Bolalarga She’rlar

Biz bolalar, biz bolalar —

Bolalar haqida she’rlar, eng sara she’rlar to‘plami

Bolalar va bolalik haqida saralangan she’rlarni qabul qiling.

BOLALIK BAXTI — Orif To‘xtash

Ko‘rkam Vatan qo‘ynida,

Madh etamiz shodlikni,

Biz baxtiyor bolalar.

Tiniq otar tongimiz.

Kelajakka nur sochar –

Yolqin misol ongimiz.

Chaqnab ketar quyoshlar.

Xurramlik – katta boylik.

Quvonchimiz har dilda –

Tinch bo‘lsin Yer kurrasi,

Olov qalblar gurlasin.

HOZIR YOSHIM OLTIDA — Yo‘ldosh Sulaymon

Hozir yoshim oltida,

Chunki aqlim kirgan-da,

Uyga mehmon kelganda,

Ko‘zni qilib shamg‘ilat

Olmasman hech shokolad.

Akam, ayam, dadamlar

Ana shunday bo‘l doim

Axir, yoshing oltida.

ISTIQLOL BOLALARI — Orif To‘xtash

Istiqloldan bahra olgan,

Yurt mehrini dilga slogan,

Shodlik kuyin baland chalgan

Biz bolalar, biz bolalar —

Quvnoq o‘g‘il qiz bolalar.

Chaqin chaqnar ko‘zimizda,

Olov borda ko‘ksimizda,

Yolg‘on yo‘qdir so‘zimizda,

Biz bolalar, biz bolalar —

Quvnoq o‘g‘il qiz bolalar.

Vatan — ozod, Vatan obod,

Kelajakka boramiz shod.

Shodon avlod — sog‘lom avlod

Biz bolalar, biz bolalar —

Quvnoq o‘g‘il qiz bolalar.

A’lo o‘qish chin ontimiz,

O‘zbek elin quvonchimiz,

Buyuk Vatan ishonchimiz

Biz bolalar, biz bolalar —

Quvnoq o‘g‘il qiz bolalar.

BOLAJON, BOLAJONIM — Po‘lat Mo‘min

Ey, so’zlari biyronim,

Sizlar lola yonoqsiz,

Chin ko’ngildan inoqsiz.

Siz kelajak egasi,

Baxt bog’imiz mevasi.

Tezda o’sib, uningiz,

Shod o’tsin har kuningiz.

Kulib tursin gulingiz,

BOLALARGA BERING DUNYONI — Ashurali BOYMUROD

Bolalikning bagʻri keng, toza,

Oʻynab-kulsa qanday zoʻr, soz-a.

Soydek joʻshib koʻnglin xoʻp yoza,

Jilovlasin ikki daryoni,

Bolalarga bering dunyoni.

Pur hikmatni oʻrganar sizdan,

Odati shu – yuradi izdan.

Goho kuchli, zehnli bizdan,

Tanib olsin ilm-u ziyoni,

Bolalarga bering dunyoni.

Moʻjizalar qilmoqqa qodir,

Oʻzbek oʻgʻli – bolajon botir,

Yuragida polvonlar yotur,

Maʼrifatdan qurgay binoni,

Bolalarga bering dunyoni.

Begʻuborlik uning boyligi,

Shoʻxliklari gul chiroyligi,

Shodga ulab yer-u samoni,

Bolalarga bering dunyoni.

Oymomodan tushgan kulchalar,

Yertandirda pishgan kulchalar.

Vatan uchun aziz shunchalar,

Dunyo qadar kengdir imkoni,

Bolalarga bering dunyoni.

DUNYODAGI ENG YAXSHI BOLA — Zulfiya Moʻminova

Qani oʻsha, qayerda yashar?

Orangizda oʻsha zoʻr bola

Erta tongni salom-la boshlar.

Aʼlo oʻqir hamma fanlardan,

Kitob bilan toʻla xonasi.

Ustoziga rahmat keltirar,

Suratlar chizgan bola,

Ertak toʻqigan bola.

Dunyodagi eng yaxshi bola –

Kitob oʻqigan bola.

OʻZBEGIM FARZANDLARI — Xurram Raimov

Oʻsaver, Oʻzbekning asl farzandi,

Purviqor togʻlarga tenglashsin boʻying.

Sozingni qoʻlingdan tushirma zinhor,

Dunyolarni tutsin dilrabo kuying.

Sen qalblar mashʼali, umid chirogʻi,

Bogʻlarda sayragan xandon bulbulsan.

Ertangi kunimiz ishonch chirogʻi,

Chamanda ochilgan bezavol gulsan.

Sen baxtli avlodsan, toza naslsan,

Sen yurt sharafisan, sen elning shoni.

Joʻshib oqayotir tomirlaringda

Ulugʻ siymolarning muqaddas qoni.

Qadamlar qoʻyibsan kelajak sari,

Hali qancha-qancha davron surarsan.

Ezgulik yoʻliga poyandoz toʻshab,

Dunyoni manguga bezab yurarsan.

Oʻsaver, elimning asl farzandi…

MUSTAQIL YURT BOLASIGA — Muhiddin Omon

Arjumandim, fozil-u dono,

Faxr etgil-u sen tug‘roga boq.

Davlatimiz ramzidir Humo,

Baxt senga yor, toleing porloq.

Vatanni sev, ardoqla, bolam,

Buyuk ne’mat erur Istiqlol.

Elni sevgan inson mukarram,

Yurt deganda kulgay baxt, iqbol!

Orzuimning gulgun niholi,

Iqbolimning ziyosi, bolam.

Qalbim qo‘ri, umrimning boli,

Lochin qushim, oydin shalolam.

Gulga to‘lsin bosgan qadaming,

Izlaringda ezgulik kulsin.

Faqat shodlik bo‘lsin hamdaming,

Ne tilasang, mustajob bo‘lsin…

BEG‘UBOR FASL — Temur Ubaydullo

Yo‘lga chiqdim, yo‘lim olis,

Olis yo‘llar chorlaydi.

Yo‘lim olis, niyat xolis,

Xolis dillar chorlaydi.

Yo‘lni bosib o‘tgunimcha

Qiynar dovul, shamollar,

Daraxt bo‘lur nihollar.

Bir bekatdan yurdim xullas,

Tavsifiga so‘z yo‘qdir,

Uni sevib ardoq etmas,

O‘g‘il yo‘qdir, qiz yo‘qdir.

Bolalikdir uning nomi,

Quyosh bilan oshna u,

Tinim bilmas qaynar oni

Turna ko‘zli chashma u.

…Tabiatni etgan hayron,

Sho‘x, jarangdor, biyron-biyron

Bol-u novvot ichra o‘sgan

Barcha-barcha jonzot bilan

Shamolga ham bo‘y bermagan

Shodlik to‘la oshufta, sha’n,

Bolaligim eng beg‘ubor –

Eng beg‘ubor fasldir.

Bolaligim so‘nmas bahor,

Bahosi yo‘q asldir.

Bolaligim kuylar shirin,

Bolalikning kuyi bugun

Vatanni bog‘ qiyos qilsam,

Unda gul-u lolalar.

Bolaligim endi bilsam

Sho‘x-u shodon bolalar.

Men o‘zimni ko‘raman,

Boqib ular jamoliga

Men o‘zimni ko‘raman.

Ko‘zlarida chaqnar iqbol,

O‘sha mening ko‘zimdir.

Shirin-shakar so‘zlari bol

O‘sha mening so‘zimdir.

Yuzlaridan yog‘ar yog‘du,

O‘sha mening yuzimdir.

Baxtiyordir bolakay bu –

O‘sha mening o‘zimdir.

…Quloq tuting, deyman bu on,

Bolalik so‘zlar chog‘da.

Yuragida orzu, armon

Bir qo‘shiq kuylamoqda:

– Bizlar oqmiz, qoramiz,

Lekin asl, saramiz,

Biz-la go‘zal har chaman.

Dunyo bo‘lsa bir uzuk,

Bizlar yoqut ko‘zimiz.

Jahonga bo‘lsin suyuk,

Baxt atalgan so‘zimiz.

Biz – jo‘shqinlar jo‘shqini,

Shamol qiladi havas.

Ulug‘ odam bolasi

Bo‘lmasin desangiz xor,

Otalar tinglang bizni –

Tinchlik bo‘lsin barqaror!

Biz – shodlikning hamdami,

Kerak quyosh, tinchlik – nur!

Kesing terrorning damin,

Yashasin bolalar hur!

Bir niyat bilan tepgan

Otalar, o‘ylang bizni,

Bizlar gulmiz, lolamiz!

Bizlar butun yer yuzin

Bolalik – bu eng beg‘ubor,

Gard yuqmagan fasldir.

Toza ko‘ngil, keng, beg‘ubor,

Niyati sof, asldir.

DUNYO BOLALARI — Farid Usmon

Biri qora, biri oq,

Biri biriga o‘rtoq,

Davra qursa xushchaqchaq,

Bo‘lar bir tizim munchoq,

Do‘stlikni qilib bayroq,

Quyoshga ochar quchoq,

Tinchlikka ochar quchoq

BOLALIK — Abdurahmon Akbar

Bolalikda hamma shod,

Bolalikda hamma sho‘x.

Bolalikda hamma sog‘,

Bolalikda kasal yo‘q.

Bolalikda hamma bir.

Dunyo degani – ko‘cha,

Tog‘larga o‘xshar adir.

Onang – oy, otang – quyosh,

Akang, opang – qarindosh.

To‘kilgan yosh – ermak yosh.

Bolalik – sohira qush,

Go‘zal shodlik, go‘zal tush –

Bu dunyoning jannati.

ISTIQLOL BOLALARI — Dilshod Rajab

Istiqloldan bahra olgan,

Yurt mehrini dilga solgan,

Shodlik kuyin baland chalgan

Biz bolalar, biz bolalar –

Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

Chaqin chaqnar ko‘zimizda,

Olov bor-da ko‘ksimizda,

Yolg‘on yo‘qdir so‘zimizda,

Biz bolalar, biz bolalar –

Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

Vatan – ozod, Vatan – obod,

Kelajakka boramiz shod,

Shodon avlod – sog‘lom avlod

Biz bolalar, biz bolalar –

Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

A’lo o‘qish – chin ontimiz,

O‘zbek elin quvonchimiz,

Buyuk Vatan ishonchimiz

Biz bolalar, biz bolalar –

Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

DALALARDA O‘SGAN BOLALAR — Go‘zalxon Ergasheva

Kengliklarday bag‘irlari keng,

Ko‘zlarida mehnatning zavqi.

Dehqon xalqim, halolim, pokim,

Tuproqlardan teradi haqqin.

Qo‘shiqlarga to‘ladi dunyo,

Quyosh yaqin kelar yanada.

Bunda baxtning manzili bordir,

Hayot ko‘chib kelgan dalaga.

Ariqlarni to‘ldirib yotar

Suvga tushin aytib qamishnay.

Qo‘ltig‘iga kitob qistirib

Qo‘y boqqani kelgan bolakay.

Bunda bari samimiy, sodda,

O‘zni erkin sezasan biram.

Oftob izhor qilsa sevgisin,

Maysalari yozadi gilam.

Quchoqlasang, sig‘adi osmon,

Yuragingga yulduz oralar.

Dunyolarni tush ko‘rib chiqar

Dalalarda o‘sgan bolalar.

BOLALIK – POSHSHOLIGIM — Ayubxon Muhammadiy

Ko‘z oldimdan ketmaydi.

Koptok, mana ko‘rasan,

Mashhur bo‘lib ketamiz.

Eng ilg‘or raqibni ham

Besh-u nolga yutamiz.

Yumalayver, ko‘ngil to‘q,

Qo‘nib o‘tamiz oyga.

Aylanaver tengi yo‘q

“Koptok” degan chiroyga.

Niyatim bor, ortingdan

Shon-u sharafga to‘ysam.

To‘xtab qolsang gohida

Ranjima, tepib qo‘ysam.

 

Bolalarga She’rlar

Mana sizga bodring, Yarmin menga qoldiring.

Nurulloh OSTON

BAHOR

Kuchli janub quyoshi

Jilg’a qildi kir qorni.

Kutib yotar bahorni.

Suvga qarab sollandi.

Jo’shqin soyning mavjlari

Kun nurida tovlandi.

Har bir giyoh talpinar,

Qo’shiq aytar har irmoq.

Jajji izlarni olib

Chopqillaydi yo’l, so’qmoq.

HAMAL

Yondi ko’kning nayzasi,

Undi yerning maysasi.

Shamol keldi, yel keldi,

Shovqin bilan sel keldi.

Qish qasriga qamal bu,

Sog’intirgan hamal bu!

DASHTDA

Dashtda sabza barq urdi,

Qaldirg’ochlar charx urdi.

Soy suvlari shovullar,

Oppoq tongning nafasi,

To’rg’ayning nozli sasi

Oh, naqadar gashtlidir,

Men qo’msagan dasht shudir!

VARRAK UCHIRDIK

Gulga kirdi nokimiz.

Ko’kda qushlar chuldirar,

Yerda maysa gurkirar,

Tomga tirab xarrakni

Biz uchirdik varrakni!

SOVG’A

Bir, ikki, uch moma,

Bizga topil, chuchmoma.

Bizga sovg’a qil, bahor,

Bag’ri to’la gul bahor!

TONGDA

Hatto ko’zga tashlanmas

Oy yuzida chandig’i.

Tongning oltin sandig’i.

Sandig’idan nurli tong

Kun nurida bolalar

Tongni qutlab quvnashdi.

SHAFTOLI

Shaftolimiz pushti gul,

Duv guvlashib uchdi gul.

Keling laylak uchganda,

Nurulloh OSTON

 

Bolalikka qaytolmayman

Yurar edim sho’xu shodon,
Orzo’larim bo’lib osmon,
Kezar edim lolazorlar,
Qalbimda yo’q edi armon.

O’ynab turli o’yinlarni,
Kun botganin bilmas edim,
Har kun shoshib do’stlar tomon,
Sira uyga kirmas edim.

Borar edim etga betga,
Kirmas edim internetga,
Ahir jonli o’ynar edim,
Tugamasdi hech zaryadka.

Buvim bergan konfetlarni,
Talashishib bo’lishardim,
Gohi yaqin do’stlar bilan,
Arazlashib urishardim.

Goho qumsab barchasini,
Sog’inchimdan qocholmayman,
O’zim qancha xohlasam ham,
Bolalikka qaytolmayman.

Dunyodagi eng yaxshi bola

Qani oʻsha, qayerda yashar?
Orangizda oʻsha zoʻr bola,
Erta tongni salom-la boshlar.
Aʼlo oʻqir hamma fanlardan,
Kitob bilan toʻla xonasi.
Ustoziga rahmat keltirar,
Faxrlanar ota-onasi.
Suratlar chizgan bola,
Ertak toʻqigan bola.
Dunyodagi eng yaxshi bola –
Kitob oʻqigan bola.

O’ynar edi bolalar

O’ynar edik bekinmachoq,
Tashlandiq bog’… Kech kuzak…
Butazorga kirdim nogoh,
Do’stlarimni men izlab.

Ko’rdim, shoxlar qimirladi…
Dil qo’rquvni tuygan dam,
Kimdir titrab shivirladi:
«Jonim… seni sevaman».

Qimirlolmay birdan qotdim,
Dilni quchdi yot titroq,
Uchayotgan bir qush edim,
Quladim misli yaproq.

Dilga singdi yorug’ bir g’am,
Unut bo’ldi kuz, o’yin,
Sokin shamol dimog’imga
Sochdi ifor — soch bo’yin.

Bog’da hamon bekinmachoq
O’ynar edi bolalar…
Meni esa chorlar edi
Yolg’izlik va dalalar.

Hozir yoshim oltida

Hozir yoshim oltida,
Katta-kichik oldida,
Yurishlarim bo‘lakcha,
Turishlarim bo‘lakcha.

Chunki aqlim kirgan-da,
Uyga mehmon kelganda,
Ko‘zni qilib shamg‘ilat,
Olmasman hech shokolad.

Tanish-bilish odamlar,
Akam, ayam, dadamlar,
Deyishar: — Erkatoyim,
Ana shunday bo‘l doim.

Katta-kichik oldida,
Axir, yoshing oltida.

Qanday yaxshi ekan bolalik

Oppoq edi boshda bu dunyo:
Ko’cha oppoq, kechalar oppoq,
Qanday yaxshi ekan bolalik,
Oppoq ranglar bilan yashamoq.

Yashillandi keyin birma-bir,
Dala, chorbog’, omonat ko’prik.
Dovuchchadek mo’ltirab boqdi
Qo’shni boqqa tushgan bolalik.

Moviylandi keyin barchasi,
Bolaligim termuldi mahzun:
Qorachig’i – tunning parchasi,
Ilk sevgisi kiprikdek uzun.

Keyin asta xira tortdi nur,
Aralashdi oq, yashil, moviy,
Bolalikdan keyingi umr,
Daryodek tinch oqa boshladi.

Faqat ba’zan bu aziz ranglar,
Tushlarimga solar qasirg’a.
Oppoq bolish ustida yonar,
Ko’zdan oqqan tomchi – isirg’a.

Dalalarda o‘sgan bolalar

Kengliklarday bag‘irlari keng,
Ko‘zlarida mehnatning zavqi.
Dehqon xalqim, halolim, pokim,
Tuproqlardan teradi haqqin.

Qo‘shiqlarga to‘ladi dunyo,
Quyosh yaqin kelar yanada.
Bunda baxtning manzili bordir,
Hayot ko‘chib kelgan dalaga.

Ariqlarni to‘ldirib yotar,
Suvga tushin aytib qamishnay.
Qo‘ltig‘iga kitob qistirib,
Qo‘y boqqani kelgan bolakay.

Bunda bari samimiy, sodda,
O‘zni erkin sezasan biram.
Oftob izhor qilsa sevgisin,
Maysalari yozadi gilam.

Quchoqlasang, sig‘adi osmon,
Yuragingga yulduz oralar.
Dunyolarni tush ko‘rib chiqar
Dalalarda o‘sgan bolalar.

 

Bolalikda hamma shod

Bolalikda hamma shod,
Bolalikda hamma sho‘x.
Bolalikda hamma sog‘,
Bolalikda kasal yo‘q.

O‘g‘ilmidir, qizmidir,
Bolalikda hamma bir.
Dunyo degani – ko‘cha,
Tog‘larga o‘xshar adir.

Onang – oy, otang – quyosh,
Akang, opang – qarindosh.
Bolalikda ko‘zlardan,
To‘kilgan yosh – ermak yosh.

Bolalik – sohira qush,
Yaratganning san’ati.
Go‘zal shodlik, go‘zal tush –
Bu dunyoning jannati.

Bolalar kapalakmas

Bolalar kapalakmas,
Bolalar giyoh emas,
Qush emas – o’zini himoya qila olmagan.
Bolalar xanjardir,
Qilich bo’lar kelajakda.
Bolalar bayroqdir,
Yoyilib, ochilib hilpirar hali.
Bolalar o’ch erur,
Ular dunyodan,
Barcha gunohlarning o’chini olar.
Xuddi ildiz qolgani kabi,
Kuzda gullarga,
Quvonch qolmas,
Iztiroblar qolar ularga…

Bolaligim o’g’irlab sekin

Bolaligim o’g’irlab sekin,
Yillar daryo kabi oqdilar.
Kecha do’stlar sochimdagi oq,
Tolalarga hayron boqdilar.

Kimdir so’kdi yillar sur’atin,
Kimdir bog’lar tomon burdi yuz.
Men esam-chi, sening surating,
Ko’zlarimda uyg’otdim mayyus.

Kunlar xazon kabi sarg’aydi,
Uchib ketdi yaproqlar kabi.
Ul kun qalbga dunyo sig’ardi,
Bugun sig’mas o’zimning dardim.

O, bolalik, mening quvonchim,
Ey, ko’z yoshi tuymagan ochun.
Kecha do’stlar bilan men ichdim,
Sening boqiy qudrating uchun.

Bolalikdir uning nomi

Yo‘lga chiqdim, yo‘lim olis,
Olis yo‘llar chorlaydi.
Yo‘lim olis, niyat xolis,
Xolis dillar chorlaydi.

Yo‘lni bosib o‘tgunimcha,
Qiynar dovul, shamollar,
Bekatimga yetgunimcha,
Daraxt bo‘lur nihollar.

Bir bekatdan yurdim xullas,
Tavsifiga so‘z yo‘qdir,
Uni sevib ardoq etmas,
O‘g‘il yo‘qdir, qiz yo‘qdir.

Bolalikdir uning nomi,
Quyosh bilan oshna u,
Tinim bilmas qaynar oni,
Turna ko‘zli chashma u.

…Tabiatni etgan hayron,
Yayroqligim bolalik,
Sho‘x, jarangdor, biyron-biyron
Sayroqligim bolalik.

Bol-u novvot ichra o‘sgan,
Qaynoqligim bolalik.
Barcha-barcha jonzot bilan,
O‘rtoqligim bolalik.

Shamolga ham bo‘y bermagan,
O‘ynoqligim bolalik.
Shodlik to‘la oshufta, sha’n,
Quvnoqligim bolalik.

Bolaligim eng beg‘ubor –
Eng beg‘ubor fasldir.
Bolaligim so‘nmas bahor,
Bahosi yo‘q asldir.

Bolaligim kuylar shirin,
Aylanganmi navoga?
Bolalikning kuyi bugun,
Taralmoqda havoga…

Vatanni bog‘ qiyos qilsam,
Unda gul-u lolalar.
Bolaligim endi bilsam,
Sho‘x-u shodon bolalar.

Orzusida, xayolida,
Men o‘zimni ko‘raman,
Boqib ular jamoliga,
Men o‘zimni ko‘raman.

Ko‘zlarida chaqnar iqbol,
O‘sha mening ko‘zimdir.
Shirin-shakar so‘zlari bol,
O‘sha mening so‘zimdir.

Yuzlaridan yog‘ar yog‘du,
O‘sha mening yuzimdir.
Baxtiyordir bolakay bu –
O‘sha mening o‘zimdir.

…Quloq tuting, deyman bu on,
Bolalik so‘zlar chog‘da.
Yuragida orzu, armon,
Bir qo‘shiq kuylamoqda:

– Bizlar oqmiz, qoramiz,
Rangimiz turli-tuman.
Lekin asl, saramiz,
Biz-la go‘zal har chaman.

Dunyo bo‘lsa bir uzuk,
Bizlar yoqut ko‘zimiz.
Jahonga bo‘lsin suyuk,
Baxt atalgan so‘zimiz.

Ummonlarning toshqini,
Sho‘xligimizcha emas!
Biz – jo‘shqinlar jo‘shqini,
Shamol qiladi havas.

Ulug‘ odam bolasi,
Bo‘lmasin desangiz xor,
Otalar tinglang bizni –
Tinchlik bo‘lsin barqaror!

Biz – shodlikning hamdami,
Kerak quyosh, tinchlik – nur!
Kesing terrorning damin,
Yashasin bolalar hur!

Bir niyat bilan tepgan,
Dilimizga boqingiz,
Rangimizga qaramang,
Tilimizga boqingiz.

Otalar, o‘ylang bizni,
Bizlar gulmiz, lolamiz!
Bizlar butun yer yuzin,
Kelajagi bo‘lamiz!

Bolalik – bu eng beg‘ubor,
Gard yuqmagan fasldir.
Toza ko‘ngil, keng, beg‘ubor,
Niyati sof, asldir.

Dunyo bolalari

Biri qora, biri oq,
Dunyoning bolalari.

Biri biriga o‘rtoq,
Dunyoning bolalari.

Davra qursa xushchaqchaq,
Dunyoning bolalari.

Bo‘lar bir tizim munchoq,
Dunyoning bolalari.

Do‘stlikni qilib bayroq,
Dunyoning bolalari.

Quyoshga ochar quchoq,
Dunyoning bolalari.

Tinchlikka ochar quchoq
Dunyoning bolalari.

Istiqlol bolalari

Istiqloldan bahra olgan,
Yurt mehrini dilga solgan,
Shodlik kuyin baland chalgan,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

Chaqin chaqnar ko‘zimizda,
Olov bor-da ko‘ksimizda,
Yolg‘on yo‘qdir so‘zimizda,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

Vatan – ozod, Vatan – obod,
Kelajakka boramiz shod,
Shodon avlod – sog‘lom avlod,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

A’lo o‘qish – chin ontimiz,
O‘zbek elin quvonchimiz,
Buyuk Vatan ishonchimiz,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

O‘zbegim farzandlari

Oʻsaver, Oʻzbekning asl farzandi,
Purviqor togʻlarga tenglashsin boʻying.

Sozingni qoʻlingdan tushirma zinhor,
Dunyolarni tutsin dilrabo kuying.

Sen qalblar mashʼali, umid chirogʻi,
Bogʻlarda sayragan xandon bulbulsan.

Ertangi kunimiz ishonch chirogʻi,
Chamanda ochilgan bezavol gulsan.

Sen baxtli avlodsan, toza naslsan,
Sen yurt sharafisan, sen elning shoni.

Joʻshib oqayotir tomirlaringda,
Ulugʻ siymolarning muqaddas qoni.

Qadamlar qoʻyibsan kelajak sari,
Hali qancha-qancha davron surarsan.

Ezgulik yoʻliga poyandoz toʻshab,
Dunyoni manguga bezab yurarsan.
Oʻsaver, elimning asl farzandi…

Mustaqil yurt bolasiga

Arjumandim, fozil-u dono,
Faxr etgil-u sen tug‘roga boq.
Davlatimiz ramzidir Humo,
Baxt senga yor, toleing porloq.

Vatanni sev, ardoqla, bolam,
Buyuk ne’mat erur Istiqlol.
Elni sevgan inson mukarram,
Yurt deganda kulgay baxt, iqbol!

Orzuimning gulgun niholi,
Iqbolimning ziyosi, bolam.
Qalbim qo‘ri, umrimning boli,
Lochin qushim, oydin shalolam.

Gulga to‘lsin bosgan qadaming,
Izlaringda ezgulik kulsin.
Faqat shodlik bo‘lsin hamdaming,
Ne tilasang, mustajob bo‘lsin.

Bolajon, bolajonim

Ey, so’zlari biyronim,
Chopqillagan jiyronim.
Erkatoyim, polvonim,
Bolajon, Bolajonim.

Sizlar lola yonoqsiz,
Chin ko’ngildan inoqsiz.
Bulbul-u qarqunoqsiz,
Bolajon, Bolajonim.

Siz kelajak egasi,
Baxt bog’imiz mevasi.
Chamanlarning jilvasi,
Bolajon, Bolajonim.

Tezda o’sib, uningiz,
Shod o’tsin har kuningiz.
Kulib tursin gulingiz,
Bolajon, Bolajonim.

Bolalik poshsholigim

Ko‘z oldimdan ketmaydi.
Hayotga oshnoligim,
Bolalikka yetmaydi.
Koptok, mana ko‘rasan,
Mashhur bo‘lib ketamiz.
Eng ilg‘or raqibni ham,
Besh-u nolga yutamiz.
Yumalayver, ko‘ngil to‘q,
Qo‘nib o‘tamiz oyga.
Aylanaver tengi yo‘q,
«Koptok» degan chiroyga.
Niyatim bor, ortingdan,
Shon-u sharafga to‘ysam.
To‘xtab qolsang gohida,
Ranjima, tepib qo‘ysam.

Bolalik baxti

Ko‘rkam Vatan qo‘ynida,
Ochildi gul-lolalar.
Madh etamiz shodlikni,
Biz baxtiyor bolalar.

Osmonimiz musaffo,
Tiniq otar tongimiz.
Kelajakka nur sochar –
Yolqin misol ongimiz.

Bolalikning sofligin,
Shalolaga qiyoslar.
Baxtimizni kuzatib,
Chaqnab ketar quyoshlar.

Ko‘nglimizda hayajon,
Xurramlik – katta boylik.
Bolalikning qadriga,
Bolalikda yetaylik!

Yayratadi dillarni,
O‘yin-kulgu, yallalar.
Quvonchimiz har dilda –
Kamalakday ranglanar.

Tinch bo‘lsin Yer kurrasi,
Olov qalblar gurlasin.
Madhiyadir olamga –
Bolalarning «urra»si!

Bolalarga bering dunyoni

Bolalikning bagʻri keng, toza,
Oʻynab-kulsa qanday zoʻr, soz-a.
Soydek joʻshib koʻnglin xoʻp yoza,
Jilovlasin ikki daryoni,
Bolalarga bering dunyoni.

Pur hikmatni oʻrganar sizdan,
Odati shu – yuradi izdan.
Goho kuchli, zehnli bizdan,
Tanib olsin ilm-u ziyoni,
Bolalarga bering dunyoni.

Moʻjizalar qilmoqqa qodir,
Oʻzbek oʻgʻli – bolajon botir,
Yuragida polvonlar yotur,
Maʼrifatdan qurgay binoni,
Bolalarga bering dunyoni.

Yarashadi shirintoyligi,
Begʻuborlik uning boyligi,
Shoʻxliklari gul chiroyligi,
Shodga ulab yer-u samoni,
Bolalarga bering dunyoni.

Oymomodan tushgan kulchalar,
Yertandirda pishgan kulchalar.
Vatan uchun aziz shunchalar,
Dunyo qadar kengdir imkoni,
Bolalarga bering dunyoni.