Adolat, insof va insofsizlik haqida maqollar
Adolat qilichi kesgan qo’l og’rimas. Adolat qilichi keskir bo’lar. Arzon bo’lsa, oluvchidan insof ketar, Bir xotir, ikki xotir, Bir yaxshiga bir yomon har yerda bor. Birovni qarg’asang, o’zingga urar. Boyning gapi — o’ng, Buzilgan uydan bulovich olma. Vijdondan kechgan yiqilar. Da’vogar sust bo’lsa, Da’vogaring xon bo’lsa, Yetim-etim demangiz, Yetimni yig’latma. Jabiga sabr chidamas. Jallob — turgan-bitgani qallob. Jangal o’zini bog’ aylar. Jon berganga joy ber, Jon kuydirmasang, jonona qayda, Zamonaning ozgani — Zar ham zo’rniki, Insof — sari baraka. Insofi borning barakati bor. Insofi yo’qning imoni yo’q. Insofli oshini yer, Ish bitdi, Yiqilganni tepib o’tma, suyab o’t. Ketmon olsang, zanglatma, Kimning moli, puli bo’lsa, Dunyo, moli bo’lmasa, Kulni o’z kumochingga tortma. Ko’mirni o’g’irlagan temirchi, Ko’pirsang ham, tupurma. Ko’r bo’lsang ham, ko’mamak bo’lma. Ko’rgan kuningni unutma, Noinsofga erk bersang, elni talar. Noinsofni tuzkonda ko’r. Noshukurda shukur bo’lmas, Nohaq qon yerda yotmas. Odil kishi oyday, Otang — tarozi, onang — tarozi. Otgan qolmas baloga, Otdan bo’lgan o’t yeydi, Palla-palla — shu palla, Pora do’zax eshigini ochar. Pora kanda bo’lmasa, parokanda bo’lasan. Poraxo’r — boyimas, Poraxo’r besh qo’lini og’ziga tiqar. Poraxo’r — haromxo’r. Poraxo’rning tavbasidan qo’rq, Poraxo’rning qo’li to’rtta, Semiz — «ko’rkam», Sotuvchi sakkizga sotmaydi, Suv keltirgan — xor-u zor, Tegirmon navbati bilan. Tomosha — ko’rniki, Tosh qo’ygan tosh olar, Tog’dagi kelib bog’dagini quvibdi. Turkistonda qo’y bir so’m, To’ng’izdan o’q ayama. To’yar-to’ymas oshi, Xatoning yo’ldoshi — jazo. Yuribsan bu so’qmoqqa, Yursang sayoq, Yaxshiga ipak ilashur, Yaxshiga kun yo’q, Yaxshiga tinim yo’q, Yaxshiga yaxshi bo’l, O’l, desang kampirga ham yoqmas. O’lmoqning jazosi — ko’mmoq, O’t bergan o’tini olar, O’tniki — o’tga, O’qloq o’qtalganga to’qmoq o’qtal. O’g’ri bo’l, qaroqchi bo’l, insofli bo’l. O’g’rining uyi ko’p, Qarz, qarzni berish farz. Qashqir tumshug’idan ilinar. Qovunning sarasini it yer, Qo’yni ham o’z oyog’idan osarlar, echkini ham. Har yerda xo’roz bir xil qichqirar. Har kim fe’liga yarasha olar. Har kim qazigan chuqurga o’zi yiqilar. Haq joyda qaror topar. Haq ishni xalq qo’llar. Haq nohaq bo’lmas. Haq egilar, nohaq sinar. Haq egilsa ham, sinmaydi. Haq o’z do’ppisining tagida. Haq o’tar, haqlik yutar. Haq haqqa chiqar, Haqiqat — osmonda, Haqiqat o’tda ham kuymas, Haqiqat qilni qirq yorar. Haqiqatning yuzi — yorug’, qo’li — uzun
Adolat, insof va insofsizlik haqida maqollar
DO`STLARGA ULASHING:
Adovat emas, adolat yengar.
Qimmat bo’lsa — sotuvchidan.
Uchida urib qotir.
Yo’qning gapi — to’ng.
Qozi muttaham bo’lar.
Arzingni olloga ayt.
Yetim haqin yemangiz.
Joy beiganga jon ber.
Toqqa chiqmasang, do’lona qayda.
Otdan eshakning o’zgani.
Zan ham zo’rniki.
Insofsiz — boshini.
Eshak loydan o’tdi.
Egasini qatnatma.
Avliyoning o’g’li shul.
Tomni teshgan o’g’ri shul.
Baloga qolgan ko’mirchi.
Xom chorig’ingni quritma.
Nonko’rda — uzr.
Oqib turgan soyday.
Aytgan qolar baloga.
Itdan bo’lgan et yeydi.
Adolatda — bir kalla.
O’g’ri — koyinmas.
Mug’ombirning — yig’isidan.
Ko’zi — beshta.
Boy — «chechan».
Oluvchi oltiga olmaydi.
Ko’za sindirgan — aziz.
Zamona — zo’rniki.
G’isht qo’ygan g’isht olar.
Kela-kela o’n bir so’m.
Charchaguncha ishi.
Chidarsan bu to’qmoqqa.
Yersan tayoq.
Yomonga tikan ilashur.
Yomonga — balo.
Yomonga o’lim yo’q.
Yomonga — yomon.
Yomonning jazosi — urmoq.
Suv bergan — suvini.
Suvniki — suvga,
Yonga qoldi qatiqning puli.
To’g’rining uyi yo’q.
Olmaning sarasini — qurt.
Haq — hamisha g’olib.
Nohaqning bo’yni sinar.
Narvoni — hamyonda.
Suvda ham cho’kmas.
Adolat, insof va insofsizlik haqida maqollar