Хазонли кунлар. Тузок… 4-кисм

Хазонли кунлар. Тузок… 4-кисм

Хазонли кунлар. Тузок... 4-кисм
Хазонли кунлар. Тузок... 4-кисм

Бахорнинг шабодаси Сарвихоннинг сочларини силаб, махзун хаёлларини олис орзулар сари етакларди. У Илёссиз хаётини тасаввур хам килолмасди, чунки бу хонадонда унинг кунглига карайдиган, мехр берадиган киши йук. Кайнонаси билан келишолмай яшаётганига гохида узини айбдордек хис этарди. Шунинг учун кандай килиб булмасин кайнонасининг кунглини топишга чора изларди. Унинг ширин сузларга бепарволигини билиб, бошка йулини изларди. У шуларни уйлаб турганди, кайнонаси чакириб колди.

–Хой, Сарвииии, Сарвиииии,чик буёкка чик энди. Эринг йук экан биз бор.

–Лаббай аяжон.

–Овкат килмайсанми энди. Ялпайиб ётаверасанми?

–Хуп булади аяжон, нима овкат тайёрлаб берай? Куксомса килиб берайми? Бахорда бу жуда фойдали.

–Тушимми ё унгимми? Куксомсаларни хам биласанми? Шу вактгача каёкларда эдинг?

–Аяжон, ахир бахор энди келдику?

–Ха майли, бор–бор, ишингни кил, бирон ютум тайёрла. Бошимни котирма. Айтиб куяй, эринг билан мен хохласамгина гаплашасан, телефон килиб беринг, гаплашай деб жонимга тегма, тушундингми?

–Хуп аяжон, дея овкат тайёрлай бошлади. Кечги овкатни еб булишгач, Сарвихон идишларни ювиб олди. Сунгра уйга кириб кайнонасининг ёнига утирди.

–Аяжон, мазангиз яхшими? Ахволларингиз яхшими?

–Хммм, нимайди. Худди ток ургану бирдан мехрибон булиб колганга ухшайсанми?

–Йук, узим шунчаки. Бир укалаб массаж килиб куяйми? 

–Э сен тулки, на мунча мени аврайсан? Бор хонанга йукол, эринг борида бир холимни сурамасдинг, энди сураб колдингми? 

–Ая, бошидан мени жеркиб ташлагандингиз, шундан кейин сиздан куркиб колгандим, бир огиз гапиришга ботинолмадим, –ёшларини тийиб туролмади Сарвихон. 

–Кузёшларни йигиштир, бор дедим. Бор ухла, –деди Гулнор опа келинига жахл килиб. Сарвихон бу камситишлардан безиб кетгани учун хонаси югуриб бориб ётиб олди. Кайнонасининг тош юрагини юмшатишга уруниши бу сафар хам фойда бермади. Турт ойдан ошибдики у кайнонасининг мехрини козониш учун кулидан келганини килди, аммо…. Амммо хаммаси сароб эди…

………………………….

Шу тахлика кунлар утиб борарди. Ёлгизлик гирдобига ботиб бораётган Сарвихон хамон кайнонасининг зугуми билан кун курарди. Илёснинг кетганига бир ойдн ошган, умуман телефонда гаплашолмасди, узининг шахсий телефонини келин булиб келган захоти кайнонаси олиб куйган, янги келин телефон ишлатиши шармандалик деб дод солганди. Шу–шу Сарвихонинг телефони йук. У бу орада онасининг уйига хам бориб икки кун туриб келди, аммо Илёснинг ракамини тополмай хуноби чикди, у нихоятда согинган эди. Хеч булмаса бир марта овозини эшитсам булди деб йигларди. Уйига кайтиб келиб хам канонасидан сурай олмади, очиги куркди. Аммо согинч хисси уни бутунлай камраб борарди. Охири узида ирода топиб кайнонасига айтишга мажбур булди.

–Аяжон, мен…

–Нима сен? Яна нима булди.

–Ая, углингиз кетганига хам бир ойдан ошибди.

–Хуш? Шунга нима килибди?

–Бир мартаям гаплашолмадим, –кузига ёш олди.

–Кузинг ёниб хар бало бул, энди ха деб эрим демасдан корнингдаги болангни уйла. Качонгача эримлаб яшайсан? Хозирги ёшларда бет йук. Э афтинг курисин бехаё, кари кизнинг ахволи шуда, эрсираб колганингнику бошида билгандим, энди телефондаям тинч куйма углимни уятсиз, –дея додлашни бошлаб юборди кобрахон, узр, Гулнор опа… (узим ёзиб узим бугиб ташлагим келди)

–Аяжон, унакамас, унакамас, ая, –деб хунграб йиглай бошлади Сарвихон. –Шунчаки соглигини, ахволини сурамокчи эдим ая, тушунсангизчи.

–Бизнинг сураганимиз хисобмасми? Шу гапларни айтиша кандай тилинг борди мишики гадой. Энди сен сурашинг керак эканда–а? Башаранг курисин сен ёлмогизнинг, углим билан мени бир–биримизга карши кайраганинг етмагандай энди телефондаям углимнинг миясини захарлайсанми яшшамагур, –деб тутокиб кетди. Хамон иззилаб зорланиб йиглаб ётган Сарвихон вокеанинг бундай кучишини етти уйлаб тушига хам кирмаганди.

–Майли, майли аяжон, бошка сурамайман, факат мени куп кийнаманг, нима десангиз барчасини бажараман, факат мени кийнаманг аяжон. Мен кийналиб кетдим, илтимос рахмингиз келсин, келганимдан буён бир огиз ширин сузингизга зорман аяжон, зорман мен, –деб йиглаган куйи урнидан туриб Гулнор опанинг ёнига бориб тиз чукиб тиззаларидан ушлаб ёлвора бошлади. –Мени кийнаманг аяжон, бир огиз ширин сузингизга зорман, сизни кафтимда саклайман аяжон, факат бошка хурламанг, илтимооооооос, аяжоооон….. 

……(Муаллифдан: Такдир… кафасингда кайрилганларга,
Яхшиликни, бергин, жазм кил.
Дилдошидан айрилганларга,
Бир илтимос, энди рахм кил…)

Келинининг бу тарика ялиниб тиз чукиб турганини курган Гулнор опа баттар жазавага тушди.

–Ниииимммааа? Сен гадойни кийнамай? Хурламай? Тилинг кесилгур ёлмогиз яна икки киши эшитса бу гапингни мени зулмкор берахмга чикариб куядику? Качон сени кийнадим? Хамма айб узингдаку? Углимнинг куйнига илондек жойлашиб, менга карши кайраган сен тулки эмасми? Энди мени алдаб, авраб бошимга чикиб олмокчимисан? Бор йукол маккора гадой, –деб келинини тиззаси билан итариб туртиб юборди. Сарвихон зарбдан таъсирланиб ётиб колди. Боши гир айланиб бутун куз олди коронгулашиб кетди. Шу пайт кучадан Шавкат ака келиб колди ва булиб турган вокеанинг гувохи булди. Сарвихон ерда тулгониб ётар, Гулнор опа эса хамон жавраб ётарди.

–Тур урнингдан маккор, энди бир ками бахона килишинг колувди. Рахмини келтираман деб уйлама, сендака ёлмогизга анави лапашанг эринг ишонади, –деб тепасида бакириб ётарди. Буларни куриб Шавкат аканинг кони кайнаб кетди ва шиддат билан Гулнор опа томон борди.

–Хууу мараз, нималар килдинг, –деб Гулнор опанинг юзига бир тарсаки тортиб юборди. Кутилмаган тарсакидан юзи лов булиб ёнган Гулнор опа аламидан эрини хам аямади.

–Кулингизни тортинг, аслида ота–бола лапашанг, латтасизлар, эркак булмай…

–Бас кил ифлос, сен хаётимни куйдирдинг, –деб янада каттик тарсаки тушириб юборди. Бу сафар Гулнор опа ерда огрикдан инграб ётган Сарвихоннинг ёнига узала тушиб ётиб олди. Кузларидан ёш билан бирга ут чикиб кетди. 

–Хали сен шошмай тур, камокда чиритаман, –йиглаб бидирлай бошлади Гулнор опа. Шавкат ака жахл устида хотинининг сочидан ушлаб бошини кутарди ва юзига тикилиб деди:

–Шунча йил сенинг захар тилинга, чегара билмайдиган килмишларинга чидадим. Нима учун биласанми???

–……

–Гапииииирррр, биласанми дедим ифлос?

–Сочимни куйворинг огрияпти, –деди Гулнор опа.

–Саволимга жавоб бер биласанми нега чидадим мараз?, –дея янада каттикрок тортди сочидан.

–Билмайман, куйворинг, огрияпти, –ялинишга мойил гапирди Гулнор опа.

–Хаааа, огрияптими? Куй, сенам огрик нелигини бил, сенам одам каби азоблан. Шайтонлик килиб хаммага азоб бердинг, энди сенам азоблан, –дея бакирди. Буни кузатиб турган болалари деразадан караб йиглашарди. –Сен билмайсана нега шунча йил сабр килганимни?

–Йук дедимку отаси.

–Отаси демааааа…. Билмасанг, билиб куй, мен болаларим учун, мукаддас никохим учун сабр килдим, тилимни тишимнинг орасида сакладим, аммо бугун сабрим синди, менингку хаётим куйди, энди сен ифлоооссс (шу ерда Шавкат ака йиглаб юборди) , сен ифлос болаларимнинг хам хаётини куйдиряпсан, сен мараз энди уларнинг хаётини дузахга алантиряпсан, энди жим караб туролмайман, –деб Шавкат ака бир неча йиллик аламларини чикарар, кузларидан алам ва армон ёшлари калкирди. Сарвихон хамон ерда инграганча ётарди. Шавкат ака Гулнор опани итариб юборди.

–Эртага шу ховлида корангни курмай, тушундингми корангни курмай, йукол уйимдан, –деб Сарвихоннинг тепасига борди. 

–Кизим, тузукмисан? Урнингдан туроласанми?

–Имммм, дадажон, ёрдам берингизлар, боламммм…

–Нурияяя, югур буёкка, –чакирди кизини.

–Ха ота.

–Янгангнинг бошини кутар, тез бул мен мошинани ут олдирай касалхонага борамиз, –деб мошинани ут олдира бошлади. Сарвихон эса кайнсинглиси ёрдамида бошини кутарди, аммо икки кули билан ичини ушлаб инграрди. Машинани хозирлаб уларни чакирди.

–Келинглар, утиринглар, –деб Нурия ва Сарвихонни утиргизди. Хумрайиб утирган Гулнор опага караб узини босиб туролмади.

–Эртага келгунимча шу уйда корангни курмай, тушундингми корангни курмай, бушатиб куй жаннатдек ховлимни шайтон, –дедию машинага утириб касалхонага жунаб кетди…

…………………………..

Касалхона томон машина кушдек учиб борар экан, Сарвихон дил ва жон огригидан инграб йиглаб борарди. Шу онда унинг бутун курган ва кечирганлари кино тасмасидек бир бир тизилиб утарди. Унинг хаёти ва келажаги бир оханга, бир кушикка жой олгандек эди. Нахотки? Нахотка уша кушик Сарвихон учун яралган. Ха… бутун кушикда унинг аламли кунлари тасвирланган… у кушикни хаёлан кунглидан утказиб, юрак торлари билан охангини яратиб, кузёшлари билан куйлар эди…

Айт севги бу ахир нима килганинг,
Мен ёрга десам сен кайга чорладинг.
Уланчилар эски уланни куйинг
Билсангиз энг дардли ёр ёрни айтинг.

Кизнинг кунглиданда кизик нарса йук,
Синик кунглиданда синик нарса йук,
Менинг армонимдан тиник нарса йук,
Билсангиз энг дардли ёр ёрни айтинг.

Тиндиринг сурнайнинг овозасини,
Беркитишди бахтим дарвозасини.
Ларзага келтириб
Туйхонасини.
Билсангиз энг дардли ёр ёрни
айтинг… Ёр–ёрни айтинг… 

ЭНДИ ОЙДЕК КИЗМАС,
БАХТСИЗ КЕЛИНМАН.
БИЛСАНГИЗ ЭНГ ДАРДЛИ
ЁР–ЁРНИ АЙТИНГ…

Касалхонагача шу кушик ва сузларини хаёлан такрорлаб келган Сарвихонни кайнотасининг овози таркатиб юборди.

–Кизим, етиб келдик. Хозир хамшираларни чаКираман, –деб касалхонага кириб кетди. Бир зумда тиббиёт аравасини судраб уч хамшира чикиб келишди. Улар секинлик билан Сарвихонни ёткизиб ичкарига олиб кириб кетишди. Шавкат ака НУрия кизи билан касалхона каридорига кириб уриндиклардан бирига утирди. Бир хамшира келиб уни бош шифокор чакираётганлигини айтиб, чакириб кетди. Шифокор хонасига якинлашар экан, ёмон хабар эшитмасликка узини кундирарди. 

–Так–так….

–Киринг.

–Ассалому алайкум.

–Ва алайкум ассалом, келинг утиринг.

–Чакиртирган экансиз доктор.

–Ха, сиз Сарвихон …..ванинг кариндошимисиз?

–Ха, кайнотасиман. Нима гап доктор?

–Хозир текширдим, ахволи жиддий, яна бир марта синчиовлик билан текширамиз.

–Болачи? Болага нима килибди?

–Хозирча болага бир нима дейишимиз кийин, аммо 25% кафолатимиз хам йук. Куп кон йукотяпти. Бола беш ойлик булиб колган, энг огир вазият бу, агар етти ойликлар булиб колганда жаррохлик йули билан уни куткариб колшига уринардик, аммо хозирги вазият жуда жиддий.

–Келинимчи? Унинг ахволи кандай?

–Келинингз умуман камкон, кон босими хам тушиб кетган, жуда катта рухий кечинмалар уз таъсирини курсатган,узр, бу билан оилангизни назарда тутмадим, аммо бизнинг ишимиз вазиятни айтиш.

–Келиним омон колса бас, аммо болани саклаб колишнинг бор иложини курингизлар, углим сафарда, канча пул кетса…

–Кулимиздан келган барчасини киламиз. Келинингизнинг биринчи хомиласи экан, уни кандай килиб булмасин саклаб колиш керак, булмаса келажакда нималар кутиб турганини билмаймиз. Очигини айтсак, агар келинингизнинг жонини саклаб колиб, болани саклаб кололмасак, келинингиз бир умр бефарзанд булиб колиши хам мумкин.

–Йук, йук, –дея ёшини тийиб туролмади Шавкат ака. Болани саклаб колсангизлар, кейин у яна фарзанд курадими?

–Ха, яна фарзанд куриши мумкин, факат у холатда хам онанинг, хам корнидаги боласининг хаётини хавф остига куйишимиз мумкин. Шунинг учун сизлар бир йулни танлангизлар, факат тезкор карор кабул килмасангизлар хар иккаласининг хам хаётига зомин булишимиз мумкин.

–Доктор, мен карор кабул килиб булдим, келиним, келиним омон колсин, унинг жони омон колсин, мен углимга нима деб жавоб бераман, –деб столга бошини куйиб йиглай бошлади.

–Унда сиз бардам булинг, биз хозирок ишга киришишимиз керак, –деб гинеколог жаррох аёл Сарвихонга караш учун кетди…

…………………………..

Эрта тонг… касалхона ховлиси, соя ва салкин. Деразадан майин нур тушиб, Сарвихонга салом берди, шамол хам пир этиб унинг юзини силади. Эрталабдан етиб келган Сарвихоннинг ота–онаси ва Шавкат ака унинг юзига термилиб туришибди. Сарвихон кузларини секин очди ва атрофга каради… кууууп одамар, онаси ва отаси жудаям кууууппп куринди кузига…

–Ана, узига келди, –деди онаси Мехри хола ёнига келиб.

–Кизим, –деди кулларини тутиб. Бошкалар хам унинг ёнига келишди.

–Энаааа, мен каердаман? 
–Сенми? Сен… хаммаси яхши, ортда колди кизим, хаммаси яхши…

–Болам… Болам кани? –дея корнини ушлаб, атрофга карай бошлади хали хам узига келмаган Сарвихон. –Болам кани эна? Нега у куринмайди?

–Болам, жоним кизим, хали кууууп болалик буласан, хали хаётинг олдинда, хали кууупп болали буласан кизим, –деб Мехри хола юм–юм йиглаб Сарвихоннинг кулларидан упар эди. Боласидан жудо булганини англаб етган Сарвихон бутун хонани бошига кутариб болам деб йигларди, Сарвихоннинг отаси Шухрат ака ва кайнотаси Шавкат акалар хам кизларининг аянчли кисматидан йиглашарди. Биринчи фарзанди–жигаргушасидан айрилган Сарвихон узини куярга жой тополмай кон булиб бакириб–чакириб, болам деб йигларди. Дераза олдидаги дарахт шохида бир куш келиб сайраганча улар томон мунгли куй чаларди гуё, бу куй садоси эса йигидан додлаётган Сарвихоннинг кисматини чизиб берарди гуё… 

Энди ойдек кизмас,
Бахтсиз келинман.
Билсангиз, энг дардли,
Ёр–ёрни айтинг,
Ёр–ёрни айтииииииинггггггггг….!

Туртинчи кисм тугади! Сабр билан укиётганларга рахмат, узр бугун сал кеч киритдим, сабаби жудаям жиддий эди, аммо вакт топиб кеч булсаям ёзиб киритдим… Сарвихонга сабр, хаётига маъно кирадими? Билсангиз, энг дардли ёр–ёрни айтинг…, деб

Хикоялар
Хазонли кунлар. Тузок… 4-кисм