Хикоялар

Жума куни масжиддаги кутилмаган ҳолат Ўғлим энди 5 ёшни қарши олди. Аммо илм ўрганишга чанқоғи сероб. Намоз ўқишни севади…«Мени ҳам масжидга олиб боринг», деди жума куни тонгда. Жуда ҳам севиндим. Боламга севгим ҳар қачонгидан ошди. Пешинга яқин йўлга, масжидга отландик. Ўғлимни елкамга ортиб, йўлда Саодат асрига оид ривоятларни айтиб келардим. Масжид дарвозасига яқин қолганимда бирдан … Читать далее

ФОҲИША… (Хаётий хикоя / Булган вокеа) абриниса тепасида кимнингдир беўхшов шанғиллашидан уйғониб кетди. Қаноат қўшмачи экан. У Сабринисанинг тепасига туриб олганча қошлари чимирилган кўйи сўзланарди. — Ҳа-а, жонидан, соат 11 бўлди! Ҳалиям сасиб ухлаяпсанми? Пулни чўз, пулни! Қани Мерган ака? Нега ёнингдамас? Қачон кетди?.. Сабриниса кўзларини ишқалай-ишқалай, ўрнидан туриб ўтирди-да, тепасида икки қўлини белига тираганча … Читать далее

Ҳикоя: Осмоннинг кўз ёшлари Бугун ҳавонинг авзойи бузуқ, осмонга қараган эдим, ёмғир ёғаман деб турибди. Ёмғирни ёқтираман ва ёмғир ёққан вақтда деразаларни очиб қўяман. Бугун ҳам шундай бўлди. Салқин ҳамда тоза ҳаводан тўйиб-тўйиб нафас олиб турган вақтимда хонага ҳамкасбим кириб келди ва менга юзланиб: — Бугун сиз навбатчи адвокатмисиз? — деди. — Ҳа, шундай. — … Читать далее

АРИСТОН… Аямнинг ёлғиз фарзанди бўлганим учунми, болалигимда тўполончи, танбал эканман. Буни ўн етти ёшимда — мени куракда турмайдиган сўз билан ҳақорат қилган пиёнистани уриб ўлдириб қўйиб, турмага тушганимдан кейингина англадим. Қамоқда саккиз йил ўтирдим. Бошимга не кунлар тушмади. Аввалига «пахан» мени қайириб олишга роса уринди. Тепкилар, муштлар ёмғири остида қолсам-да, ҳеч кимга сир бой бермадим… … Читать далее

МАФИЯ БАЛОСИ… Квартирада сукунат ҳукмрон эди. Бу сукунат одатий эмас, қандайдир кўнгилсизлик келтирувчи онлар яқинлашаётганини билдирарди. — Ҳа… Уф-ф… Ўйиндан ташқари ҳолат… Телевизордан эшитилаётган шарҳловчининг асабий қичқириғи бутун хонани тутганди. — Йўқ, мен бу ишда фақат ҳакамни қоралайман. У бизнинг жамоани ғалабадан атайин маҳрум этмоқчи… Телевизор қаршисидаги юмшоқ оромкурсида аёл ўтирар, диққат билан ўйинни томоша … Читать далее

ҚАЙНОНАСИНИНГ ЖАЗМАНИ…  Вой мени раҳбар боламдан айланай!.. Болажоним кеп қолди!.. Мунча йўқ бўп кетмасанг-а?.. Қари энам кўзлари мўлтираб йўлимга қарайдиям демайсан-а, Толибжон!?. Толиб машинасидан шошилмайгина тушиб Жаннат кампиргаелкасини тутди-да, норози бош чайқаган бўлди. — Ҳар келганимда раҳбар деяверасизми, эна?.. Қанақа раҳбарман?.. Мен, ахир бор-йўғи қурилишда бўлим бошлиғига муовинман, холос!.. Ие, яна бошладингизми йиғини?.. — Соғинаман-да, … Читать далее

ЖИН… (марҳум қизиқчи Ҳожибой ТОЖИБОЕВ бисотидан) Бойвачча ярқираган «Мерседес»ида светофорнинг қизил чироғига келиб тўхтаганди, орқадан «Запорожец» келиб урилди. Азбаройи тутоқиб кетган бойвачча зарда билан пастга тушди. Қараса, «Запорожец» рулида ёши 80 дан ошган бир чол ўтирибди. — Хўш, ота, нима қип қўйдингиз? — бақирди бойвачча. — Машина ҳайдашни билмасангиз, уйда ўтирмасизми жи-им? Нима қип қўйдингиз? … Читать далее

Кабрдан тирик чиккан йигит — Уша пайти мен 20 ёшда эдим, — деб гап бошлади бир танишим. Кутилмаганда иссигим кутарилиб ваража кила бошладим. Худди бошимдан челаклаб сув куйгандек бутун танамдан тер шовуллаб окарди. Орадан чамаси бир соатлар утгач хеч канака дори дармонсиз иссигим тушгандай булди. Аксига олгандек уйда мендан бошка хеч ким йук эди. Иссигим … Читать далее

ҚОЧОҚ КЕЛИН… Эшли шкафни синдириб очиб ичидаги керакли кийимларни олди-да, сал бўлмаса севинчдан хохолаб юбораёзди. Зўрға кафтлари билан оғзини ёпиб қолди. — Қандай қўрқинчли-я нотаниш жойда! — деди ўзига ўзи. — Ҳой, нотаниш одам, мен нарсаларингизни фақат қарзга олаяпман. Албатта қайтариб ташлаб кетаман бир куни!.. У ўзига-ўзи гапирганча кийимларни қўлтиқлаб ташқарига чиқмоқчи бўлди. Шу пайт … Читать далее