Ehtiyoj va zaruriyat haqida maqollar
Buzoq somonxonani bo’shatar, Burunni sassiq deb kesib bo’lmas. Bo’rini ko’rsa, ovul iti birlashar. Bo’rining qulog’i — ovda. Gadoga oq xalta ham bir, ko’k xalta ham. Dunyoning kerakligini bozorda bildim, Yog’och suvdan to’ymas. Jon qiynamay, yumush bitmas, Zarurat tushsa, zar to’kilar. Zarulga zarur, Ishtonsizning tushiga Ikki enlik bo’z kirar. Yig’lagan ko’zga — yosh, Yig’lamagan bolaga emchak yo’q. Yo’qni kerak toptirar, Yo’qni kerak toptirar, Kampirning dardi — g’o’zada, Kar qattiq so’zlar. Katta uyga ne kerak, Kel-kelga olsa, keli sop tug’ar. Kelar gapni kelin ham aytar. Kerak terakni yiqitar. Kes-keslagan it ovga yaramas. Ketar qizning ko’ngli kuyovda. Kinnachi der: «Kasal ko’paysin», Kir yuvgichga — suv quygich. Kunim uchun kul tortaman. Ko’rga ko’zgu kerakmas. Ko’chaning ko’rki — tol, Loysiz suv, qurbaqasiz ko’l bo’lmas. Mevasini ye, egasini surishtirma. Men ne deyman, Men o’z holim bilan, Merosdan yumruq tegsa ham ol. Ming qo’ylining bir qo’yliga ishi tushar. Molsiz uy bor, nonsiz uy yo’q. Molsiz uy bo’lsa bo’lar, Mo’ynaning pardozi — chiviq. Nonsiz yashab bo’lmas, Odam odamga kerak, Oyoq charchasa, tayoq yaraydi. Oz bo’lsa yetar, Oy tunda kerak, Oyliging kuysa kuysin, Olovga kelgan elakni olmas. Ot bo’lmaganda eshak ham ot. Ot topguncha egar top. Ot tuz deydi, Otaga — mol, qizga — jamol. Otni topish bir kunlik, Och kishi moy tanlamas, Och kishiga osh qo’ysang, betingga qaramas. Och qolgan nondan gapirar. Och qolganga qozon ostirma, Ochlik ko’chaga chiqarar, Ochning jahli qomida. Osh totig’i — tuz. Oshning ta’mi tuz bilan, Og’riq qayerda bo’lsa, jon o’sha yerda. Sayil ham sayil, So’raganning aybi yo’q. Takaning mugizi tangriga kerak bo’pti. Tashnaning tushiga suv kirar. Temirchiga ko’mirchi hokim. Tilab olgan to’n tizzaga chiqmas. Tilab olgan non qorin to’ydirmas. Tilaganga ne berar, Tilaganim tizdan tuban. Tilingandan tilangan yomon. Tilini tishlagan tishini sug’urib olmas. Tirikchilik toshni ham yorar. Tirikchilik sherni ham tulki qilar. Tulkiga jon kerak, Turmush — urinish. Txixumni ko’rmaganga qoraqarg’a ham tovuq. Tuya och bo’lsa, jihoziga tarmashar. Tuya tuz deb yig’lar, To’yganda to’qlining go’shti ham tatimas, Uyqu o’rin tanlamas. Uksiz o’z kindigini o’zi kesar. Xotin boshim erkak bo’ldi, Chayon chaqqan uxlaydi, Charchab kelib mingan so’ng, Chiroqning piligiga yog’ kerak, Egasiga kerak bo’lsa, qo’shnisi o’pkalamas. Er boshiga ish tushsa, Eshak yotaqolsam deydi, Ehtiyoting bo’lsa, ehtiyojing bo’lmas. O’g’ilga bir kerak bo’lsa, O’g’illi boshim o’yinda, O’g’ling bo’lsa, elga ber, Qarz beruvchi — arslon, Qarz olgan qochar, Qari qizga tong otmas. Qizli uy qizilga to’ymas. Qizg’anchiqdan ortar, mechkaydan ortmas. Qora qorning — qora qayg’ung. Quzg’un och qolsa, tirikni ham cho’qir. Qulunli biyadan quduq suvi ortmas. Hamma yukni ko’targan tuya, Har kimning tomiga qor yog’sa, o’zi kuraydi. Har kishi o’z qopining og’zini o’zi ochar. Ho’kizning mo’guzi o’ziga og’irlik qilmas.
Ehtiyoj va zaruriyat haqida maqollar
DO`STLARGA ULASHING:
Boshi og’rimaganning xudo bilan nima ishi bor.
Bola — nonxonani.
Oxiratning kerakligini — mozorda.
Talaba bo’lmay, murodga yetmas.
Nozarulga ne zarur.
Tilagan og’izga — osh.
Yolg’iz otni sottirar.
Har tomonga choptirar.
Yigitning dardi — bo’zada.
Kichik uyga shu kerak.
Go’rkov: «O’lik ko’paysin».
Yaylovning ko’rki — mol.
Qo’bizim nima deydi.
Mulla mening molim bilan.
Yuksiz uy bo’lmas.
Gapni oshab bo’lmas.
Jon — tanga.
Ko’p bo’lsa ketar.
Aql — kunda.
Kunkging kuymasin.
Yigit — qiz.
Abzal topish ming kunlik.
Qari qiz boy tanlamas.
Sovuq qotganga o’t yoqtirma.
Yalang’ochlik uyga kirgizar.
Suvning t’a’mi muz bilan.
Sargardonlik ham sayil.
Qatti-qutti non berar.
Ovchiga teri kerak.
Yigit — qiz deb.
Och qolganda zog’ora non ham ortmas.
Qora sochim telpak bo’ldi.
Qorni och uxlamaydi.
Cho’loq eshak ot bo’lur.
Odamning — iligiga.
Etik bilan suv kechar.
Ot boshiga ish tushsa,
Suvliq bilan suv ichar.
Egasi yetaqolsam deydi.
Yantoqli yerda so’na bor.
Qizga ming kerak.
Qizli boshim qiyinda.
Qizing bo’lsa, erga ber.
Qarz oluvchi — sichqon.
Qarz bergan quvar.
Kapkirni ham ko’tarar.
Ehtiyoj va zaruriyat haqida maqollar