Yoshlik va qarilik haqida maqollar
Avval — bahor, oxir — xazon. Ayolning o’ttizga kirgani — Aldashga bola yaxshi, Arslon qarisa, quyrug’ini o’ynar. Beshik bolasi — bek bolasi. Beshikdagi besh turlanar, Bir bolani katta qilguncha, Bir shaharni bir bola buzar. Bola — shirinlikning adoyi, Burgut qarisa, yapaloqqush bo’lar. Bo’ri qarisa, itga kulgu bo’lar. Dard yomon, Yetmish, yetmishdan keyin ketmish. Yosh bilmaydi, Yosh kelsa — ishga, Yosh ketaman deb qo’rqitar, Yosh chog’im — oltin chog’im. Yoshing oshgach, yodgorlik qo’y. Yoshni xudo saqlar, Yoshlik — beboshlik. Yoshlik yoshga qaramas, Yoshlikda bilgani — toshga yozgani, Yoshlikda eksang, qarilikda o’rasan. Yoshlikda o’rgangan hunar, Yoshlikdagi g’ayrat — keksalikdagi rohat. Yoshlikning yeli kuchli, Yoshning hurmati — qarz, Yosh-u qarining joni bir, It qarisa, tozi bo’lar, It qarisa, qopolmas, Yigit ketardan, Yigitga og’ir narsa ham yengil tuyular, Yigitlik — bir guliston, Yigitlik yelib o’tar, Yigitlik — mastlik, Yigitlik — umr gulshani. Yo’tal — keksaning hamrohi. Kampir o’laman deb qo’rqitar, Keksalik — ko’prik. Keksaning yoshini so’rama, ishini so’ra. Kichikdan — xato, Kichikdan — qusur, Kichiklarning kattasi bo’lguncha, Kichikni maqta, kattani saqla. Kosib qarisa, yamoqchi bo’lar, Nodon bosh bo’lmas, ko’pik osh bo’lmas, Noz qizga yarashar, Odam qarib, yo’ldosh bo’lar, Olti yashar yo’lda bo’lsa, Olti yashar yo’ldan kelsa, Olti yashardan so’rama, Oltmishga kirgan otadan osh so’rama. Ot qarisa — oxurda, Suvsiz yerda tol bo’lmas, Tuya qarisa, bo’tasiga ergashar. Uzoq bo’lsa ham, yo’l yaxshi, Choi suhbati — chol bilan. Er qarisa — el ichida, Er qarisa, erki ketar, Yuk yig’ilib, toyloqqa qolar. O’zbekning kichigi bo’lguncha, O’t tutunsiz bo’lmas, Qari bor uyning zari bor. Qarisi bor uyning parisi bor, Qari uyning farishtasi, Qarida xislat ko’p. Qarilarni qarg’atma, Qarilik — bolalik. Qarilik — davosiz dard. Qarilik davri — qishday, Qarilik uy — qayg’uli uy. Qarilikni donolik bezar, Qarini kaftda saqla, Qarining ko’zi — qozonda. Qarining qarg’ishi — qattiq. Qarchig’ay qarisa, chumchuqqa mayna bo’lar. Qarg’a qag’illab g’oz bo’lmas, Qirqida sumaychi bo’lgan, o’lganda chalar. Qirqida qo’liga soz olgan, Har keksadan bir naql. Har kimning joni o’ziga shirin. Ho’kizga tuqqan kun,Yoshlik va qarilik haqida maqollar
DO`STLARGA ULASHING:
O’tin bo’lgani.
Xudo ursin momoni.
Qayoqqa bursang, shunga o’rganar.
Bir shahar paydo bo’lar.
Qariya — shirin so’zning gadoyi.
Darddan qarilik yomon.
Katta qiymaydi.
Qari kelsa — oshga.
Qari — o’laman deb.
Yoshi yetmay, ishi yetmas.
Qarini — ovqat.
Qarilik — sochga.
Qarilikda bilgani — muzga yozgani.
O’zingga o’ljaga qolar.
Keksalikning — aqli.
Qarining hurmati — farz.
Oriq-semizning imoni bir.
Qiz qarisa, qozi bo’lar.
Ot qarisa, chopolmas.
Qari o’lardan qo’rqitar.
Keksaga yengil narsa ham og’ir tuyular.
Qarilik — bir zimiston.
Qarilik — chopib.
Qarilik — sustlik.
Kelin — ketaman deb.
Kattadan — ato.
Kattadan — uzr.
Kattalarning kichigi bo’l.
Otin qarisa, yuvuqchi bo’lar.
Qarilik qaytib, qayta yosh bo’lmas.
Kampirga balo bormi.
Daraxt qarib, qush qo’nar.
Oltmish yashar yo’ldan chiqsin.
Oltmish yashar ko’rgani kelar.
Oltmish yashardan so’ra.
It qarisa — chuqurda.
Qarimagan chol bo’lmas.
Qari bo’lsa ham, qiz yaxshi.
Sher qarisa — g’or ichida.
Xotin qarisa, ko’rki ketar.
Kuchugi bo’l.
Yigit — yoziqsiz.
Parisi bor uyning barisi bor.
Saranjomi, sarishtasi.
Yosh joningni og’ritma.
Yoshlik davri — yozday.
Yoshlikni — kamtarlik.
O’ligini hafta saqla.
Kampir shingqillab qiz bo’lmas.
Qiyomatda qulog’ini burar.
Buzoqqa ham tug’adi.
Yoshlik va qarilik haqida maqollar