Bahor fasli haqida sara sherlar to’plami
Ginam yo‘qdir kuzda ketgan oqqushdan,
Iymanmasin qayta eshik qoqishdan.
Qumri bilan birga chiqdik biz qishdan,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Bahor fasli haqida sara sherlar to‘plami
Bahor fasli haqida sherlar to‘plami. Bahor — fasllar kelinchagi. Bunda gulyaproqlarning muattar hidi, jonbaxsh yellarning ajib sho‘xligi, uyg‘ongan hayotning nafis nafasi qalblarni junbushga keltiradi. Daraxtlar gulga burkanadi, qushlarning orombaxsh sasi olamni tutadi.
Bahor — Zulfiya sheri
Inson ko‘zlarida jon olar bahor,
Barcha tomirida uning to‘lqini.
O‘tmishning behuda oni kabi qor,
Beiz, bedard erib ketar uchquni.
Inson ko‘zlarida jon olar bahor,
O‘yinqaroq go‘dak singari bulut.
Ko‘k qovog‘i uyuq, yorqin bir viqor,
Kishilar qalbidan boqar bo‘lib o‘t.
Bahorning sehrgar boqiy chiroyi,
Yosh-u keksa ko‘nglin ovlaydi birdek.
Ko‘zguni sindirib tashlar. Chiroyi
Har kishining yoshi bu fasl dildak.
Har nurga, har qushga, har kurtakka shod,
Benihoya yaqin bo‘ladi yiroq.
Go‘yo sensiz hosil bo‘ladi barbod,
Har tikilgan chigit ko‘ksing etar tog‘.
Bahor bo‘lmasaydi, odamzod albat,
O‘zi kashf etardi, kashf etganday baxt.
Bahor keldi seni so‘roqlab — Zulfiya sheri
Salqin saharlarda, bodom gulida,
Binafsha labida, yerlarda bahor.
Qushlarning parvozi, yellarning nozi,
Baxmal vodiylarda, qirlarda bahor.
Qancha sevar eding, bag‘rim, bahorni,
O‘rik gullarining eding maftuni.
Har uyg‘ongan kurtak hayot bergan kabi,
Ko‘zlaringga surtib o‘parding uni.
Mana, qimmatligim, yana bahor kelib,
Seni izlab yurdi, kezdi sarsari.
Qishning yoqasidan tutib so‘radi seni,
Ul ham yosh to‘kdi-yu, chekindi nari.
Seni izlar ekan, bo‘lib shabboda,
Sen yurgan bog,larni qidirib chiqdi.
Yozib ko‘rsatay deb husn-ko‘rkini,
Yashil yaproqlarni qidirib chiqdi.
O‘pmay, sabri tugab bo‘ron bo‘ldi-yu,
Jarliklarga olib ketdi boshini.
Farhod tog‘laridan daraging izlab,
Soylarga qulatdi tog‘ning toshini.
Qirlarga ilk chiqqan qo‘ychivonlardan
Qayda shoir, deya ayladi so‘roq.
Barida sukunat, ma’yuslik ko‘rib,
Horib-charchab keldi, toqatlari toq.
So‘ngra jilo bo‘lib kirdi yotog‘imga,
Hulkar va Omonning o‘pdi yuzidan.
Singib yosh kuydirgan za’far yonog‘imga,
Sekin xabar berdi menga o‘zidan.
Lekin yotog‘imda seni topolmay,
Bir nuqtada qoldi uzoq tikilib.
Yana yel bo‘ldi-yu, kezib sarsari,
Mendan so‘ray ketdi qalbimni tilib:
Qani men kelganda kulib qarshilab,
Qo‘shig‘i mavjlanib bir daryo oqqan?
Baxtim bormi deya, yakkash so‘roqlab,
Meni she’rga o‘rab, suqlanib boqqan?
O‘rik gullariga to‘nmaydi nega,
Elda hilpiratib jingala sochin?
Nega men keltirgan sho‘x nashidaga,
Peshvoz chiqmaydi u yozib qulochin?
Qanday ishqqa to‘lib boqardi tongga,
Kamol toptirardi keng xayolimni.
Uning rangdor, jozib qo‘shig‘ida,
Mudom ko‘rar edim o‘z jamolimni.
Qani o‘sha kuychi, xayolchan yigit?
Nechun ko‘zingda yosh, turib qolding lol.
Nechun qora libos, sochlaringda oq,
Nechun bu ko‘klamda sen parishonhol?
Qanday javob aytay, loldir tillarim,
Baridan tutdim-u, keldim qoshingga.
U ham g‘aming bilan kezdi aftoda,
Boqib turolmayin qabring toshiga.
Alamda tutoqib daraxtga ko‘chdi,
Kurtakni uyg‘otib so‘yladi g‘amnok.
Sening yoding bilan yelib beqaror,
Gullar g‘unchasini etdi chok-chok.
Gul-u rayhonlarning taraldi atri,
Samoni qopladi mayin bir qo‘shiq.
Bu qo‘shiq naqadar oshno, yaqin,
Naqadar hayotbaxsh, otashga to‘liq.
Bahorga burkangan sen sevgan elda,
Ovozing yangradi jo‘shqin, zabardast.
O‘lmagan ekansan, jonim, sen hayot,
Men ham hali sensiz olmadim nafas.
Hijroning qalbimda, sozing qo‘limda,
Hayotni kuylayman, chekinar alam.
Tunlar tushimdasan, kunduz yodimda,
Men hayot ekanman, hayotsan sen ham!
Bahor nafasi
Qorlar erib, quyosh taftida,
Siyraklashdi uning zarbida.
Unda-bunda yotar cho‘zilib,
Bulut kabi taxi buzilib.
Loygarchilik xukmron xali,
Ularni xam kelmoqda gali.
Muzlasada suvlar kechasi,
Kelayotir — baxor «nafasi»!
Bahor isi
Erimagan xali oppoq qor,
«Muz po‘stinin» yechmagan anxor.
Tarnovlarda billur sumalak,
Sho‘x bolalar otar yaxmalak.
Lekin dimoq boshqa xid tuyar,
Baxor isi ufurib turar.
Qaxraton qish xukmron xali,
Ammo yaqin baxorning gali!
Ko‘klamoyim — Muhammad Yusuf sheri
Sochimda oq, men bahordan o‘tindim:
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Qor qo‘ynida seni qo‘msab o‘kindim,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Ko‘nglimga ko‘k binafshalar sochilsin,
Kokiliga tolpopukdan soch ilsin,
Boychechakka borar yo‘llar ochilsin –
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Fasl boshi, ham oxiri o‘zingsan,
Majnunlarning yo‘ldoshi ham o‘zingsan.
Laylilarning sirdoshi ham o‘zingsan,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Kel-da endi sog‘intirmay odamni,
Sen yo‘g‘ingda bir g‘am bosdi yelkamni,
Qorlar kurab ko‘mib keldim otamni…
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Ko‘king bilan kiyintiray dalamni,
Oyoqyalang suyuntiray bolamni,
O‘zing olgin ko‘ksimdagi alamni,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Ginam yo‘qdir kuzda ketgan oqqushdan,
Iymanmasin qayta eshik qoqishdan.
Qumri bilan birga chiqdik biz qishdan,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Jon ustida asrab yuray ko‘kni men,
To‘yib-to‘yib ko‘zga suray ko‘kni men.
Yana senga yetamanmi-yo‘qmi men,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Dil yayrasin dala-dashting yasanib,
Yalpizlaring suv bo‘yiga yastanib.
Ikki misra bayt bitay bir maqtanib,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim!
Senga o‘xshagim keladi bahor — Nilufar Jabborova
Qalbimda ochildi go‘yo bir tilsim,
Sirlaring mahzani ado bo‘lmasdek.
Oppoq orzularga to‘ldi bu ko‘ksim
Ruhimni osmonga olib uchgandek.
Bunchalar fusunkor bo‘lmasang, bahor,
Men senga o‘xshagim keladi takror!
Meni ham sen kabi kutisharmikin,
Yo‘llarimga bo‘lib zor-zor, intizor.
Qani go‘zal bo‘lsa she‘rlarim sendek,
Ildizlari teran, sehrli gulzor.
Bunchalar fusunkor bo‘lmasang, bahor,
Men senga o‘xshagim keladi takror!
Xushbo‘y gullaringga bag‘rimni tutdim,
O, mavjlanib ketdi hislar ziloli.
Dilbar kunlar aro o‘zni unutdim,
Allalading meni go‘dak misoli.
Bunchalar fusunkor bo‘lmasang, bahor,
Men senga o‘xshagim keladi takror!
Vafo qilurmisan bahorim — Abdulla Oripov sheri
Ruhimda yo‘qoldi qarorim,
Tanimda qolmadi madorim.
Bizlarni bir yo‘qlab kelibsan,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Yoz o‘tdi, kuz o‘tdi, qish o‘tdi,
Boshlardan sinovli ish o‘tdi.
Yurakka izg‘irin — nish o‘tdi,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Yam-yashil qirlarni sog‘indim,
Chechakzor yerlarni sog‘indim,
U inja sirlarni sog‘indim,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Lolaning lablari xandadir,
Dog‘i ham tubida — andadir.
Qxshashi ruh ila tandadir,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Intiqmiz do‘st bilan, yor bilan,
She’r bilan, soz bilan — tor bilan,
Diydorlash bizningdek xor bilan,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Bahor sog‘indim seni — Abdulla Oripov sheri
Sizib chiqar ko‘zimdan sog‘inch,
Kelgin bahor sog‘indim seni.
Sezilar har so‘zimdan sog‘inch,
Kelgin bahor sog‘indim seni.
Qanday nafis, ex qanday dilgir,
Qabog‘imda asta qor erir,
Kelib dardli hayotimda bir,
Kulgin bahor, sog‘indim seni.
Bir yon g‘urbat, bir yonda tuhmat,
Hayotimga solmoqchi zulmat,
Hech yo‘q bir sen menla hamsuhbat,
Bo‘lgin bahor, sog‘indim seni!
Boshda sarson paydar-pay o‘yim,
Sezilmaydi senla qayg‘uyim,
Sen ketgandan buyon rang ro‘yim,
So‘lg‘in… Bahor sog‘indim seni!
Tabiatning ko‘zlari yumuq,
Boshqalardan mening ko‘nglim to‘q,
Sendan boshqa sog‘inganim yo‘q,
Tushun bahor sog‘indim seni!
Bilgandirsan holim hoynaxoy,
Tunlar menla birga yig‘lar oy,
Kelaqolgin, kelgin bahoroy,
Bugun bahor sog‘indim seni,
Gulgun Bahor sog‘indim seni,
Eh «Gulbahor» sog‘indim seni!
Bahor shamoli — Abdulla Oripov sheri
Bahor kelayotir, toza, musaffo.
Moviy kengliklarda o‘ynaydi shamol.
Daralar qo‘ynida zangor bir havo,
Tumanli shaharda yotmoqlik malol.
Qoyalar ko‘ksida shodmon, beqayg‘u,
Oniy umri bilan sollanar chechak.
Bahor, bu — eng toza shabbodadir bu,
Bahor, bu — eng toza shamoldir, demak.
Kengliklar bag‘riga uraman o‘zni,
Ko‘zimga ko‘ringay dilbar diyorim.
Go‘dak nafasidek yupatar yuzni,
Qish bo‘yi intizor kutgan bahorim.
Bahor-ku o‘tadi shamoldek shitob,
Mayli, o‘tajak u va o‘tar bo‘lsin.
Azizim, umringda havo bo‘lsin sof,
Umring shamollari muattar bo‘lsin.
Bahor keldi noz bilan — Ramazon Baqoyev
Bahor keldi kulib noz bilan,
Turfa gullar qo‘lda soz bilan,
Kutdik uni zo‘r e’zoz bilan,
Quvonchimsan, go‘zal bahorim.
Varrak bo‘lib aylasin parvoz,
Satrlarim tushgan oq qog‘oz,
Madhing kuylay qo‘lga olib soz,
Ilhomchimsan, o‘zing, bahorim.
Daraxtlaring gullasin o‘lkam,
Olam ichra o‘zingsan olam,
Jannatlarday bebaho, ko‘rkam,
Bog‘bonimsan, naqqosh bahorim.
Buncha yaxshisan bahor — Zamira Ro‘ziyeva sheri
Sunbul-sunbul bir quloch,
Tolbargakdan taqib soch.
Gul tersam, guloyim deb,
Qo‘shiq aytdi qaldirg‘och.
Olam go‘zal, beg‘ubor,
Buncha yaxshisan, bahor.
Gulzorlar bo‘y taratar,
Bulbullarni sayratar.
Halinchagim hayyo-hu-uv,
Uchsam jonni yayratar.
Ko‘ngil naqshisan, bahor,
Buncha yaxshisan, bahor.
Chehralarga chiroy sen,
Sehrga, sirga boy sen.
Osmoni tinch elimda,
Qanot yozgan Xumoy sen.
Hofiz – baxshisan bahor,
Buncha yaxshisan, bahor.
Sevgi fasli bahor kirib keldimi — Abdulla Murodulla sheri
Qizg‘aldoqlar ochilganda qirlarda,
Asta sevgi uyg‘onadi dillarda,
Doston bo‘lib mahallayu tillarda,
Sevgi fasli bahor kirib keldimi.
Bolalikning sog‘inchini eslatib,
Shirin ahirin hayollarni qo‘zg‘atib,
Kimni xursand kimni esa yig‘latib,
Sevgi fasli bahor kirib keldimi.
Yomg‘irlaru gohi iliq kun bilan,
Yulduzlarga to‘la sokin tun bilan,
Hamroh bo‘lib do‘stim senu mem bilan,
Sog‘inch fasli bahor kirib keldimi.
Ilk sevgining iforini taratib,
Dalalaru qirlariga qaratib,
Go‘zal qizlar kulgularin yangratib,
Sevgi fasli bahor kirib keldimi.
Bahorim — Dilafro‘z Zayniyeva
Tabiat qo‘li gul san‘atkor,
Tuhfasi, husni ham betakror,
Yasharish, uyg‘onish senda bor,
O‘lkamga xush kelding, bahorim.
Daraxtlar shoda dur taqibdi.
Bu ziynat dillarga yoqibdi,
Qizg‘aldoq jilmayib boqibdi,
O‘lkamga xush kelding, bahorim.
Shoir she‘ridagi g‘uluvsan,
Oy yuzli qizlardek suluvsan,
Bunchalar betakror bo‘lursan,
O‘lkamga xush kelding, bahorim.
Har yilgi tashrifing hikmatdir,
Shifobaxsh giyohlar himmatdir,
Navro‘ziy taomlar nematdir,
O‘lkamga xush kelding, bahorim!
Bahor keldi o‘lkamizga
Bahor keldi o’lkamizga,
Yana keldi qaldirg’och,
Humo qo’ndi yelkamizga,
Borliq bizga bag’ring och.
Bahor fasli tarovatin,
Shunda bildim tabiat,
Qish ketib bahor keldi,
Quyosh bobo nuring soch.
Bahor kelinchak misol,
Sepin yoydi olamga,
Ko’rib ko’zing quvnaydi,
Boychechagu lolamga.
Sen yaproqdagi shabnam,
Fasllarning sarasi,
Qo’y qo’zilar o’tlagan,
Yaylovlarning egasi.
O’zingdir olam ko’rki,
Fasllar kelinchagi,
Bolasi orom olgan,
Kelinchak belanchagi.
Senda hayot mujassam,
Sen yasharish faslisan,
Yangi yil ibtidosi,
Yorqin hayot aslisan.
Bahor xayollarga aylangan mahal
Derazamda tongning oppoq nigohi,
Tebranadi xayol kabi o’rikzor.
Mening ko’zlarimga jimgina boqib,
Shunday yonginamda turibdi bahor.
Shamollar yo’lida yomg’irning hidi,
Zangor o’tloqlarga to’kilar yomg’ir.
Mening ko’zlarim ham yomg’irga to’ldi,
O’rikzor-chi, hamon tebranmoqdadir.
Bahor xayollarning bag’rida sokin,
Bahor xayollarning bag’rida go’zal.
Yana ham oq bo’lar tongningn nigohi,
Bahor xayollarga aylangan mahal.
Keldim deb aldagan bahor
Hamon ivirsiydi keta olmay qish,
Daraxt shoxidagi gulmi yoki qor,
Gullab bo‘lganida bodom boyaqish,
Keldim deb aldagan edingmi, Bahor?!
Turnalar qurillab chiqqanda yo‘lga,
Adirlar taqqanda qip-qizil tumor.
Cho‘ponlar nayini olganda qo‘lga,
Keldim deb aldagan edingmi,Bahor?!
Oshiqlar ko‘ksida uyg‘otib titroq,
Totli visollardan etib umidvor.
Senga yarashmaydi yolg‘on so‘zlamoq,
Keldim deb aldagan edingmi Bahor?
Yolg‘onlar zahridan qirq yil muzladim,
Bitta sen qolganding bermagan ozor.
Kelaqol, so‘nmasin so‘ngi umidim,
Sen bizdan aldashni o‘rganma, Bahor!
Nega yana yog‘ayapdi qor…
Sen bahorni sog‘inmadingmi
Uyg’onguvchi bog’larni kezdim,
Topay dedim qirdan izingni.
Yonog’ingdan rang olgan dedim —
Lolazorga burdim yuzimni,
Uchratmadim ammo o’zingni,
Sen bahorni sog’inmadingmi?
Uzoqlarda zalvorli tog’lar
Xayolimni keldilar bosib.
Kechdi qancha intizor chog’lar,
Vasling menga bo’lmadi nasib,
Sensiz men ham, bahor ham g’arib,
Sen bahorni sog’inmadingmi?
O’ngirlarda sakraydi ohu,
Na’matakda sa’va mittijon.
Qorliklardan sipqarilgan suv,
Daralarda uradi javlon.
Nigohimdan faqat sen pinhon,
Sen bahorni sog’inmadingmi?
Mana, bugun navro’zi olam,
Do’stlarimga gullar tutarman.
Qaylardasan, sevgili erkam…
Qo’limda gul, seni kutarman,
Umrim bo’yi chorlab o’tarman,
Sen bahorni sog’inmadingmi?
Avval yuragingga mo‘ralaydi u,
So‘ngra kurtaklarga o‘rgatadi so‘z.
Zaminning ko‘zidan qochadi uyqu,
Demak, baxor keldi, kelmoqda navro‘z!
Qishning axvoliga boqib hoynahoy,
Yum-yum yosh to‘kmoqda eriyotgan muz.
Jilva qilayotir tengsiz bir chiroy,
Demak, baxor keldi, kelmoqda navro‘z!
Ona bag‘ri kabi iliqdir olam,
Harir hovur ichra yayrar dala-tuz.
Qoldi puchmoqlarda xazon yanlig‘ g‘am,
Demak, baxor keldi, kelmoqda navro‘z!
Yana ko‘ngillardan rutubat ketdi,
Yana shulalardan qamashmoqda ko‘z.
Yana dildorlikning fursati yetdi,
Demak, baxor keldi, kelmoqda navro‘z!
Bahorim sog‘indim
Gullagan darahtlar mayin hidini,
Jilg’alar qoshida chiqqan rayhonni,
Qalbida muhabbat bor oshiqlarni,
Bahorim sog’indim gul chechagingni.
Bahorim sog’indim men faqat seni
Gullarga burkangan libosda kelib,
Ilk qadam qo’yasan mana bugun ham.
Shodlikka burkangan gullardan terib.
Bahor guli
Bilib qo’ying suyganimni,
Yor ishqida kuyganimni.
O’ylab bag’rim tilganimni,
Sevgan yorim Bahor guli.
Erta bahor uni ko’rdim,
Bir ko’rdimu uni sevdim.
Bir tuyg’uni qalbga tuydim,
Sevgan jonim Bahor guli.
Har bahorni intiq kutdim,
Bahor gulni ko’rgach kuldim.
Kuz kelmasin deya yurdim,
Sevgan gulim Bahor guli.
Kuz kelganga bahor ketdi,
Nega bahor tashlab ketdi?
Qish yuragim ezib ketdi,
Kuygan gulim Bahor guli.
Kel bahor
Ximoyasiz, xasta yuragim tomon,
Otdilar tosh, ko‘nglim og‘ridi yomon.
Sensiz paymonamga to‘ldi ko‘p armon,
Kel, dardimni sen ol, sevgilim-bahor.
Gullar ifori-la yelgan xavosan,
Yulduzlar nuriga cho‘mgan dunyosan.
Qalblarni to‘ldirgan otash – ziyosan,
Kel, bahor, sen uchun qo‘shiqlarim bor.
Menga zavq baxsh etar yomg‘ir, kamalak,
Jonimga orodir xalim, sumalak.
Singlimday mas‘umdir xar bir kapalak,
Xar ochilgan kurtak rangin, beg‘ubor.
Gilosning gullari ruximday oppoq,
Xayotbaxsh quyoshing qalbimday qaynoq.
Sen visolsan, jonim, kelaqol tezroq,
Surur ila ungin qalb gulim bahor.
Va mening umrimni tark etma zinxor.
Bahor yaqin
O’tib ketdi qishning sovuq,
Ham bo’ronli kunlari.
Ortda qoldi oy, yulduzsiz,
Tim qorong’i tunlari.
Endi quyosh ko’proq boqar,
Dalalarga, bog’larga.
Quchoq-quchoq yog’du sochar,
Adirlarga, tog’larga.
Bezanishar dala-qirlar,
Chechak taqar o’tloqlar.
Bahor yaqin, bahor yaqin,
Bahor yaqin, o’rtoqlar.
Ko’nglim yana tog’day o’sar,
Ko’rkam bahor kelganda.
Quvongayman dasta-dasta,
Gul-chechaklar terganda.
Bahor keldi
Keldi bahor, gul bahor,
Erib bitdi oppoq qor.
Uchib keldi qushlarjon,
Daraxtlar taqdi marjon.
Suvlar oqar shildirab,
Yulduz boqar mildirab,
Chumolilar yayrashar,
Sho‘h bulbullar sayrashar.
Endi ilk sof navbahor,
Chunki bizda gulbahor.
Bog‘da qizil lolalar,
Terib oling bolalar.
Tog‘ bag‘rida qo‘zilar,
Ma’rab o‘tga cho‘zilar.
Tolbargak taqib qizlar,
Chuchmomalarni izlar.
Quyosh nurlarin sochdi,
Atirgul g‘uncha ochdi.
Yuring chiqaylik, bog‘lar,
Bizni kutar o‘rtoqlar.
Sizni ushbu maqola ham qiziqtirishi mumkin
Bahor fasli haqida sara sherlar to’plami
Bahor fasli haqida eng sara sherlar to’plami guldastasini qabul qiling.
Azizlarim barchangizni kirib kelayotgan bahor yangilanish fasli bilan chin dildan muborakbod etamiz.
Bahor keldi seni so‘roqlab – Zulfiya
Salqin saharlarda, bodom gulida,
Binafsha labida, yerlarda bahor.
Qushlarning parvozi, yellarning nozi,
Baxmal vodiylarda, qirlarda bahor…
Qancha sevar eding, bag‘rim, bahorni,
O‘rik gullarining eding maftuni.
Har uyg‘ongan kurtak hayot bergan kabi
Ko‘zlaringga surtib o‘parding uni.
Mana, qimmatligim, yana bahor kelib,
Seni izlab yurdi, kezdi sarsari.
Qishning yoqasidan tutib so‘radi seni,
Ul ham yosh to‘kdi-yu, chekindi nari.
Seni izlar ekan, bo‘lib shabboda,
Sen yurgan bog,larni qidirib chiqdi.
Yozib ko‘rsatay deb husn-ko‘rkini,
Yashil yaproqlarni qidirib chiqdi.
O‘pmay, sabri tugab bo‘ron bo‘ldi-yu,
Jarliklarga olib ketdi boshini.
Farhod tog‘laridan daraging izlab,
Soylarga qulatdi tog‘ning toshini.
Qirlarga ilk chiqqan qo‘ychivonlardan
Qayda shoir, deya ayladi so‘roq.
Barida sukunat, ma’yuslik ko‘rib,
Horib-charchab keldi, toqatlari toq…
So‘ngra jilo bo‘lib kirdi yotog‘imga,
Hulkar va Omonning o‘pdi yuzidan.
Singib yosh kuydirgan za’far yonog‘imga
Sekin xabar berdi menga o‘zidan.
Lekin yotog‘imda seni topolmay,
Bir nuqtada qoldi uzoq tikilib.
Yana yel bo‘ldi-yu, kezib sarsari,
Mendan so‘ray ketdi qalbimni tilib:
«Qani men kelganda kulib qarshilab,
Qo‘shig‘i mavjlanib bir daryo oqqan?
«Baxtim bormi deya, yakkash so‘roqlab”
Meni she’rga o‘rab, suqlanib boqqan?
O‘rik gullariga to‘nmaydi nega,
Elda hilpiratib jingala sochin?
Nega men keltirgan sho‘x nashidaga
Peshvoz chiqmaydi u yozib qulochin?
Qanday ishqqa to‘lib boqardi tongga,
Kamol toptirardi keng xayolimni.
Uning rangdor, jozib qo‘shig‘ida
Mudom ko‘rar edim o‘z jamolimni.
Qani o‘sha kuychi, xayolchan yigit?
Nechun ko‘zingda yosh, turib qolding lol.
Nechun qora libos, sochlaringda oq,
Nechun bu ko‘klamda sen parishonhol?
Qanday javob aytay, loldir tillarim,
Baridan tutdim-u, keldim qoshingga.
U ham g‘aming bilan kezdi aftoda,
Boqib turolmayin qabring toshiga.
Alamda tutoqib daraxtga ko‘chdi,
Kurtakni uyg‘otib so‘yladi g‘amnok.
Sening yoding bilan yelib beqaror,
Gullar g‘unchasini etdi chok-chok.
Gul-u rayhonlarning taraldi atri,
Samoni qopladi mayin bir qo‘shiq.
Bu qo‘shiq naqadar oshno, yaqin,
Naqadar hayotbaxsh, otashga to‘liq.
Bahorga burkangan sen sevgan elda,
Ovozing yangradi jo‘shqin, zabardast.
O‘lmagan ekansan, jonim, sen hayot,
Men ham hali sensiz olmadim nafas.
Hijroning qalbimda, sozing qo‘limda,
Hayotni kuylayman, chekinar alam.
Tunlar tushimdasan, kunduz yodimda,
Men hayot ekanman, hayotsan sen ham!
Bahor fasli
Uchib yurar mayin shamollar,
Yelpib-yelpib anhor yuzini.
Qirg‘oqlarda soyabon tollar
Oyna-suvda ko‘rar o‘zini.
Tong yellari o‘ynoqlab sekin,
Jiydazorga kirib yo‘qolar.
Maysa o‘tlar tebranib sekin,
Orqasidan kuzatib qolar.
Chumchuqlarning og‘zida cho‘p-xas,
In qo‘yishar tutlar ustiga.
Ko‘kni quchgan teraklar tinmas,
Oro berar kulrang po‘stiga.
Bedapoya, yam-yashil o‘tloq,
Chinorlarda qushlar chug‘urlar,
Ko‘klam ko‘rkin ko‘rdingmi, o‘rtoq,
Chamanzordek hammayoq gullar.
Bahor — Zulfiya sheri
Inson ko‘zlarida jon olar bahor,
Barcha tomirida uning to‘lqini.
O‘tmishning behuda oni kabi qor,
Beiz, bedard erib ketar uchquni.
Inson ko‘zlarida jon olar bahor,
O‘yinqaroq go‘dak singari bulut.
Ko‘k qovog‘i uyuq, yorqin bir viqor,
Kishilar qalbidan boqar bo‘lib o‘t.
Bahorning sehrgar boqiy chiroyi,
Yosh-u keksa ko‘nglin ovlaydi birdek.
Ko‘zguni sindirib tashlar. Chiroyi
Har kishining yoshi bu fasl dildak.
Har nurga, har qushga, har kurtakka shod,
Benihoya yaqin bo‘ladi yiroq.
Go‘yo sensiz hosil bo‘ladi barbod,
Har tikilgan chigit ko‘ksing etar tog‘.
Bahor bo‘lmasaydi, odamzod albat,
O‘zi kashf etardi, kashf etganday baxt.
Bahor kelmush
Gar uyg‘onsam, erta nahor, bir ajoyib, ifor kelmush,
Bu tun kim -chun, bemorligu, kim uyqusiz, bedor kelmush.
Yuzim chaysam zavq olurman, har chog‘u, har lahzalarda,
O‘ziga xos viqor bila, suvlar to‘la anhor kelmush.
Qaldirg‘ochning chug‘uri ham shu elning zo‘r shukronasi,
Xush ovozli bulbul ila sho‘xu-shodon bir tor kelmush.
Qanttak o‘rik novdasiga bog‘labon zar kokillarin,
Go‘yo atrof yoritguvchi Oy yuzli yor, dildor kelmush.
Bu o‘lkaki jannatmakon, ta’rifi ming tilda doston,
Aytingizchi shu el ichra, qay bir dilga g‘ubor kelmush?
Ey Sherzod xo‘p alqading sen ne sababdin diyoringni?
Chunki do‘stlar yurtimizga kelinchak hur bahor kelmush!
Bahor
Qanday javob aytay, loldir tillarim,
Baridan tutdim-u, keldim qoshingga.
U ham g‘aming bilan kezdi aftoda,
Boqib turolmayin qabring toshiga.
Alamda tutoqib daraxtga ko‘chdi,
Kurtakni uyg‘otib so‘yladi g‘amnok.
Sening yoding bilan yelib beqaror,
Gullar g‘unchasini etdi chok-chok.
Gul-u rayhonlarning taraldi atri,
Samoni qopladi mayin bir qo‘shiq.
Bu qo‘shiq naqadar oshno, yaqin,
Naqadar hayotbaxsh, otashga to‘liq.
Bahor haqida
Ko‘kka quyosh bo‘y cho‘zib,
Ta’ftin asta oshirar.
Bahor nafasin sezgan,
Qish ziynatin yashirar.
Bosh ko‘tarib maysalar,
Yashnaydi bog‘-u rog‘lar.
Xar bahor bu pallalar,
Eslatar yoshlik chog‘lar.
Zamin uzra yangidan ,
Xayot boshlanar go‘yo.
Xar yili mart oyidan,
Qayta tug‘ilar dunyo.
Go‘zallik va nafislik,
Ishq fasli bu betakror.
Xar qanday muz yurakga,
Iliqlik berar baxor!
Bahor keldi o’lkamizga
Bahor keldi o’lkamizga
Yana keldi qaldirg’och
Humo qo’ndi yelkamizga
Borliq bizga bag’ring och
Bahor fasli tarovatin
Shunda bildim tabiat
Qish ketib bahor keldi
Quyosh bobo nuring soch
Bahor kelinchak misol
Sepin yoydi olamga
Ko’rib ko’zing quvnaydi
Sen yaproqdagi shabnam
Qo’y qo’zilar o’tlagan
O’zingdir olam ko’rki
Bolasi orom olgan
Senda hayot mujassam
Sen yasharish faslisan
Yangi yil ibtidosi
Yorqin hayot aslisan
Bahor sog‘indim seni — Abdulla Oripov sheri
Sizib chiqar ko‘zimdan sog‘inch,
Kelgin bahor sog‘indim seni.
Sezilar har so‘zimdan sog‘inch,
Kelgin bahor sog‘indim seni.
Qanday nafis, ex qanday dilgir,
Qabog‘imda asta qor erir,
Kelib dardli hayotimda bir,
Kulgin bahor, sog‘indim seni.
Bir yon g‘urbat, bir yonda tuhmat,
Hayotimga solmoqchi zulmat,
Hech yo‘q bir sen menla hamsuhbat,
Bo‘lgin bahor, sog‘indim seni!
Boshda sarson paydar-pay o‘yim,
Sezilmaydi senla qayg‘uyim,
Sen ketgandan buyon rang ro‘yim,
So‘lg‘in… Bahor sog‘indim seni!
Tabiatning ko‘zlari yumuq,
Boshqalardan mening ko‘nglim to‘q,
Sendan boshqa sog‘inganim yo‘q,
Tushun bahor sog‘indim seni!
Bilgandirsan holim hoynaxoy,
Tunlar menla birga yig‘lar oy,
Kelaqolgin, kelgin bahoroy,
Bugun bahor sog‘indim seni,
Gulgun Bahor sog‘indim seni,
Eh «Gulbahor» sog‘indim seni!
Sevgi fasli bahor kirib keldimi?
Qizg’aldoqlar ochilganda qirlarda
Asta sevgi uyg’onadi dillarda
Doston bo’lib mahallayu tillarda
Sevgi fasli bahor kirib keldimu
Bolalikning sog’inchini eslatib
Shirin ahirin hayollarni qo’zg’atib
Kimni xursand kimni esa yig’latib
Sevgi fasli bahor kirib keldimu
Yomg’irlaru gohi iliq kun bilan
Yulduzlarga to’la sokin tun bilan
Hamroh bo’lib do’stim senu mem bilan
Sog’inch fasli bahor kirib keldimu
Ilk sevgining iforini taratib
Dalalaru qirlariga qaratib
Go’zal qizlar kulgularin yangratib
Sevgi fasli bahor kirib keldimu
Ko’klamoyim Muhammadyusuf she’ri
Sochimda oq, men bahordan o‘tindim:
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Qor qo‘ynida seni qo‘msab o‘kindim,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Ko‘nglimga ko‘k binafshalar sochilsin,
Kokiliga tolpopukdan soch ilsin,
Boychechakka borar yo‘llar ochilsin –
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Fasl boshi, ham oxiri o‘zingsan,
Majnunlarning yo‘ldoshi ham o‘zingsan.
Laylilarning sirdoshi ham o‘zingsan,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Kel-da endi sog‘intirmay odamni,
Sen yo‘g‘ingda bir g‘am bosdi yelkamni,
Qorlar kurab ko‘mib keldim otamni…
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Ko‘king bilan kiyintiray dalamni,
Oyoqyalang suyuntiray bolamni,
O‘zing olgin ko‘ksimdagi alamni,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Ginam yo‘qdir kuzda ketgan oqqushdan,
Iymanmasin qayta eshik qoqishdan.
Qumri bilan birga chiqdik biz qishdan,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Jon ustida asrab yuray ko‘kni men,
To‘yib-to‘yib ko‘zga suray ko‘kni men.
Yana senga yetamanmi-yo‘qmi men,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Dil yayrasin dala-dashting yasanib,
Yalpizlaring suv bo‘yiga yastanib.
Ikki misra bayt bitay bir maqtanib,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Bahor shamoli — Abdulla Oripov sheri
Bahor kelayotir, toza, musaffo.
Moviy kengliklarda o‘ynaydi shamol.
Daralar qo‘ynida zangor bir havo,
Tumanli shaharda yotmoqlik malol.
Qoyalar ko‘ksida shodmon, beqayg‘u,
Oniy umri bilan sollanar chechak.
Bahor, bu — eng toza shabbodadir bu,
Bahor, bu — eng toza shamoldir, demak.
Kengliklar bag‘riga uraman o‘zni,
Ko‘zimga ko‘ringay dilbar diyorim.
Go‘dak nafasidek yupatar yuzni,
Qish bo‘yi intizor kutgan bahorim.
Bahor-ku o‘tadi shamoldek shitob,
Mayli, o‘tajak u va o‘tar bo‘lsin.
Azizim, umringda havo bo‘lsin sof,
Umring shamollari muattar bo‘lsin.
Bahor fasli haqida eng yangi she’rlar to’plami.Bolalar kattalar uchun 8-mart xotin — qizlar bayrami, navro’z bahor bayrami, va ayollarga atab eng sara she’rlar to’plami.
- Bahor fasli.
- Xush kelding ey Bahorim.
- Kechikkan Bahor.
- Bahor ko’klam.
- Bahor fasli tabrik sherlari.
- Bahor fasli.
- Sog’indingmi bahorni.
- Bahor keldi seni so’roqlab…
- Bahor fasli haqida she’r
- Buncha yaxshisan bahor.
- Bahor guli.
- Bahor keldi.
Bahor fasli.
Bahor — fasllar kelinchagi. Bunda gulyaproqlarning muattar hidi, jonbaxsh yellarning ajib sho‘xligi, uyg‘ongan hayotning nafis nafasi qalblarni junbushga keltiradi. Daraxtlar gulga burkanadi, qushlarning orombaxsh sasi olamni tutadi.Ko‘rkam ko‘klamning huzurbaxsh nafasi ko‘ngillarga ko‘tarinki kayfiyat bag‘ishlaydi. Butun borliq uyg‘onadi.
Xush kelding ey Bahorim.
Toʼrt faslning oldida
aytay bugun iqrorim,
Quchoq ochibon kutib,
qilay sevgi izhorim,
Fasllar orasida
chiroyli, betakrorim,
Xush kelding suyukligim,
xush kelding ey Bahorim.
Yerdan boychechak chiqdi —
qorlarga alam qilsin,
Qaxraton qishga mehri
borlarga alam qilsin,
Yomgʼir sevmagan koʼngli
torlarga alam qilsin,
Xush kelding suyukligim,
xush kelding ey Bahorim.
Sevgi kurtak ochadi —
toshlarga alam qilsin,
Zilol suv qiqirlar koʼz
yoshlarga alam qilsin,
Sevib qolmagan yolgʼiz
boshlarga alam qilsin,
Xush kelding suyukligim,
xush kelding ey Bahorim.
Yetti malak pishirar
doshqozonda sumalak,
Chiroyiga zeb berar
yetti rangli kamalak,
Аtrofida parvona
oshiq boʼlib kapalak,
Xush kelding suyukligim,
xush kelding ey Bahorim.
Yomgʼirlari yuvadi
yurakdagi dogʼlarni,
Sehrli jozibasi
chogʼ qilar dimogʼlarni,
Chiroyi bosh egdirar
hatto magʼrur togʼlarni,
Xush kelding suyukligim,
xush kelding ey Bahorim.
Yam yashil oʼt maysazor,
ajib iforlari bor,
Qir adirlar lolazor,
alvon gulzorlari bor,
Bahorni sevib qolgan
bizdek xushtorlari bor,
Xush kelding suyukligim,
xush kelding ey Bahorim.
Kechikkan Bahor.
Qayerlarda eding kerak fursating,
Endi xuzuringdan koʼpdir ozorim.
Koʼnglimni ezadi bor xaqiqating,
Umrimga kechikib kelgan baxorim.
Uzoqdan umiding milt etib porlar,
Shirin aldov bilan oʼziga chorlar,
Kurtagi ochilmay burkagan qorlar,
Umrimga kechikib kelgan baxorim.
Аxir kutgan edim seni yil boʼyi,
Аsir etgan edi visoling oʼyi,
Baxorsanu kelar kuzning mung kuyi,
Umrimga kechikib kelgan baxorim.
Mayli boʼgʼzim yoqar bir ohim boʼlgin,
Savob deb topganim gunoxim boʼlgin,
Soʼnggi nafasgacha xamroxim boʼlgin
Umrimga kechikib kelgan baxorim.
Bahor ko’klam.
Biz kutgandik baxor taftini,
Qarang oftob yuzim qizdirdi.
Sogʼingandik baxor faslini,
Qarang baxor isi sezildi.
Qarang qushlar ovozi jarang,
Koʼz quvnatar koʼm koʼk maysalar.
Ochilmoqda gullar rang barang,
Baxor goʼzal ayting qanchalar?
Yeh baxorni oʼrni boʼlakcha,
Oʼxshamaydi xech bir fasilga.
Baxordagi gullar oʼzgacha,
Mast boʼlasiz gullar xidiga.
Sogʼngandik baxor faslini,
Qarang baxor yoʼqlab kelibti.
Najot berib mayin shabboda,
Qarang koʼkda varrak uchibti.
Biz kutgandik oftob taftini,
Qarang oftob yuzim qizdirdi.
Sogʼingandik baxor faslini,
Qarang baxor isi sezildi.
Bahor fasli tabrik sherlari.
Har kimning ham sochlariga oq tushsin,
Ajin tushsin yuzlariga, dog` tushsin.
Har kimning ham quvvat ketib belidan,
Qo`llariga aso — bir tayoq tushsin.Imoni sof, yuzga kirib yorug` yuz,
To`ylar ko`rib yelkasidan tog` tushsin.
Jismiga so`nggi safar oldidan
O`z bolasin qo`lidan tuproq tushsin…
Bahor keldi o’lkamizga
Bahor fasli.
Yana keldi qaldirg’och
Humo qo’ndi yelkamizga
Borliq bizga bag’ring och
Bahor fasli tarovatin
Shunda bildim tabiat
Qish ketib bahor keldi
Quyosh bobo nuring soch
Bahor kelinchak misol
Sepin yoydi olamga
Ko’rib ko’zing quvnaydi
Boychechagu lolamga
Sen yaproqdagi shabnam
Fasllarning sarasi
Qo’y qo’zilar o’tlagan
Yaylovlarning egasi
O’zingdir olam ko’rki
Fasllar kelinchagi
Bolasi orom olgan
Kelinchak belanchagi
Senda hayot mujassam
Sen yasharish faslisan
Yangi yil ibtidosi
Yorqin hayot aslisan.
Zulfiya hayoti va ijodi. Tarjimai hol. She’rlari ijod yo’li Bahor Fasli Ko’klamoyim. Sochimda oq, men bahordan o‘tindim:
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Qor qo‘ynida seni qo‘msab o‘kindim,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.Ko‘nglimga ko‘k binafshalar sochilsin,
Kokiliga tolpopukdan soch ilsin,
Boychechakka borar yo‘llar ochilsin –
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.Fasl boshi, ham oxiri o‘zingsan,
Majnunlarning yo‘ldoshi ham o‘zingsan.
Laylilarning sirdoshi ham o‘zingsan,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Kel-da endi sog‘intirmay odamni,
Sen yo‘g‘ingda bir g‘am bosdi yelkamni,
Qorlar kurab ko‘mib keldim otamni…
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Ko‘king bilan kiyintiray dalamni,
Oyoqyalang suyuntiray bolamni,
O‘zing olgin ko‘ksimdagi alamni,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Ginam yo‘qdir kuzda ketgan oqqushdan,
Iymanmasin qayta eshik qoqishdan.
Qumri bilan birga chiqdik biz qishdan,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Jon ustida asrab yuray ko‘kni men,
To‘yib-to‘yib ko‘zga suray ko‘kni men.
Yana senga yetamanmi-yo‘qmi men,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Dil yayrasin dala-dashting yasanib,
Yalpizlaring suv bo‘yiga yastanib.
Ikki misra bayt bitay bir maqtanib,
Ko‘klamoyim, ko‘kingdan ber bir chimdim.
Sog’indingmi bahorni.
Oʼtdi qishning sovugʼi,
Goxi qizgʼonib qorni.
Oʼyga tolib tun chogʼi,
Sogʼindingmi baxorni?
Gullarning sarasini,
Qushlarning sayrashini,
Koʼngillar yayrashini,
Sogʼindingmi baxorni?!
Sabo chertsa dil toring,
Iliq, nurli naxoring.
Qaldirgʼochlar izxorin
Sogʼindingmi baxorni?!
Tunda tushib qirq malak,
Pishiradi sumalak.
Kimlar yetolmay xalak.
Sogʼindingmi baxorni?!
Sirli yomgʼir shivirin,
Kamalak rangin sirin.
Eslagin birin-birin.
Sogʼindingmi baxorni?!
Varrak uchgan osmonda,
Oʼrik gullagan onda.
Dil yayrab xayajonda.
Sogʼindingmi baxorni?!
Qir-u adirlarga boq.
Ochilganda qizgʼaldoq.
Shirin entikib shu choq.
Sogʼindingmi baxorni?!
Bahor keldi seni so’roqlab…
Salqin saharlarda, bodom gulida,
Binafsha labida, yerlarda bahor.
Qushlarning parvozi, yellarning nozi,
Baxmal vodiylarda, qirlarda bahor…
Qancha sevar eding, bag‘rim, bahorni,
O‘rik gullarining eding maftuni.
Har uyg‘ongan kurtak hayot bergan kabi
Ko‘zlaringga surtib o‘parding uni.
Mana, qimmatligim, yana bahor kelib,
Seni izlab yurdi, kezdi sarsari.
Qishning yoqasidan tutib so‘radi seni,
Ul ham yosh to‘kdi-yu, chekindi nari.
Seni izlar ekan, bo‘lib shabboda,
Sen yurgan bog,larni qidirib chiqdi.
Yozib ko‘rsatay deb husn-ko‘rkini,
Yashil yaproqlarni qidirib chiqdi.
O‘pmay, sabri tugab bo‘ron bo‘ldi-yu,
Jarliklarga olib ketdi boshini.
Farhod tog‘laridan daraging izlab,
Soylarga qulatdi tog‘ning toshini.
Qirlarga ilk chiqqan qo‘ychivonlardan
Qayda shoir, deya ayladi so‘roq.
Barida sukunat, ma’yuslik ko‘rib,
Horib-charchab keldi, toqatlari toq…
So‘ngra jilo bo‘lib kirdi yotog‘imga,
Hulkar va Omonning o‘pdi yuzidan.
Singib yosh kuydirgan za’far yonog‘imga
Sekin xabar berdi menga o‘zidan.
Lekin yotog‘imda seni topolmay,
Bir nuqtada qoldi uzoq tikilib.
Yana yel bo‘ldi-yu, kezib sarsari,
Mendan so‘ray ketdi qalbimni tilib:
«Qani men kelganda kulib qarshilab,
Qo‘shig‘i mavjlanib bir daryo oqqan?
«Baxtim bormi deya, yakkash so‘roqlab”
Meni she’rga o‘rab, suqlanib boqqan?
O‘rik gullariga to‘nmaydi nega,
Elda hilpiratib jingala sochin?
Nega men keltirgan sho‘x nashidaga
Peshvoz chiqmaydi u yozib qulochin?
Qanday ishqqa to‘lib boqardi tongga,
Kamol toptirardi keng xayolimni.
Uning rangdor, jozib qo‘shig‘ida
Mudom ko‘rar edim o‘z jamolimni.
Qani o‘sha kuychi, xayolchan yigit?
Nechun ko‘zingda yosh, turib qolding lol.
Nechun qora libos, sochlaringda oq,
Nechun bu ko‘klamda sen parishonhol?”
Qanday javob aytay, loldir tillarim,
Baridan tutdim-u, keldim qoshingga.
U ham g‘aming bilan kezdi aftoda,
Boqib turolmayin qabring toshiga.
Alamda tutoqib daraxtga ko‘chdi,
Kurtakni uyg‘otib so‘yladi g‘amnok.
Sening yoding bilan yelib beqaror,
Gullar g‘unchasini etdi chok-chok.
Gul-u rayhonlarning taraldi atri,
Samoni qopladi mayin bir qo‘shiq.
Bu qo‘shiq naqadar oshno, yaqin,
Naqadar hayotbaxsh, otashga to‘liq.
Bahorga burkangan sen sevgan elda,
Ovozing yangradi jo‘shqin, zabardast.
O‘lmagan ekansan, jonim, sen hayot,
Men ham hali sensiz olmadim nafas.
Hijroning qalbimda, sozing qo‘limda,
Hayotni kuylayman, chekinar alam.
Tunlar tushimdasan, kunduz yodimda,
Men hayot ekanman, hayotsan sen ham!
Bahor fasli haqida she’r
Inson ko’zlarida jon olar bahor,
Barcha tomirida uning to’lqini.
O’tmishning behuda oni kabi qor,
Beiz, bedard erib ketar uchquni.
Inson ko’zlarida jon olar bahor,
O’yinqaroq go’dak singari bulut.
Ko’k qovog’i uyuq, yorqin bir viqor,
Kishilar qalbidan boqar bo’lib o’t.
Bahorning sehrgar boqiy chiroyi,
Yosh-u keksa ko’nglin ovlaydi birdek.
Ko’zguni sindirib tashlar. Chiroyi
Har kishining yoshi bu fasl dildak.
Har nurga, har qushga, har kurtakka shod,
Benihoya yaqin bo’ladi yiroq.
Go’yo sensiz hosil bo’ladi barbod,
Har tikilgan chigit ko’ksing etar tog’.
Bahor bo’lmasaydi, odamzod albat,
O’zi kashf etardi, kashf etganday baxt.
Vafo qilurmisan bahorim.
Ruhimda yo’qoldi qarorim,
Tanimda qolmadi madorim.
Bizlarni bir yo’qlab kelibsan,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Yoz o’tdi, kuz o’tdi, qish o’tdi,
Boshlardan sinovli ish o’tdi.
Yurakka izg’irin — nish o’tdi,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Yam-yashil qirlarni sog’indim,
Chechakzor yerlarni sog’indim,
U inja sirlarni sog’indim,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Lolaning lablari xandadir,
Dog’i ham tubida — andadir.
Qxshashi ruh ila tandadir,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Intiqmiz do’st bilan, yor bilan,
She’r bilan, soz bilan — tor bilan,
Diydorlash bizningdek xor bilan,
Vafo qilurmisan, bahorim?!
Buncha yaxshisan bahor.
Sunbul-sunbul bir quloch,
Tolbargakdan taqib soch.
Gul tersam, guloyim deb,
Qo’shiq aytdi qaldirg’och.
Olam go’zal, beg’ubor,
Buncha yaxshisan, bahor.
Gulzorlar bo’y taratar,
Bulbullarni sayratar.
Halinchagim hayyo-hu-uv,
Uchsam jonni yayratar.
Ko’ngil naqshisan, bahor,
Buncha yaxshisan, bahor.
Chehralarga chiroy sen,
Sehrga, sirga boy sen.
Osmoni tinch elimda,
Qanot yozgan Xumoy sen.
Hofiz — baxshisan bahor,
Buncha yaxshisan, bahor.
Bahor guli.
Bilib qo’ying suyganimni,
Yor ishqida kuyganimni.
O’ylab bag’rim tilganimni,
Sevgan yorim Bahor guli.
Erta bahor uni ko’rdim,
Bir ko’rdimu uni sevdim.
Bir tuyg’uni qalbga tuydim,
Sevgan jonim Bahor guli.
Har bahorni intiq kutdim,
Bahor gulni ko’rgach kuldim.
Kuz kelmasin deya yurdim,
Sevgan gulim Bahor guli.
Kuz kelganga bahor ketdi,
Nega bahor tashlab ketdi?
Qish yuragim ezib ketdi,
Kuygan gulim Bahor guli.
Bahor keldi.
Keldi bahor, gul bahor,
Erib bitdi oppoq qor.
Uchib keldi qushlarjon,
Daraxtlar taqdi marjon.
Suvlar oqar shildirab,
Yulduz boqar mildirab,
Chumolilar yayrashar,
Sho’h bulbullar sayrashar.
Endi ilk sof navbahor,
Chunki bizda gulbahor.
Bog’da qizil lolalar,
Terib oling bolalar.
Tog’ bag’rida qo’zilar,
Ma’rab o’tga cho’zilar.
Tolbargak taqib qizlar,
Chuchmomalarni izlar.
Quyosh nurlarin sochdi,
Atirgul g’uncha ochdi.
Yuring chiqaylik, bog’lar,
Bizni kutar o’rtoqlar.
Qiziqarli malumotlar
Bahor fasli haqida sara sherlar to‘plami