Китобҳо. Фалсафа, ҷомеашиносӣ ва диншиносӣ

(“Дафтар ҳошиясидаги битиклар” мисолида) Ижодий жараёнда илмий изланишлар олиб борилмаган, ва айни пайтда, қатъий хулосалар қилинмаган мавзулар кўп. Бунинг боиси, ҳар бир шахснинг ўзига хос ва такрорланмас олам эканлиги бўлса, ажаб эмас. Шундай қизиқарли, кўп қиррали, мураккаб муаммолардан бири – давоми…

Абдулла Улуғов. Арасту англатган адабиёт

Инсоният тарихидаги машҳур мутафаккирлардан бири Арасту ҳам барча номдор ақл-идрок соҳиблари сингари нафақат фавқулодда ўткир зеҳни, балки ўзининг ташқи кўриниши билан ҳам атрофдагиларнинг эътиборини тортган. Милоддан аввалги 384–322 йилларда яшаб ўтган бу юнон донишманди, манбаларда маълум қилинишича, “калта соқол қўйиб, давоми…

Ҳотам Умуров. Истеъдод ва унинг даражалари ҳақида ўйлар

(“Дафтар ҳошиясидаги битиклар” мисолида) Ижодий жараёнда илмий изланишлар олиб борилмаган, ва айни пайтда, қатъий хулосалар қилинмаган мавзулар кўп. Бунинг боиси, ҳар бир шахснинг ўзига хос ва такрорланмас олам эканлиги бўлса, ажаб эмас. Шундай қизиқарли, кўп қиррали, мураккаб муаммолардан бири – давоми…

Блез Паскал. Муҳаббат – олий саодат

ИШҚ-МУҲАББАТГА ОИД МУЛОҲАЗАЛАР Инсон тафаккур учун яралган. У узлуксиз, ҳар лаҳза-сония тафаккур юритади, мулоҳаза қилади. Бироқ бахтиёр қила оладиган бокира фикр-мулоҳазалар билан хаёли ҳамиша банд бўлса, толиқади ва ҳолдан тояди. Инсон якранг турмуш тарзига мослашмаган, унга хатти-ҳаракат ва фаолият зарур. давоми…

Эрих Фромм. Менинг эътиқодим

Ишончим комилки, одамзот — табиий тараққиёт ҳосиласи, табиатнинг таркибий қисми, бироқ тафаккур ва онг соҳиби бўлгани учун борлиққа нисбатан ҳукмрон мавқега эга. Ишончим комилки, одамзот ҳаётининг моҳиятини англаса бўлади. Бироқ бу мазмун — моҳияти бутун тарихий тараққиёт мобайнида инсоният ҳаётини давоми…

Муҳаммаджон Холбеков. Экзистенциализм: Альбер Камю

Француз ёзувчиси ва файласуфи Альбер Камю (1913-1960) ўтган асрнинг 50-йилларида жаҳон интеллигенцияси тафаккури ва дунёқарашига катта таъсир кўрсатган ижодкорлардан саналади. Замондошлари унга “Ғарб виждони” деган шарафли ном бергандилар. Альбер Камю 1913 йилнинг 7 ноябрида Жазоирда яшовчи француз оиласида дунёга келди. давоми…

Лев Гумилёв. Этнослар ва табиий муҳит

Биоценоз – табиий макон Турли хавф-хатарлардан ўзини сақлаш туйғуси барча умуртқали ҳайвонларда учрайди. Бу туйғуга яна ўзидан кўпайиш ва авлод қолдириш инстинктлари (туғма ҳиссиёт) ҳам қўшилади. Ҳайвонлар ҳам, инсонлар ҳам кўпроқ жойларни эгаллаб, тарқалишга ва янги муҳитга мослашишга (адаптацияга) интиладилар. давоми…

Нарзулла Жўраев. Таваллодан муножотгача (илмий-фалсафий эссе)

XVIII асрга келиб Европада Зардуштийлик фалсафаси кенг тарқалди. “Авесто” турли йирик илмий тадқиқот марказларида, кутубхоналарда мутахассислар томонидан зўр қизиқиш билан ўргана бошланди. Ушбу давр Европа фалсафий тафаккурида кескин бурилиш даври бўлди, десак хато бўлмайди. Европа фалсафасида бутунлай ўзгача йўлдан кириб давоми…

Раҳмон Қўчқор. Зигмунд Фрейд ёҳуд “дардингни олай, биродар” таълимоти

Австриялик машҳур файласуф, психолог ва психиатр Зигмунд Фрейд (тўлиқ исми шарифи Сигизмунд Шломо Фрейд) 1856 йилнинг 6 май куни ўша пайтда Австрия империяси таркибига кирувчи Моравиянинг Фрайберг шаҳарчасида таваллуд топган. Ҳозир Пришибор деб номланган бу шаҳарча Чехия ҳудудида жойлашган. Олим давоми…

Арнольд Жозеф Тойнби. Цивилизациялар инқирози

Буюк британиялик машҳур тарихчи олим, файласуф, социолог ва сиёсатшунос Арнольд Жозеф Тойнби (1889-1975)нинг ўн икки жилдли “Тарих тадқиқоти” асари жаҳоннинг ўнлаб тилларига таржима қилинган. Муаллиф мазкур асарни 1927 йил ёза бошлаган ва 1966 йил якунлаган. А.Тойнбининг тадқиқот усули ўзига хос. давоми…

Рене Декарт: ‘‘Cogito, ergo sum’’

Биз яшаб турган дунё ҳақиқатан бор нарсами? Агар у ҳақиқатан бор бўлса, буни қандай билса бўлади? Билимларимизнинг чин ёки сохталигини текшириш мумкинми. Бу каби саволлар фанда янги бир фалсафа йўналишини бошлаб берган буюк Ре­­не Декартни ҳам ўйлантиргани сир эмас. Рене давоми…

Мақолалар мундарижаси

• Абдулла Улуғов. Арасту англатган адабиёт
• Абу Наср Форобий – Шарқнинг иккинчи муаллими
• Адам Смитнинг “кўринмас қўл”и
• Азизахон Зайнитдинова. Ибн Сино фалсафаси
• Арнольд Жозеф Тойнби. Цивилизациялар инқирози
• Аҳмаджон Мелибоев. Фишер даҳо эдими?
• Бахтиёр Омонов. Устознинг хизматлари
• Блез Паскал. Муҳаббат – олий саодат
• Буюк файласуфлар туркумидан: Жан Пол Сартр
• Буюк файласуфлар туркумидан: Карл Густав Юнг
• Буюк файласуфлар туркумидан: Лао-цзи ёхуд Дао фалсафаси
• Буюк файласуфлар туркумидан: Эпикур
• Виктор Алимасов. Стратегема – фикрлаш ва енгиш илми
• Даҳолик
• Елена Князева, Алексей Туробов. Табиат тўғрисидаги ягона фан
• Қиёмиддин Назаров. Адабиёт фалсафаси
• Қиёмиддин Назаров. Кўҳна тарих нидолари
• Лев Гумилёв. Этнослар ва табиий муҳит
• Маҳкам Маҳмудов. Форобий ва Арасту “Поэтика”си
• Муҳаммаджон Холбеков. Экзистенциализм: Альбер Камю
• Нарзулла Жўраев. Таваллодан муножотгача (илмий-фалсафий эссе)
• Нарзулла Жўраев. Ўзликни англаш фалсафаси
• Патрик Жозеф Бьюкенен. Ғарбнинг ҳалокати: Ўлимга маҳкум миллат
• Раҳмон Қўчқор. Зигмунд Фрейд ёҳуд “дардингни олай, биродар” таълимоти
• Раҳмон Қўчқор. Қалб илми эгаси (Эрих Фромм)
• Рене Декарт: ‘‘Cogito, ergo sum’’
• Ҳотам Умуров. Истеъдод ва унинг даражалари ҳақида ўйлар
• Эрих Фромм. Менинг эътиқодим
• Эркин Юсупов. Шарқ фалсафаси ва инсонпарварлик

Китобҳо. Фалсафа, ҷомеашиносӣ ва диншиносӣ

Дар ин саҳифа ба Шумо китобҳо оид ба таърихи ҷаҳонбинии иҷтимоӣ-фалсафии мардуми тоҷик аз замонҳои бостон то садаи XX пешниҳод мешаванд.

Бекзода Комил. Таърихи равшанфикрӣ аз даврони Ҷамшед то замони Фирдавсӣ: Нақши шуубия дар таърихи худшиносии халқи тоҷик / Зери таҳрири д. и. флс., проф. Муҳаммадқул Ҳазратқулов; АИ ҶТ. Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи акад. А. М. Баҳоуддинов. ‒ Д., 2012. ‒ 296 с.

Богоутдинов Алаутдин Махмудович. Очерки истории таджикской философии. – Сталинобод: Таджикгосиздат, 1961. ‒ 332 с.

История таджикской философии (с древнейших времён до XV в.). В трёх томах. Том I. Второе издание. Ответственный редактор: К. Олимов. Редактор: В. Д. Привознова. – Д.: Дониш, 2014. – 504 с.

Истории таджикской философии (с древнейших времён до XV в.). В трёх томах. Том II. Под общей редакцией А. А. Шамолова. Ответственные редакторы: А. Мухаммадходжаев, К. Олимов; Научный редактор: Абдугафор Шарипов. Редакторы: В. Д. Привознова, У. Н. Комолов – Д.: Дониш, 2011. – 788 с.

История таджикской философии (с древнейших времён до XV в.). В трёх томах. Том III. Под общей редакцией А. А. Шамолова и А. Мухаммадходжаева. Ответственные редакторы: К. Олимов, С. Джонбобоев, А. Шарипов. Редактор: В. Д. Привознова – Д.: Дониш, 2013. — 968 с.

Комилов Р. С., Назаров М. А. Таърих ва фалсафаи илм (барои аспирантхо ва унвонҷӯён). – Д.: Ирфон, 2009. — 542 с.

Муҳаммад Рашшод. Фалсафа аз оғози таърих (дар 7 ҷилд). Ҷилдҳои 3 ва 4, китоби дуюм / Таҳияи Саидбеги Маҳмадуллоҳ ва Саидиён Исматуллоҳ; Муҳаррир Алиев Маҳмадназар. ‒ Д.: Ирфон, 2002. ‒ 404 с.

Осимӣ Муҳаммад. Пайдоиш ва ташаккули тафаккури фалсафӣ. ‒ Д.: Дониш, 1970. ‒ 138 с.

Самиев А. Х. История и философия науки. – Д.: Дониш, 2014. – 223 с.

Таърихи фалсафа. Китоби дарсӣ барои донишҷӯёни таҳсилоти муассисаҳои олии касбӣ. Ҳайати муаллифон / Н. С. Саидов – д. и. фс., проф. (роҳбари ҳайати муаллифон), Комилов Р. С., Содиқов А. У., Қурбонов А. Ш., Аҳмадов С. А., Муҳаммадалӣ Музаффарӣ, Аминов Ф., Идиев Х. У. ‒ Д.: Собириён, 2011. ‒ 528 с.

Таърихи фалсафаи тоҷик (аз даврони қадим то ибтидои а. XX). Дар панҷ ҷилд. Ҷ. 1. Зери назари Узви вобастаи АИ ҶТ, д. и. фс., проф. Аҳмадҷон Муҳаммадхоҷаев. Муҳаррирони масъул К. Олимов, А. Шамолов. – Д.: Дониш, 2011. – 542 с.

Агар дар матн хатое ёфтед, хоҳиш, онро ҷудо карда, Ctrl+Enter-ро пахш намоед.