Yaxshilik va yomonlik haqida maqollar
Ajalga davo yo’q, Asl odam hech o’lmas. Aslning xatosi bo’lmas, Achchiqni achchiq kesar. Bast etgan o’zar, Baxtiyor bo’lsa zamon, Baxshi bor joyda yaxshi bor. Bezoridan hamma bezor. Bekorchidan bezib qoch, Beli og’rimagan bel bo’lmas, Beqo’nimga qo’nim yo’q, Bir ilon bir uy odamni tinchitmas. Bir kalning hiylasi Bir kishi ariq qazar, Bir kun tuz ichgan joyga Bir ko’ngil imorati — Bir so’zlining yuzi — yorug’, Bir tulki yetti bo’rini yetaklar. Bir yaxshi bilan bir yomon kelishar, Bir qorin moyni bir qumaloq buzar. Birniki — mingga, Birning kasofati yuzga, Birov tuzar, birov buzar. Birov o’lmay, birov kun ko’rmas. Birovga kesak otsang, Birovga choh qazima, o’zing tusharsan. Birovning aybiga ko’z-quloq bo’lma. Birovning so’zi yaxshi, Boboning tol ekkani — Bola bezori — kishi ozori. Bu dunyo o’tar-ketar, Bug’doydan—bug’doy, Vijdonsiz kishidan o’pkalama. Gina — adovatning qo’shnisi. Gul tikanin zahri yomon, Gunohi — meniki, savobi — sizniki. Guruchning kurmagi bor, Go’ringdan suv chiqmasin, Davlat bitsa yomonga, Daryoga yaxshilik qilsang, Dili qora — till qora. Dili qoraning qilmishi — qiyiqlik. Dilozori — xudobezori. Dod qoldirma, ot qoldir. Dog’ ostida dog’ qolmas. Dunyo yorug’ bo’lsin desang, Dutorsiz baxshi bo’lmas, Dushmaningni asal bilan bo’g’. Dushmanni musht bilan urma, Yer to’ydirar, o’t kuydirar. Yer qattiq bo’lsa, ho’kiz ho’kizdan ko’rar. Yovdan yaxshilik chiqmas. Yovdan yaxshilik yuqmas. Yomon ayg’irda yol bo’lmas, Yomon arava yo’l buzar, Yomon arida bol bo’lmas, Yomon atalib tirik yurguncha, Yomon atlas bilan ham yomon. Yomon baliq suv loyqatar. Yomon baxil bo’lar, Yomon bilan yer qo’shni ham bo’lma Yomon bilan yotma, Yomon bilan yo’ldosh bo’lma, Yomon bilan yo’ldosh bo’lsang, Yaxshi bilan sirdosh bo’lsang, Yomon bilan so’z olishguncha, Yomon bilan yurguncha, Yomon bilan yurdim, qoldim uyatga, Yomon bilan yursang, yomon boiasan, Yomon bola ko’zidan, Yomon buzoq yopig’in yer. Yomon buqa o’z boshiga o’t yer. Yomon gap yer tagida uch yil yotar. Yomon yovga bo’lishar. Yomon yovdan qochar. Yomon yomon bilan. Yomon yoniga yon olma, Yomon ilon tegirmon boshida aylanar. Yomon it kunduzi hurar. Yomon «yilg’in» desang, «qirg’in» der. Yomon yo’ldan yurgan tuya cho’kar. Yomon yo’ldosh bo’lmas, Yomon kelsa — buzar, Yomon kun yaxshi bo’lar, Yomon — kunchi, yaxshi — sinchi. Yomon kuchuk bo’sag’ada hurar. Yomon ko’z tosh yoradi, Yomon ko’rgan kishingga Yomon ko’rishni bilmagan, Yomon mo’ridan achchiq tutun chiqar, Yomon odam yo’ldoshini qaritar. Yomon odam til bilan kuydirar. Yomon odam tuqqanini yomonlar. Yomon odam to’ymas, Yomon osilar, Yomon ot yoldor bo’lar. Yomon ot oxur buzar, Yomon ot suvliq tishlar. Yomon ot to’rva teshar. Yomon otga yoi bitmas. Yomon otga yoi bitsa, Yomon erga mol bitsa, Yomon oting chiqquncha, Yomon otni yog’ bosar. Yomon otni maqtagan yo’lda qolar. Yomon otni minguncha, Yomon sigir yozda tug’ar. Yomon soyga suv tushsa, Yomon tekkanga tegar, Yomon tirtiq qilar, Yomon tuzalsa, zamon tuzalar. Yomon farzand ota-onani yerga qaratar, Yomon farzand poygaga tushirar, Yomon xotin — dardsiz kasal. Yomon xotin yomon kunda qochar, Yomon xotin kimniki — olaqopniki, Yomon erkak to’y buzar, Yomon etagingni yirtsa, Yomon eshak ip uzar, Yomon yurgan yo’lda cho’kar. Yomon yaxshi bo’lmas, Yomon yashar, yaxshi qaqshar. Yomon — o’z g’amida, Yomon o’zini bilmas, Yomon o’ldi desa, ishon, Yomon o’rdak avval uchar. Yomon oshga o’rtoq, Yomon o’tganning o’rog’ini olar, Yomon qiliqdan — ko’zga yosh, Yomon ho’kiz shamiyon sindirar. Yomon ho’kizga shox bitsa, suzib o’ldirar, Yomonga aytsang siringni, Yomonga bosh bo’lguncha, Yomonga gapirsang — bir balo, Yomonga go’r qo’shni qilma, Yomonga yomon bo’l, Yomonga yondashgan yiqilmay qolmas, Yomonga yondashma, Yomonga yog’ yoqmas, Yomonga yog’ yarashmas, Yomonga ishing tushmasin, Yomonga yo’liqsang, «yov keldi» qilar. Yomonga kun ham qorong’i, tun — ham. Yomonga osh berguncha, Yomonga osh tortguncha, Yomonga sir aytma, yurtga yoyar. Yomonga cho’p botar, Yomonga el bo’lguncha, Yomonga yurt qolmasin, Yomonga yaqinlashsang, balosi yuqar, Yomonga o’lim yo’q, Yomonga qiz tugul, tuz ham berma. Yomonga hazil qilsang, yoqangni yirtar. Yomonda or bo’lmas, Yomondan dog’ qolar, Yomondan yo qochib qutul, Yomondan — yorti qoshiq. Yomondan it yaxshi, Yomondan to’n kiysang, Yomondan yaxshi tuvadi, Yomondan qarz olsang, ham yo’lda qistaydi, Yomondan qarz etma, Yomondan qarzdor bo’lsang, Yomondan qorovul bo’lsa, yov yetti bo’lar. Yomondan qoch, yaxshiga yondosh. Yomondan hayvon yaxshi, Yomonlarga boshchi bo’lguncha, Yomonlik itning ham qo’lidan keladi. Yomonlikni oldingda tut, Yomonni ishga emas, oshga chaqir. Yomonni tanqid qil, Yomonni yuborsang, bildirib kelar, Yomonning balosiga, Yomonning bir qilig’i ortiq, Yomonning bolasi yo’lda yotib ot hurkitar. Yomonning bo’zini olguncha, Yomonning davlati — yaxshining ofati. Yomonning dasturxonidan Yomonning do’sti ko’p, Yomonning janozasidan Yomonning jag’i tinmas. Yomonning jag’iga ilon tuxum qo’yar. Yomonning joni — aziz. Yomonning zarari tegar keng yo’lda, Yomonning kuchi yapaloqqa yetar. Yomonning ko’zi yurak og’ritar. Yomonning niyati — buzuq, Yomonning oyog’i — sakkiz, Yomonning oti bilan uloq olguncha, Yomonning otidan yaxshining so’zi yaxshi. Yomonning og’ziga — yamoq, Yomonning yarasi bitmas. Yomonning yaxshisi bor. Yomonning yaxshisi bo’lguncha, Yomonning qilmishi yomonlik, Yomonning qulog’iga yaxshi o’git kirmasa, Yordam bergin, Kimsan, deb so’rama. Yoqma — pisharsan, qazima — tusharsan. Zamon yomon emas, Zamon senga boqmasa, Zamon seni o’qitar, Zamon tuzalsa, yomon tuzalar. Zahar zaharni kesar. Ikki yomon qo’shilsa, Ikki yaxshi qo’shilsa, Ikki yaxshi uyada bitar, Ikki yaxshi erikmas, Ikki yaxshi qasd bo’lmas, Ilon bo’lib yashagandan, Ilon goh-goh chaqar, Ilon zahri — tishida, Ilon ilonning quyrug’ini bosmas. Ilon ishi — zahar solmoq. Ilon po’stini tashlagani bilan qilig’ini tashlamas. lion po’stini tashlasa ham — ilon. Ilon o’z zahridan o’lmas. Ilon o’lsa ham, zahri tishida qolar. Ilonga suv bersang ham, zahar tomar. Ilondan—ilon, chayondan—chayon. Ilonni tushda ko’rsang — ganj, Ilonning o’lgisi kelsa, izda yotar. Indamasni it qopar. Inson — gavhari Qobul. It akillasa, og’ziga ur. It arazlar, egasi bilmas. It achchig’ini turnadan olar, It vovullagani bilan tog’ qulamas. It itligini etar, It oyga qarab hurar. It otasini tanimas. It ochiq qolgan qozonni yalar. It og’zidan suyak olib bo’lmas. It sarqitini yo’lbars yemas. It tumshug’ini tiqqan yerga It tuqqanini tanimas. It to’yi janjalsiz o’tmas. It egasini tanimas, It qilganni itorchi qilmas. It hurar, karvon o’tar. Itdan yorug’lik chiqmas, Itdan qolganini mushuk yemas. Iting yomon bo’lsa, otib qutulasan, Itning irrilagani — salomlashgani. Itning ishi — yirtmoq. Itning ishi — uzmoq, Itning oshnasi bo’lmas. Ig’vogar ig’vo tarqatar, Ig’vogarga oq sut ham qora. Ig’vogarning o’zi yomon, Yirtqichni uyasida yanch. Yo’q muttahamdan bor muttaham yomon. Kaltak o’qtalganga cho’qmor ko’tar. Ketarga kelsa — el yomon, Kimki bo’lsa dilozor, Kishi aybiga etak yop. Kishi bo’lgan kishining Kishi bo’lmagan kishining Kul qoldirma, gul qoldir. Kulganga kula boqma, Running yomoni ketar, Ko’zga — ko’kanak, Ko’ngil torhgi — xorlik. Ko’ngilning olasi — xudoning balosi. Ko’ngli qoradan pes yaxshi. Ko’ngli qoraning yuzi qora. Ko’cha bezori — ona bezori. La’nat yog’diruvchi bo’lma, Mag’iz achchiq bo’lsa, po’stiga ham urar. Mahsining poshnasi bo’lmas, Mevaning yaxshisini qurt yeydi. Mitaning yomoni tegirmondan butun chiqar. Mol boqsang, og’zi-burning — moy, Musht ursang, shapaloq kut. Niyating — yo’ldoshing. Obod qilgan obod bo’lar. Odam bo’lish — oson, Odam bo’lmoq asta-asta, Odam zahrini odam olar. Odam odamdan qutular, Odam odamning dardini olar. Odam — odamning ko’zgusi. Odam tug’ilib yomon bo’lmas, Odamning g’alamisiga dunyo bir pul. Oyog’i iflos to’r bulg’ar, Olmadan bodom bo’lmas, Oltin olma, duo ol, Oltin olma, olqish ol, Olqish olgan omondir, Omon bo’lsang, osh yersan, Omon yursang, oting o’zar, Oriq degan yomon toy, Yomonlikni ko’p qilsa, Ostonadan ayvon yaxshi, Ota bolasi bo’lma, Ota-onasini tanimagan tangrisini tanimas. Otangni o’ldirganga onangni ber. Otangni o’ldirganga yaxshilik qil. Otning yomoni — ola, Otning yomoni oxur buzar. Otning yomoni toy bilan o’ynar, Otning o’limi — itning bayrami. Oxir zamon bo’lsa, Oq degan — olqish, Oq it, qora it, bari — bir it. Oqko’ngillikning oti ham ozmas, Rahbarning yaxshisi undirar, Rizq ham azaliy, Savobi oshkoradan Savobning tagi — teshik. Savobning eshigi — ko’p. Sarbozor — sakbozor. Saroy qurib, shahar buzma. Suvning ishi — o’pirmoq, Suzadigan sigirga muguz bitmas. Suzag’on sigir shoxidan ayrilar. Taqir yerdan chang chiqarma, Tentak tosh terar, Tentak cho’qmor yig’ar. Tepib o’tma, suyab o’t. Tikan bo’lib oyoqqa qadalguncha, Tilagi yaxshi kamol topar, Tosh bilan urganni osh bilan ur. Tosh otganga osh ot. Tuzgan ham odam, Tuyaning bo’yni yomon, Tug’iladigan bolaga to’g’anoq bo’lma. To’yda ko’rsa, to’nimni ber, To’riq ko’z chiqarar. Uyi buzuq o’ngalur, Urushqoq xo’roz semirmas. Ustalik joy bitar, Xayr qil o’ladigandek, Xayrli ishning kechi yo’q. Xayrli ishning xayrixohi ko’p. Xizmatga — tuhmat. Chayonning kasbi — chaqish. Chala dovruqqa chol yiqilar. Shaytonning ozdirgani — o’ziniki. Shakar pashshasiz bo’lmas, Sharob uzumdan rang olar, Shaharning qa’lasi — qo’rg’on, Egovni egov yeydi, Ezgulikning kechi yo’q. Ey til, yaxshilikni bil. Elchiga o’lim yo’q. Elchining kechikkaniga suyun. Enang qilsa zo’rlikni, Er yigit elga tortar, Erga bersang oshingni, Itga bersang oshingni, Eskisiz yangi bo’lmas, Echki egiz tug’ib qo’ydan oshmas, Echkini ham o’z oyog’idan osarlar, Echkining yog’i bo’lmas, Eshak siypaganni bilmas, Yalang’och igna kiyintiradi. Yangilik yaratar bir kishi, Yanisa, pichoq kesar, Yaramas o’tdan yaramas tutun chiqar. Yaramas yarog’ yig’ar. Yaxshi aytar: Yaxshi bilan yo’ldosh bo’lsang, Yaxshi bilan yo’ldosh bo’lsang, Yaxshi bilan yo’ldosh bo’lsang, Yaxshi bilan yurdim, Yaxshi bilan yursang, Yaxshi bilan yursang, Yaxshi bilib so’zlar, Yaxshi bir tavba qiladi, Yaxshi bitirar, Yaxshi boshlaydi yo’lga, Yaxshi — bog’-u bo’ston, Yaxshi bo’lsang, bolday bo’l, Yaxshi bo’lsang, yaqin ko’p. Yaxshi bo’lsang, yasharsan, Yaxshi bo’lsang, o’zarsan, Yaxshi yonida yomon ham o’ngishadi. Yaxshi joningga o’rtoq, Yaxshi it o’ligini ko’rsatmas. Yaxshi ishga jarchi bo’lsang, jirkanma. Yaxshi yigit bilan yaxshi ot — ko’pniki. Yaxshi kishi — tegchil, Yaxshi odam o’ynab-kuhb kecbirar, Yaxshi ot erniki, er — elniki. Yaxshi otga o’g’irlik ko’p, Yaxshi otga qamchi kerakmas, Yaxshi otdan yiqilsa, yomon — tabachi, Yaxshi oshini yer, Yaxshi suydirar, yomon so’ndirar. Yaxshi turmas, yomon o’lmas. Yaxshi uydan yaxshi tutun chiqar. Yaxshi xislat — go’zal fazilat. Yaxshi xunuk libos bilan ham yaxshi. Yaxshi chechakka bolari qo’nar. Yaxshi — sharofatli, Yaxshi — el g’amida, Yaxshi yurgan yerida, Yomon yurgan yerida, Yaxshi yaxshiga yondashtirar, Yaxshi o’zini yomonning yonida tanitar. Yaxshi qand yedirar, Yaxshiga gul — soya. Yaxshiga yetishtir, Yaxshiga yov yarashmas, Yaxshiga yondash, Yaxshiga iyarsang — oziq, Yaxshiga el dil ochar, Yaxshiga qora yuqmas, Yaxshida gina bo’lmas, Yaxshida yarog’ bo’lmas. Yaxshidan yomon tug’ilsa, Yomondan yaxshi tug’ilsa, Yaxshidan yomon chiqdi, deb kuyinma, Yaxshidan — nazar, Yaxshidan ot qoladi, Yaxshidan — yaroq, Yaxshilar topib so’zlar, Yaxshilarga xizmat qilsang, Yaxshilik ikki jahonni orttirar. Yaxshilik ko’zga ko’rinmas, Yaxshilik nur keltirar, Yaxshilik to’iga eltar, Yaxshilik eksa, esonlik o’rar. Yaxshilik — yuzda, Yaxshilik qil, daryoga tashla, Yaxshilik qil, uyingga aytma. Yaxshilik qil, umidvor bo’l, Yaxshilik qilmasang, yomonlik ham qilma. Yaxshilik qilsang, yashir, Yaxshilikni daryoga qil, biyobondan top. Yaxshilikni erdan so’ra, Yaxshini yetim dema Yaxshini ko’rib fikr qil, Yaxshini so’ksang, suyagidan o’tar, Yaxshining beli singuncha, Yaxshining bolasi to’rga tortar, Yaxshining gapi — moy, Yaxshining ishi — jannat, Yaxshining nasihatiga kirmagan, Yaxshining tilagi ham yaxshi, Yaxshining yaxshiga ortar himmati, Yaxshining qo’li singuncha, O’zing yaxshi — olam yaxshi. O’zingga ravo ko’rmaganni O’lganda go’ring keng bo’lsin, O’t tosh yorar, O’tganlardan ibrat ol, O’tib ketguncha, ekib ket. O’tni o’t bilan o’chirib bo’lmas. O’chakishgan it qopmay qo’ymas. Qalb qozoni qaynamas, Qalbning yuzi qora. Qasd qilgan past bo’lar. Qashqirning o’yi — yomonlik, Qilich tutgan qilichdan o’lar. Qozonga yondashsang, qorasi yuqar, Qoramiq donasi bo’lguncha, Qochib ketguncha, sochib ket. Qoshiq bilan osh berib, Qoqilsa, suya, Quduqni kim qazir, Quyrug’ini bossang, sichqon ham chiyillaydi. Qush ko’nglini og’ritma. Qo’yini birov qarar, Qo’lingdan kelsa, qo’lingdan ber, G’araz marazdan yomon. «Ha»ga «Hu» kelar. Havas qilgan yetar, Har zog’, Har kirn o’z qilmishidan topar. Har kimning amali o’z oyog’idan. Ho’kizning shoxi eshakda bo’lsa, __________Yaxshilik va yomonlik haqida maqollar
DO`STLARGA ULASHING:
Yomonga — balo.
Yomonning oshnasi bo’lmas.
Qasd etgan to’zar.
Noshukur bo’lma — yomon.
Chaqimchidan — ko’chib.
Birovning xizmatin bilmas.
Yomon odamga — o’lim.
Qirq kishini charchatar.
Ming kishi suv ichar.
Qirq kun salom ber.
Ming Makka ziyorati.
Munofiqning yuzi — choriq.
Ikki yomon kelishmas.
Mingniki — tumanga.
Yuzniki — mingga.
U senga tosh otadi.
Birovning — o’zi.
O’ziga nom ekkani.
Yuzi qoralik qolar.
Arpadan—arpa.
Qizmondaning qahri yomon.
Yomonning to’qmog’i bor.
Uyingdan — quv.
O’zin sanar xoqonga.
Ajrini biyobondan topasan.
Uyingga chiroq yoq.
Yomonsiz — yaxshi.
Osh bilan ur.
O’larmonda hoi bo’lmas.
Yomon xotin — uy.
Suvsiz yerda — tol.
Yaxshi atalib o’lgan yaxshi.
Yaxshi — anil.
Go’r qo’shni ham bo’lma.
Erta turib aytma.
Nodon bilan — sirdosh.
Yomondan burun o’lasan.
Yaxshilik bilan unasan.
Ko’cha alish.
Yolg’iz yurgin o’lguncha.
Yaxshi bilan yurdim, yetdim niyatga.
Yaxshi bilan yursang, omon boiasan.
Bilinadi so’zidan.
Yaxshi zamon bilan.
Yon olsang ham, yor olma.
Yo’ldosh boisa ham sirdosh bo’lmas.
Yaxshi kelsa — tuzar.
Yomon odam yaxshi bo’lmas.
Yomon do’st — bosh.
Yomon ko’rgan molingni ber.
Yaxshi ko’rishni ham bilmas.
Yomon uydan — sassiq gap.
Yomonligini qo’ymas.
Yuvvosh bosilar.
Yomon it egasini uzar.
Yoniga tursuq boylatmas.
Yoniga qo’shni yoiatmas,
Yoiatsa ham tindirmas.
Totli joning chiqsin.
Yayov yurgin o’lguncha.
Kechuv bermas kecharga.
Tegmaganga kesak otar.
Butunni yirtiq qilar.
Yaxshi farzand ota-onani elga oralatar.
Yaxshi farzand to’rga o’tqazar.
Yaxshi kunda kulib, bag’rin ochar.
Olaqoping bo’lmasa, allakimniki.
Yomon xotin — uy.
Etagingni kesib qoch.
Yomon xotin uy buzar.
Eshak — baxshi.
Yaxshi — el g’amida.
O’zgani ko’zga ilmas.
Yomonligini qo’ydi desa, ishonma.
Boshga — to’qmoq.
Ketganning — ketmonini.
Yaxshi qihqdan — og’izga osh.
Yomon odamga mol bitsa, urib o’ldirar.
Mingta qilar biringni.
Yaxshiga yo’ldosh bo’l.
Gapirmasang — ikki balo.
Ig’vogarga — yon qo’shni.
Yaxshiga — tomon.
Oxiri bir chuqurga tiqilmay qolmas.
Yaxshidan adashma.
Echkiga — quymoq.
Kalga — sarimsoq.
Qulonga — qushing.
Yaxshiga bosh ber.
Boshiga besh tort.
Yaxshiga — so’z.
Yag’ir otga bel bo’l.
O’g’riga — mol.
Qozonga yaqinlashsang — qorasi.
Yaxshiga — yurim.
Yaxshi xor bo’lmas.
Yaxshidan — bog’.
Yo — tonib.
Yomondan jar bo’yi qoch.
Sirkadan bit yaxshi.
To’yda «to’nim ber» deydi.
Yomonning yuzini yuvadi.
Ham — go’rda.
Qarz etsang ham, xarj etma.
Ko’p ichida yoqangdan olar.
Bostirmadan — ayvon.
Yaxshilarga qo’shchi bo’l.
Yaxshilik kelsa — iqboling.
Yaxshiga — taqlid.
Yaxshini yuborsang — tindirib.
Qayga boray davosiga.
Ustiga yoqasi yirtiq.
Yaxshining so’zini ol.
Yaxshining ustixoni yaxshi.
Piyozning — po’sti.
Yaxshining hikoyasi foydali.
Yaxshining foydasi tegar tor yo’lda.
Yaxshining niyati — tuzuk.
Bin tegmasa, bin tegar.
Yaxshining eshagida otquloq ol.
Yaxshining og’ziga — qaymoq.
Yaxshining yomoni bo’l.
Yaxshiga berrnas omonlik.
Yomon o’git kirar.
Zamonga boqmagan yomon.
Sen zamonga boq.
Johilliging yo’q etar.
Keng dunyoga siy(g’)ishmas.
Birini biri qiymas.
Ikki yomon — qiyada.
Ikki yomon birikmas.
Ikki yomon — do’st.
Yilqi bo’lib kishnagan yaxshi.
Yomon doim chaqar.
Yomon zahri — tilida.
O’ngda ko’rsang—yanch.
Bit achchig’ini — burgadan.
It yeganidan bo’ri yegani yaxshi.
To’n etagini yirtar.
Suv ichgali sher kelmas.
Mushuk — bekasini.
Bitdan — chorig’lik.
Oting yomon bo’lsa, sotib qutulasan,
Qo’shning yomon bo’lsa, ko’chib qutulasan,
Ering yomon bo’lsa, ketib qutulasan,
Fe’ling yomon bo’lsa, o’lib qutulasan.
Yomonning ishi — buzmoq.
Iflos g’avg’o tarqatar.
O’zidan so’zi yomon.
Ko’charga kelsa — yer yomon.
Undan el-u yurt bezor.
Kishi bilan ishi bor.
Kishi bilan nima ishi bor.
Betiga kuya yoqma.
Odamning yomoni ketmas.
Oyoqqa — tikanak.
Rahmat eshituvchi bo’l.
Nojinsining — oshnasi.
Bo’ri boqsang, og’zi-burning — loy.
Odamiy bo’lish — qiyin.
Hayvon bo’lmoq bir pasda.
Yomon fe’lidan qutulmas.
Ulg’ayib yomon bo’lar.
O’zi iflos el bulg’ar.
Tegi past odam bo’lmas.
Duo oltin emasmi.
Olqish oltin emasmi.
Qarg’ish olgan yomondir.
Yomon yursang, tosh yersan.
Yomon yursang, baxting to’zar.
Yozga chiqib ot bo’lar.
Yaxshi kishi yot bo’lar.
Vijdonsizdan hayvon yaxshi.
Odam bolasi bo’l.
Xotinning yomoni — balo.
Eshakning yomoni ot bilan o’ynar.
Tog’a jiyan bilan qozilashar.
Qora degan — qarg’ish.
To’ni ham to’zmas.
Yomoni so’ldirar.
Yomon ham azaliy.
Gunohi pinhona afzal.
O’tning ishi — kuydirmoq.
Yo’q yerdan jang chiqarma.
Qotil — bosh.
Gul bo’lib ko’krakka sanchil.
Tilagi yomon — zavol.
Buzgan ham odam.
Yomonning o’yini yomon.
Uyda ko’rsa, unimni ber.
O’yi buzuq o’ngalmas.
Qassoblik joy yitar.
Imorat qur o’lmaydigandek.
Arpa — kesaksiz.
Odam odamdan rangtolar.
Odamning yomoni — gap urgan.
Zaharni zahar yeydi.
El yaxshilikni unutmas.
Bolang tortar xo’rlikni.
Yomon yukin elga ortar.
Erlar silar boshingni.
Itlar g’ajir boshingni.
Yomonsiz yaxshi bo’lmas.
It egiz tug’ib eldan oshmas.
Qo’yni ham.
Yaxshining — dog’i.
Yomon — siylaganni.
Bahramand bo’lar har kishi.
Yalinsa, yaxshi kechar.
Yo’l qo’ydim,
Yomon aytar:
Men yengdim.
Yetarsan yiroqqa.
Yomon bilan yo’ldosh bo’lsang,
Tusharsan tuzoqqa.
Ishing bitar.
Yomon bilan yo’ldosh bo’lsang,
Boshing ketar.
Holva bilan shakar.
Yomon bilan yo’ldosh bo’lsang,
Obro’ying to’kar.
Yo’limni topdim.
Yomon bilan yurdim,
Go’rimni topdim.
Yetarsan murodga.
Yomon bilan yursang,
Qolarsan uyatga.
Kunda bozor.
Yomon bilan yursang,
Ko’ngling ozar.
Yomon tilib so’zlar.
Yomon — yuz.
Yomon yitirar.
Yomon tushirar qo’lga.
Yomon — qora qozon.
Yomon bo’lsang, uvday bo’l.
Nasibangni osharsan.
Yomon bo’lsang, to’zarsan.
Yomon — noningga.
Yomon kishi — kekchil.
Yomon odam qon-u zardob ichirar.
Yaxshi xotinga — zo’rlik.
Yaxshi qizga — sovchi.
Yomon otdan yiqilsa, yaxshi — hudaychi.
Yomon — boshini.
Yomon — kasofatli.
Yomon — o’z g’amida.
Tinchlik solar eliga.
O’t qo’yadi eliga.
Yomon yo’ldan adashtirar.
Yomon — pand.
Yomondan ketishtir.
Yomonga — dov.
Yomondan adash.
Yomonga iyarsang — yoziq*.
Yomondan turmay qochar.
Yomonga el boqmas.
Yomondan gina ketmas.
Eli topilmas.
Tengi topilmas.
Yomondan yaxshi chiqdi, deb suyunma.
Yomondan — hazar.
Yomondan — dod.
Yomondan — tayoq.
Yomonlar qopib so’zlar.
Ham aytadi, ham qaytadi.
Yomonlik ko’mib qo’yilmas.
Yomonlik — zulmat.
Yomonlik — go’iga.
Yomonlik — ko’zda.
Baliq bilar,
Baliq bilmasa, xoliq bilar.
Yomonlik qil, xabardor bo’l.
Yaxshilik ko’rsang, oshir.
Er bilmasa, eldan so’ra.
Yomonni — o’zim.
Yomonni ko’rib shukur qil.
Yomonni ursang, terisidan o’tar.
Yomonning ko’zi ko’r bo’lsin.
Yomonning bolasi — eshikka.
Yomonning gapi — loy.
Yomonning ishi — kasofat.
Yomonning yo’liga yurar.
Yomonning niyati ham yomon.
Yomonning yaxshiga ortar illati.
Yomonning beli sinsin.
O’zgaga ham ravo ko’rma.
Tiriklikda — fe’ling.
Tosh bosh yorar.
Kelajakka ibrat bo’l.
Qaynasa ham quyulmas.
Qo’yning o’yi — omonlik.
Yomonga yondashsang, yarasi yuqar.
Bug’doyning somoni bo’l.
Sopi bilan ko’z chiqarma.
Yiqusa, ko’tar.
Suvini kimlar ichar.
Sutini kimlar ichar.
Qo’lingdan kelmasa, yo’lingdan ber.
Hasad qilgan yitar.
Har zog’da ming dog’.
Tirik zotni qo’ymasdi.
* Yoziq — bu yerda gunoh ma’nosida.
Yaxshilik va yomonlik haqida maqollar