Mehmon va mehmondo’stlik haqida maqollar
Betamiz mehmon mezbonni qistar. Birinchi kun mehmon — oltin mehmon, Borini bergan uyalmas. Yo’lli kishining mehmoni bir kelar. Yo’qcha guruch osh bo’ladi, Kelguncha mehmon uyalar, Kelish mehmondan, ketish mezbondan. Kelmoq ixtiyor bilan, Mezbon borini qo’ysa, Mehmon — aziz, mezbon — laziz. Mehmon — atoyi xudo. Mehmon joyi ko’z ustida. Mehmon izzatda, Mehmon kelar eshikdan, Mehmon kelgan uy — barakali. Mehmon kelgan uyning chirog’i ravshan. Mehmon kelsa, pastga tush, Mehmon kelsa uchtakkina, Mehmon kelsa choptirar, Mehmon kelsa, et pishar, Mehmon ko’rki — dasturxon. Mehmon mezbonga aziz, Mehmon mehmonni sevmas, Mehmon nosi uch kundan keyin sasir. Mehmon oz o’tirar, ko’p ko’rar. Mehmon oz o’tirsa ham, ko’p sinar. Mehmon — otangdan ulug’. Mehmon so’rab yemas. Mehmon — uy egasining buzog’i. Mehmon — uyning ziynati. Mehmonga osh qo’y, Mehmonga shirin so’z ber. Mehmonni siylagan itiga suyak tashlar. Mehmonning itini tur dema. Mehmonning ketishini so’rama, Mehmonning oldida mushugingni pisht dema. Mehmonning otini asl derlar, Mehmonning o’zi ham mehmon, Mehmonxonang tor bo’lsa ham, Oyda kelganga — oyoq, Ochiq yuz — oshdan shirin. Osh — mehmon bilan aziz. Osh — egasi bilan shirin. Supurilmagan uyga mehmon kelar. Suhbat sevmagan tegirmon qurdirar, Chaqirilmagan mehmon — Chaqirilmagan qo’noq — Shirin choying bo’lmasa, Shirin oshing bo’lmasin, Shirmoy noningni berma, Erta borsang, et pishar. Kechga qolsang, bet pishar. Eshikdan kelganni it qopmas. Yuzta siz-bizdan, O’zi kelgan mehmon — atoyi xudo, Qo’nguncha qo’noq uyalar, Qo’noq bir kun qo’nsa — kut, Qo’noq oshi yo’lga yaxshi. Qo’noq to’ydim, deydi, Qo’noq qo’ydan ham yuvvosh, Qo’noqqa osh ber, otiga — yem. Hurag’on it egasiga qo’noq keltirarMehmon va mehmondo’stlik haqida maqollar
DO`STLARGA ULASHING:
Ikkinchi kun — kumush,
Uchinchi kun — mis,
Uchdan o’tsa — pes.
Mehmon ko’ngli shod bo’ladi.
Kelgandan so’ng mezbon uyalar.
Ketmoq ijozat bilan.
Mehmon ozga sanamas.
Mezbon xizmatda.
Rizqi kelar teshikdan.
Palov bermoq ahdga tush.
Uchib ketsa qushdakkina.
Bor-yo’g’ingni toptirar.
Et bo’lmasa, bet pishar.
Mezbon — mehmonga.
Mezbon hammasini sevmas.
Ikki qo’lini bo’sh qo’y.
Kelishini so’ra.
Uch kundan so’ng sasir derlar.
So’zi ham mehmon.
Mehri-diling keng bo’lsin.
Kunda kelganga — tayoq.
Mehmon sevmagan bolasini urar.
Sariq itdan yomon.
Yo’nilmagan tayoq.
Shirin tiling bo’lsin.
Shirin so’zing bo’lsin.
Shirin so’zingni ber.
Bitta jiz-biz yaxshi.
Chaqirib kelgan mehmon — gadoyi xudo.
Qo’ngandan keyin — uy egasi.
Ikki kun qo’nsa — yut.
Uy egasi yoqtirmadi, deydi.
Moy bersang ham, yeyaveradi.
Mehmon va mehmondo’stlik haqida maqollar