Germaniya milliy liboslari

Yana shuni ham ta’kidlashni istardimki, old tomonning yoyi qaerga bog’lab qo’yilganligi muhim ahamiyatga ega edi. Bevosita o’rtada, turmush qurmagan, chapda, turmushda – o’ng tomonda bo’lgan.

Milli kiyimlar

Барно Султонова

Озодлик қўрқувнинг юзига тик қарай олишдир.

Миллий либослар Наврўз кийими (эмас)

21.03.2022 20:07 0 2747

Миллий либосларни айнан Наврўз байрами куни эсга олаётганимиз бежиз эмас. Чунки Наврўз яқинлашса, дастлаб миллийлигимизнинг бир кўриниши – либосларимиз хаёлимизда жонланади. Ва миллий байрамимизда шу кийимларни кийсак, бизга ярашади ёки ҳеч ким эътироз билдирмайди, бошқаларда ҳайрат уйғотмайди, деб ўйлаймиз. Бу қанчалик асосли фикр?

Хонзода Холиқова, тадбиркор:

– Мен бувижоним Дилбархон Ғиёсова тимсолида ҳақиқий ўзбек аёли қанақа бўлишини билиб олганман ва доимо бувимга ўхшашга ҳаракат қилиб яшайман. Бувижоним шаҳар марказида атлас, миллий атрибутлар, сувенирлар сотиладиган дўконда ишлар эди. Момомнинг асл марғилонча муносабати, назокатли ҳусни, суҳбат чоғида овозини баландлатмай, ўзбекона лутф билан қилган муомаласига маҳлиё бўлганман. Миллий кийим кийиш қон-қонимга сингиб кетган. Бувижоним 70 ёшида ҳам эгниларидан атлас кўйлак, миллий тақичоқларни ечмаганлар, эстет аёл бўлганлар.

Миллий либосга меҳр қўйишимга, тарғиботчи, эстет бўлишимда мана шу аёлнинг роли катта. Шу кунларда туморча атласдан либос тиктираяпман. Ижтимоий тармоқларда сотиб олган миллий тақинчоқларимни, матоларимни тарғиб қиламан. Ва албатта битта бўлса ҳам аёлда миллий кийим ва тақинчоқларимизга иштиёқ уйғонганининг гувоҳи бўламан.

Оҳиста Жамшид, «Dalahast» гуруҳи хонандаси:

– Миллий кийим, миллий тақинчоқларга кўп йиллардан бери ишқибозман. Институтда ўқиб юрган пайтларимда, яъни 1993-1998 йилларда дўппи кийиб юрардим, ўша пайтда ҳозиргидай кўпчилик киймасди. Бошқалардан ўзимни ажратиш йўли бўлган деб ўйлайман. Кейин Наталья Мусинани галереясида ишлаганман, ўша ерда эндигина тиклана бошлаган абрбанди матолар бор эди. Шундан тиктириб автобусларда юрганимда атрофдагилар ғалати қарашарди, ўша пайтда атласдан бошқача матоларни кўпчилик билмасди-да, бу йигирма йиллар олдинги гап. Ўшандаям фақат менда бор бунақа миллий кийимлар, деб фахрланиб кийиб юрардим. Ҳозир адрас, шойилар анча кўп, оммабоп ҳам бўлиб кетди. Тўйимгаям фата, оқ шиширилган кўйлакни хоҳламаганман.

Ҳозир ишгаям, саҳнагаям миллий кийимларни кийиб кетавераман. Мухлисларга ёқади, ярашади дейишади.

Моҳира Султонова, материалшунос-технолог, каштачилик мактаби «SUZANE SULTAN» МЧЖ директори:

– Миллий либосларни доимий кияман. Ёзда бир неча хил атлас, крепдешин, адрас, шойи кўйлак, қишда эса қавиқли адрас, бахмал нимчалар кияман, адрас шарф, рўмоллар ўрайман. Кўргазма, миллий тадбирларда эса албатта миллий либос кияман. Ҳеч қачон миллий кийимсиз кўчага чиқмайман, лоақал тақинчоғим миллий бўлишига ҳаракат қиламан.

Айниқса, кейинги вақтларда миллий либосларимизга яна қизиқиш кучаймоқда. Фақат тўй, тантаналарда эмас, оддий кунлардаям қиз, аёлларимиз миллий либосларда кўринишмоқда.

Табиийки, бунда танлов ва кўргазмаларнинг ҳиссаси катта. Шунинг учун адрас, атлас ёки дўппи челленжларини ўтказамиз, суратларимизни баҳам кўрамиз. Бошқа ишбилармон ёки давлат ишидаги аёллар катта тадбирларда, оддий кунларда ҳам бежирим миллий либосда юришса, уларни кўрган бошқа аёлларда ҳам ана шундай либосга қизиқиш уйғонади.

Маъсума Обиджонова, Ўзбек тили ва адабиёти университети таянч докторанти:

– Қизим бошидан дўпписини ечгиси келмайди, кийдириб қўй дейди. Чунки бу дўппича сочлари бор шақилдоқли. Болаларга ёрқин ранглар жуда ёқади, айнан миллий матоларимизда сариқ, пушти каби ёрқин ранглар мавжуд. Гардеробимизда миллий кийимларимиз кўп, ҳеч бўлмаганда миллий элементи бўлган либосларни кийдиришга ҳаракат қиламан. Она бола бир хил қилиб тиктирган миллий либосларимиз бор. Албатта байрам бўлиши шарт эмас, мавсумбоп миллий кийимларни кийишимиз қандоқ чиройли. Ўрик гулларининг тагида фотосессия қилмоқчи эдим лекин ҳеч об-ҳаво фото сессиямизни қўллаб қувватламаяпти.

Мубиҳа Исроилова, тадбиркор:

– Ўзим тикувчиман. Чорсу бозорида бундан тўрт йил олдин, баҳорда миллий либослар кийим сотиш дўконини очгандик. Ўшанда, хўш ҳозир бу кийимларнинг савдоси қизғиндир, лекин қишда нима сотамиз, деб иккилангандик. Аммо хато ўйлаган эканмиз. Қишин-ёзин миллий кийимларимизга талаб бор, нафақат талаб бор балки, ўсган. Ҳатто қўшни Қирғизистон, Қозоғистонлардан келиб олиб кетишади. Хорижлик сайёҳларнинг-ку кети узилмайди.

— Мен тожикистонликман, исмим Жовидод, дейди ёш ота. — Қизларимизга, сингилларимизга мана шу ердан чиройли миллий либослардан олдик, атайлаб Чорсуга келдик. Бизда ҳам бор, лекин бу қадар жуда катта ҳажмда эмас. Миллий кийимларингизни ёқтирганимизга сабаб эса урф-одатларимиз, қадриятларимиз жуда яқин. Агар умуман бошқа миллат вакили бўлганимда ҳам аниқ айта оламанки, бу кийимчалар ҳар қандай қизалоқларга ярашган бўларди.

Нима учун миллий либосларимизга ҳеч қачон меҳр сўнмайди, нима учун хорижликлар ҳайрат билан миллий матоларимизга интиладир.

Ривоят қилишларича, бир подшоҳнинг қизини оддий, мато тўқувчи, ҳунарманд йигит яхши кўриб қолади. Подшоҳ йигитга шарт қўяди: «Сен шундай мато тўқигинки, довруғи етти оламни тутсин, агар эплолмасанг, бошингни танангдан жудо қиламан. Йигит подшоҳнинг оғир шартидан маюсланиб ариқ бўйида осмонга термулиб хаёл суради. Шунда ногоҳ сувда сузиб юрган булутларнинг аксини кўриб қолади. Йигит бу такрорланмас гўзалликдан ҳайратланиб тасаввурини матога кўчиради. Ўшанда подшоҳ бу матони кўриб лол қолган экан». Миллий матоларимизга балки бежиз абр, яъни булут (абрбанди) сўзи қўшилмагандир. Балки шунинг учун ҳам миллий матоларимизнинг довруғи етти дунёга етиб боргандир. Шунинг учун ҳам у абадий яшаётгандир.

Барно Султонова

Germaniya milliy liboslari

Bavyera taniqli liboslari tufayli Germaniya milliy liboslari o’rganish oson. Boshqa mamlakatlarda bo’lgani kabi, nemislarning milliy kostyumlari ham o’zlarining tarixini va kiyimlarini boshqa kiyimlardan ajratib turadigan xususiyatlarga ega.

Milliy nemis kiyimining tarixi

Nemis milliy kostyumining tarixi juda qadimiy. Birinchi nemislarning milliy liboslari yo’q edi – ular mo’ynadan terilar va kaftanlar edi. O’sha paytdagi kiyimlar tanani isitish uchun ko’proq edi, va moda xususiyatlarining bir turi emas edi. Keyinchalik nemislarning liboslari rimliklar tomonidan olingan, chunki fath qilingan Rim hududlarida nemislar ham o’zlarining milliy liboslari bo’lgan mahalliy aholiga duch kelishdi.

1510-1550 yillarda islohotlar davrida nemislarning milliy kostyumi shakllanishida eng muhim rol o’ynadi. Shunday qilib kiyimlar zig’ir matodan va jundan edi. Har bir mintaqada o’z kiyimlari bor edi. Oddiy va rustik odamlar yorqin va qimmatbaho kiyim kiyishni ko’zlay olmadilar. U faqat bilish uchun kiyib olgan. Qonun ularga kulrang va jigarrang foydalanishga ruxsat berdi. Kiyim tikish uchun jamiyatning pastki qatlamlari qo’pol va arzon matolardan foydalanilgan. Bundan tashqari, XVIII asrga qadar, qo’lda tayyorlangan barcha mahsulotlarga, ayniqsa, o’zlarini kiyib olgan handymenlar uchun taqiqlangan.

Nemislarning milliy liboslariga ko’ra, inson haqida ko’p narsani bilib olish mumkin, masalan, uning oilaviy holati , jamiyatdagi mavqei , faoliyat turi, kasbi va hatto yashash joyi.

Germaniyalik milliy liboslar korsa yoki ko’ylak, yig’ilgan etek va ba’zi joylarda, masalan, Gesse, etaklari bir nechta uzun va uzunligi turli xil va aprondan tashkil topgan. XV va XX asrlarda Bavyeradagi ayollar etaklari o’rniga uzun ko’ylak kiyib yurishgan. O’sha kunlarda ayollar kiyinishi kerak bo’lgan bosh kiyimlardan keng assortimentga ega edi. Ular ro’mol, peshtoq va somon shlyapa edi. Ayol shollari turli yo’llar bilan bog’langan.

Bugungi kunda nemis ayollar milliy liboslari ikki xilga bo’linadi: traven va dirdl. Trachten nafaqat ayol, balki erkaklar ham bo’lishi mumkin. Ikkinchi kiyim – bu faqat ayol. Dirndl bu – sutyen, pushti bluza, korset yoki yelek, yig’indagi etek, apron va apron kabi narsalardan tashkil topgan kiyimdir. Apron odatda kashta tikish, chiziqlar va dantel bilan bezatilgan.

Yana shuni ham ta’kidlashni istardimki, old tomonning yoyi qaerga bog’lab qo’yilganligi muhim ahamiyatga ega edi. Bevosita o’rtada, turmush qurmagan, chapda, turmushda – o’ng tomonda bo’lgan.

Indoneziyaning milliy kiyimi – National costume of Indonesia

Indoneziyaning sobiq prezidentining rasmiy oilaviy portreti B.J.Habibie. Ayollar kiyishadi qayin batik va kebaya bilan selendang (kanat), erkaklar esa kiyishadi jas va dasi (galstukli g’arbiy kostyum) bilan peci qopqoq

Indoneziyaning milliy kiyimi bo’ladi milliy kiyim ifodalaydi Indoneziya Respublikasi. Bu olingan Indoneziya madaniyati va Indoneziyaning an’anaviy to’qimachilik an’analari. Bugungi kunda eng taniqli Indoneziya milliy liboslari orasida batik [1] va kebaya, aslida bu kostyumlar asosan orolga tegishli Java va Bali ichida eng ko’zga ko’ringan Yava, Sunduzcha va Bali madaniyat. [2] Java Indoneziyaning siyosiy va aholi punkti bo’lganligi sababli, oroldan xalq kiyimlari milliy maqomga ko’tarildi.

Indoneziya muzeyi Indoneziyaning an’anaviy liboslari tasvirlangan. Rasmda an’anaviy to’y liboslari ko’rsatilgan Bali (chapda) va Sharqiy Java (o’ngda) fonda tasvirlangan boshqa viloyatlarning boshqa kiyimlari bilan

Turli xil mamlakat sifatida Indoneziya 30 dan ortiq viloyatlarga ega bo’lib, ularning har biri o’ziga xos va taniqli naqshlar bilan har bir viloyatning o’ziga xos an’anaviy liboslari va liboslarini namoyish etadi.

Milliy liboslar rasmiy marosimlarda hamda an’anaviy marosimlarda kiyiladi. Indoneziya milliy liboslarining eng aniq namoyish etilishini kiyimlar turiga qarab ko’rish mumkin Indoneziya Prezidenti va indoneziyalik birinchi xonim turli xil holatlarda va joylarda, shuningdek, Indoneziya diplomatik xizmatchilari tantanali kechki ovqat paytida kiyishadi. Indoneziyadagi an’anaviy to’ylar va rasmiy marosimlar, shuningdek, Indoneziyaning milliy kostyumining kiyimi mutlaqo ko’rinib turadigan mamlakatdagi muhim voqealardan biridir.

Mundarija

• 1 Milliy liboslar
  • 1.1 Batik
  • 1.2 Kebaya
  • 1.3 Peci
  • 2.1 To’qimachilik
  • 2.2 Kiyim
    • 2.2.1 Erkaklar
    • 2.2.2 Ayollar
    • 2.3.1 Erkaklar
    • 2.3.2 Ayollar

    Milliy liboslar

    Batik

    Asosiy maqola: Batik

    The batik Erkaklar uchun ko’ylak ko’pincha Indoneziya Prezidenti tomonidan kiyinilgan Indoneziya milliy kiyimi sifatida qaraladi Joko Vidodo (chapda) va Google Bosh ijrochi direktor Sundar Pichai.

    Batik murakkab naqshlarni shakllantirish uchun an’anaviy ravishda qo’lda mumga chidamli bo’yash texnikasi yordamida tayyorlangan mato. An’anaviy ravishda batik mato – bu yava ayollari tomonidan ishlatiladigan murakkab bezatilgan matolarning katta qismi kemben yoki tanani o’rash. Batik mato kestirib, old tomoniga bir nechta burmalar qo’yilgan edi wiron, yuqori tanasi kiyish paytida kebaya jihozlangan kiyim. An’anaga ko’ra, erkaklar uchun batik matoning chetini, shuningdek, naychali mato yasash uchun tikish mumkin sarong, yoki kabi kestirib o’ralgan qayin ayollarga o’xshash moda. Keyinchalik erkaklar uchun batik mato ham tikilgan va zamonaviy botik erkaklar ko’ylagida tikilgan.

    Batik ning muhim identifikatorlaridan biri sifatida tan olingan Indoneziya madaniyati. YuNESKO sifatida Indoneziya batikini tayinladi Insoniyatning og’zaki va nomoddiy merosi durdonasi 2009 yil 2 oktyabrda. E’tirof etish doirasida YuNESKO Indoneziyadan o’z merosini saqlab qolishni talab qildi. [3]

    Batik odatda Indoneziyada erkaklar kiyadigan ko’ylaklar (ayniqsa, Java) odatda rasmiy holatlarda kiyiladi; to’ylarda, an’anaviy marosimlarda, rasmiy uchrashuvlarda, jamoat yig’ilishlarida va hokazolarda qatnashish kabi. Ba’zan kiyinadigan erkaklar batik ko’ylak odatda a songkok yoki peci an’anaviy tarzda rasmiyroq qilish uchun kepka. Batik ko’ylaklarning ikki xil kesimi bor: rasmiy holatlar uchun uzun yenglar va tasodifiy va yarim rasmiy holatlar uchun kalta yenglar. Batik ayollar uchun ko’ylak yoki ko’ylak ham mavjud. Batik naqsh har bir mintaqada, ayniqsa Java va boshqa orollarda farq qiladi va o’zlarining o’ziga xos motiflari yoki naqshlariga ega bo’lib, tegishli mahalliy an’ana va madaniyatga xosdir.

    Kebaya

    Asosiy maqola: Kebaya
    Bali qizlar kiygan kebaya

    The kebaya bo’ladi milliy kiyim dan ayollar Indoneziya, garchi u aniqroq endemik bo’lsa ham Yava, Sunduzcha va Bali xalqlar. [2] Ba’zan kabi aniq materiallardan tayyorlanadi ipak, ingichka paxta yoki yarim shaffof neylon yoki polyester bilan bezatilgan brokar yoki gul naqshlari kashtachilik. Kebaya odatda a bilan kiyiladi sarong yoki batik kain panjang, yoki kabi boshqa an’anaviy to’qilgan kiyim ikat, qo’shiq rang-barang naqsh bilan

    Ning dastlabki shakli kebaya sud sudidan kelib chiqadi Yava Majapaxit Shohlik mavjud ayolni aralashtirish vositasi sifatida Kemban, aristokrat ayollarning torsoflari yangi qabul qilingan islom diniga nisbatan kamtarroq va maqbulroq bo’lishlari uchun. Aceh, Riau va Johor shohliklari va Shimoliy Sumatra Yava uslubidagi kebayani maqomni ijtimoiy jihatdan ifoda etish vositasi sifatida qabul qildilar. alus yoki nafis yava hukmdorlari. [4]

    Kebaya odatda rasmiy milliy tadbirlar paytida Indoneziyaning birinchi xonimi, indoneziyalik diplomatlarning xotinlari va indoneziyalik xonimlar kiyishadi. An’anaviy marosimlarda va to’ylarda qatnashadigan indoneziyalik xonimlar ham uni kiyib yurishdi. Kartinida 21 aprel kuni indoneziyalik ayollar odatda kiyishadi kebaya indoneziyalik ayollarni ozod qilish qahramonini nishonlash va sharaflash. Bali an’anaviy marosimlarida Bali ayollari rang-barang Bali uslubini kiyib yurishgan kebaya bilan qo’shiq Bali.

    Peci

    Asosiy maqola: Peci
    Sukarno qora baxmal kiygan peci

    The Peci, shuningdek, nomi bilan tanilgan songkok yoki kopiya, an’anaviy ravishda Indoneziya arxipelagida erkak musulmonlar kiyib yuradigan kepka. Bu turk-misrliklarga juda o’xshaydi fez. Indoneziyada qora baxmal peci tomonidan tanilgan dunyoviy millatparvarlik tushunchalari bilan milliy bosh kiyimga aylandi Sukarno. [5] Sukarno kabi 20-asr boshlarida bir qator Indoneziya millatchilik harakati faollari, Muhammad Hatta va Agus Salim, o’zlarining millatparvarlik tuyg’ularini etkazish va indoneziyalik kimligini namoyish qilish uchun peci kiyib yurishdi. Indoneziya erkak prezidentlari har doim a kiyishadi peci ularning rasmiy prezidentlik kiyimining bir qismi sifatida.

    O’shandan beri qora baxmal peci Indoneziyalik erkaklar uchun milliy bosh kiyim sifatida tasdiqlangan. Uni butun Indoneziyada, ayniqsa hukumat amaldorlari va erkaklar kiyishadi (odatda Musulmon erkaklar) butun mamlakat bo’ylab. The peci odatda kiyiladi batik rasmiy marosimlarda qatnashadiganlar uchun Indoneziyadagi erkaklar tomonidan ko’ylak yoki g’arbiy uslubdagi kostyumlar. Odatda u Islom diniy marosimlarida kiyiladi. Indoneziya bo’ylab katta yoshli musulmon erkaklar – odatda ichida Jakarta o’zlarini mahalliy deb biladiganlar Betavi xalqi, bundan ham foydalaning peci har kuni. Bu shuningdek, Betavi aholisi va boshqa etnik guruhlarning, ayniqsa Indoneziyaning g’arbiy qismidagi asosan musulmonlardan iborat bo’lgan an’anaviy bosh kiyimidir.

    Mintaqaviy kostyumlar

    Milliy liboslardan tashqari, ularning har biri Indoneziya provinsiyalari – aniqrog’i har biri Indoneziyaning etnik guruhlari, o’zlarining mintaqaviy an’anaviy kiyimlariga ega. Ushbu mintaqaviy kostyumlar Indoneziyalik deyiladi baju adat yoki pakaian adatva an’anaviy Indoneziya to’qimachilik an’analari va hunarmandchiligidan olingan. Indoneziyalik an’anaviy liboslar namunasini ko’rish uchun eng yaxshi imkoniyat bu an’anaviy to’y marosimida qatnashishdir. An’anaviy kostyumlar vazifasi va holatiga qarab farqlanadi; odatda ishlab chiqilgan eng murakkab va ekstravagantlar kelin va kuyov faqat odatiy marosimlar paytida mahalliy xalq tomonidan odatdagidek an’anaviy kostyumlar kiyiladi. Indoneziya mintaqaviy kostyumlarining ayrim namunalari (baju adat) quyidagilar:

    To’qimachilik

    Asosiy maqolalar: Bali to’qimachilik mahsulotlari va Sumba to’qimachilik mahsulotlari
    A Palembang xonim kiyingan qo’shiq Esen Gede kostyum

    Muhrlangan batik, dizayni yaratish uchun bir necha oy vaqt ketadi; ikki marta to’qish ikat Nusa Tenggara orollaridan, ipak Bugis sarong Sulavesidan, oltin rangga bo’yalgan Bali prada mato; yarqirab qayin qo’shiq Palembangdan to’qilgan paxta yoki ipakdan to’qilgan kumush va oltin metall iplardan foydalangan holda ikat; va tapis Lampungdan to’qilgan buyumlar. To’qimalar 34 viloyat turli xil materiallar, usullar, ranglar va dizaynlardan foydalanish. Asosan orqa dastgohlarda hosil bo’lgan haftalar yoki oylar kundalik foydalanish yoki tantanali kiyim uchun murakkab dizaynlarni yaratishga sarflanadi. Ushbu to’qishlar, avvalambor, o’ziga xos dizaynlarni yaratish uchun ishlatiladigan turli xil texnikalar bilan ma’lum.

    Turli xil etnik guruhlarning ramziyligi turli xil to’qimachilik mahsulotlarida namoyon bo’ladi. Rang, shakllar va ularning joylashuvi alohida ma’nolarga ega. Muayyan dizaynlarni faqat ayollar yoki erkaklar kiyishlari mumkin, yoki faqat qirol oilasi yoki zodagonlar a’zolari kiyishlari mumkin. Maxsus to’qimachilik buyumlari hayot tsiklida yoki tug’ilish, sunnat, balog’at yoshiga etish, nikoh, farzand ko’rish va o’limni nishonlash marosimlari huquqlarida kiyiladi yoki almashtiriladi. To’qimachilik ko’plab an’anaviy tadbirlar va marosimlarda muhim rol o’ynaydi.

    XIV asrga tegishli yozma yozuvlar Indoneziyaliklarning ijtimoiy va diniy hayotida to’qimachilikning ahamiyatini hujjatlashtirmoqda. Juda o’ziga xos an’anaviy libos, yoki pakaian adat, arxipelag bo’ylab to’qimachilikning xilma-xilligini eng yaxshi namoyish etadi. Kelinlarning yanada nafis liboslari har bir viloyatning to’qimachilik va bezak taqinchoqlari an’analarining eng yaxshisini namoyish etadi.

    Yava erkaklar ko’pincha kiyishadi sarong bilan baju koko (koko ko’ylak) yoki batik ko’ylak va peci diniy yoki tasodifiy holatlarda.

    • Sarong Indoneziyada asosan erkaklar kiyadigan eng mashhur bel kiyimidir. Bu Indoneziya bo’ylab musulmon erkaklar orasida, shuningdek mamlakatning boshqa mintaqalari va qabilalari orasida mashhurdir. U asosan Java, Bali, Sumatra, Kalimantan va boshqa joylarda kiyiladi. Bu hinduga juda o’xshaydi Qo’ziqorinlar.
    • Songket, ipak yoki paxtada qo’lda to’qilgan va oltin yoki kumush iplar bilan naqshinkor. Indoneziyada songketket ko’proq tarqalgan Sumatra va Kichik Sunda orollari (Bali, Lombok va Sumbava), Java-da batik ko’proq mashhur. Sumatrada an’anaviy ravishda turli xil qo’shiqlar naqshlari ishlab chiqariladi, Kalimantan, Bali, Sulavesi, Lombok va Sumbava. Sumatrada taniqli qo’shiqlar ishlab chiqarish markazlari joylashgan Minangkabau Pandai Sikek maydoni, G’arbiy Sumatra, [6]Jambi shahri. Jambi va Palembang, Janubiy Sumatra. Balida songket ishlab chiqaradigan qishloqlarni topish mumkin Klungkung regency, ayniqsa Sidemen va Gelgel qishlog’ida. [7] Qo’shni Lombok orolida bo’lganida, Markaziy Lombok viloyatining Jonggat tumanidagi Sukarara qishlog’i qo’shiq yasash bilan mashhur. [8]
    • Ikat, matoni bo’yash va to’qishdan oldin iplarni bo’yash jarayoniga qarshilik ko’rsatadigan to’qimachilik buyumlarini naqshlash uchun ishlatiladigan bo’yash texnikasi. Indoneziyada bu ko’proq tarqalgan Kichik Sunda orollari, ayniqsa, Balida, Sumba, Flores va Timor orollar. Bundan tashqari, Sumatra, Borneo va Sulavesida ham mavjud Batak, Dayak va Toraja qabilalar.
    • Ulos, an’anaviy ravishda qo’lda to’qilgan paxta matolari va o’ziga xos murakkab naqshli Batak qabilalari Shimoliy Sumatra odatda yelka an’anaviy holatlarda.
    • Tapis, an’anaviy ravishda qo’lda to’qilgan matolar, o’ziga xosdir Lampung Sumatraning janubiy qismida joylashgan viloyat.
    • Tenun, aslida umumiydir Indoneziyalik “to’quv” atamasi. U Indoneziyada an’anaviy qo’lda to’qilgan to’qimachilikning keng turlarini o’z ichiga oladi.