Muhammad Yusuf Vatan haqida sherlar to’liq malumot oling

VATANIM

Men dunyoni nima qildim,

O`zing yorug` jahonim,

O`zim xoqon,

O`zim sulton,

Sen taxti Sulaymonim,

Yolg`izim,

Yagonam deymi,

Topingan koshonam deymi,

O`zing mening ulug`lardan

Ulug`imsan, Vatanim…

Shodon kunim gul otgan sen,

Chechak otgan izimga,

Nolon kunim yupatgan sen,

Yuzing bosib yuzimga.

Singlim deymi,

Onam deymi,

Hamdardu hamxonam deymi,

Oftobdan ham o`zing mehri –

Ilig`imsan, Vatanim.

Sen Mashrabsan,

Xalqda tumor,

Balxda dorga osilgan,

Navoiysan, shoh yonida

Faqirini duo qilgan.

Yassaviysan, meniki deb,

Ko`ringan da’vo qilgan,

Ming bir yog`i ochilmagan

Qo`rig`imsan, Vatanim.

Sen Ho`jandsan,

Chingizlarga

Darvozasin ochmagan,

Temur Malik orqasidan

Sirdaryoga sakragan,

Muqannasan qorachig`i

Olovlarga sachragan,

Shiroqlarni ko`rgan cho`pon

Cho`lig`imsan, Vatanim.

Kim Qashqarni qildi makon,

Kim Enasoy tomonda,

Jaloliddin – Qurdistonda,

Boburing – Hindistonda,

Bu qanday yuz qarolig` deb

Yotarlar zimistonda,

Tarqab ketgan to`qson olti

Urug`imsan, Vatanim…

O`g`lim desang osmonlarga

G`irot bo`lib uchgayman,

Chambil yurtda Alpomishga

Navkar bo`lib tushgayman,

Padarkushdan pana qilib

Ulug`beging quchgayman,

G`ichir-g`ichir tishimdagi

So`lig`imsan, Vatanim…

O`tgan kuning – o`tgan kundir,

O`z boshingga yetgan kun,

Qodiriyni bergan zamin,

Qodiriyni sotgan kun.

Qo`lin bog`lab,

Dilin dog`lab,

Yetaklashib ketgan kun,

Voh bolam! deb aytolmagan

Dudug`imsan, Vatanim.

Yoningda qon yig`lagan bir

Shoiringga qarab qo`y,

Gar Qo`qonga yo`ling tushsa,

Detdomlarni so`rab qo`y.

Hech bo`lmasa Usmon hokin

Keltirmoqqa yarab qo`y,

Olislarda qurib qolgan

Qudug`imsan, Vatanim…

Sen – shoxlari osmonlarga

Tegib turgan chinorim,

Ota desam,

O`glim deb,

Bosh egib turgan chinorim,

Qo`ynimdagi iftixorim,

Bo`ynimdagi tumorim,

O`zing mening ulug`lardan

Ulug`imsan, VATANIM !

Muhammad Yusuf

TAVALLO

Oq yo`rgakka o`ragansan o`zing bizni,

Ham oq yuvib-taragansan o`zing bizni.

Beshigimiz uzra bedor ona bo`lib,

Kunimizga yaragansan o`zing bizni.

Fidoying bo`lgaymiz seni, O`zbekiston,

Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston!..

Qalqoning bor, kim qasd qilsa gar joningga,

Alpomishlar ruhi yor har o`g`loningga.

Asragaymiz giyohing ham gulday o`pib,

Yovlar yaqin yo`lolmagay qo`rg`oningga.

Adoying bo`lgaymiz seni, O`zbekiston,

Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston.

Tuzing totib, unutganlar xor bo`ladi,

Ko`zlariga ikki dunyo tor bo`ladi.

Shodon daming ko`rolmagan yurtfurushlar

Bir kun bir kaft qumlog`ingga zor bo`ladi.

Yoningda turgaymiz seni, O`zbekiston,

Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston!..

Gul ko`ringan dashtingdagi giyoh-xasdir,

Soddadilu ulug`vorlik senga xosdir.

Sevamizki, cho`llaring ham bizga jannat,

Tuprog`ing ham Makka misol muqaddasdir.

Onadek ko`rgaymiz seni, O`zbekiston,

Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston!

Muhammad Yusuf