳа”, зам сура
8. Руку
9. Сажда
10. Ўтириб, “Аттаҳиййат” дуоси
11. Учинчи ракатга туриб, “Фотиҳа”, зам сура
12. Зам сурадан кейин ўша тик турган ҳолда “Аллоҳу акбар”, деб қулоқ қоқилади
13. Қўл қовуштирилиб, Қунут дуоси ўқилади.

ҚУНУТ ДУОСИ

Аллоҳумма инна настаъинука ва настағфирук. Вануъмину бика ва натаваккалу ъалайка ва нусний ъалайкал хойр. Куллаҳу нашкурука ва ла накфурук. Ва нахлаъу ва натруку май-яфжурук. Аллоҳумма иййака наъбуду ва лака нусоллий ва насжуду ва илайка насъа ва наҳфиду наржу роҳматак(а). Ва нахша ъазабака инна ъазабака бил куффари мулҳиқ.

14. Руку
15. Сажда
16. Ўтириб, “Аттаҳиййат”, “Саловот”, “Роббана” дуолари
17. Салом.