1 sinf o’qish kitobi sherlari

Orif To‘xtash

1 sinf o’qish kitobi sherlari

Ustozlar

Orif To‘xtash

Siz bergan odob yashar,
Ruhiyatda, tanda ham.
Barchamizga o‘rnaksiz,
Hayot degan fanda ham.

Siz shu qadar fidoyi,
Siz bunchalar jonkuyar.
Shu tufayli Ustoz deb –
El ardoqlar, el suyar.

Shapaloq

Orif To‘xtash

Kundalikni kuzatib,
Ona dedi xafaroq:
-Yana ham “ikki” olsang,
Yeysan ikki shapaloq! –

Qo’shnilar

Orif To‘xtash

-Farhodlarning uyini,
Ko‘rsatvor-chi, Xolida.
O‘zingiz boravering,
Uyimizning oldida.

“Hissa”

Orif To‘xtash

– Men kichkina bo‘lsam ham,
Oyimga yordamchiman, –
Deydi ovqatdan keyin,
Maqtanib jajji Juman. –

Kuz

Dilshod Rajab

Kuzak yurish
Boshlandi.
Ya’ni urish
Boshlandi.
Sarg‘ayib so‘ldi
Ko‘plab
Yam-yashil barg-u
O‘tlar.

Panshaxa

Dilshod RAJAB

O‘roq o‘rar bukchayib,
Qaytgunicha to dami.
Xaskash ishlar yer tirnab –
To‘plab qo‘yar pichanni.

Belkurak

Dilshod RAJAB

Dеhqon bobo, doim tik-ku bеlkuraging,
Lеkin nеchuk hol-ahvoling, bеl, kuraging?
Kеng maydonga tushgan chayir polvon o‘zing,
Tolmagaysan, sira ko‘rmas yеr kuraging.

1 sinf o’qish kitobi sherlari

Qalam tutib qólimga ilk bor,
Yozuv chizuv òrgatgan Ustoz!
Eslagaymiz biz sizni kóp bor,
Ta’lim bergan birinchi Ustoz!

Ulug‘ ilm ildizi sizda mujassam,
Turli xil sohadan berasiz ta’lim.
Uni tinglaganda kichik jussam ham,
Yetuk inson kabi o‘sgay, muallim.

Ustoz — otangday ulug‘, ustoz qadami qutlug‘,
Ustozning har kalomi ilmu hikmatga to‘lug‘,
Ustozning dili ravshan, ustoz makoni yorug‘,
Unib chiqar, albatta, ustoz tashlagan urug‘,
Ustoz qadami qutlug‘, ustoz — otangday ulug‘.

Qani endi qaytsam edi maktab davriga
Har kun uzib berar edim gul uning qo’liga
Maktab davrida sevmoq na qadar go’zal
Qizlarni labidan tomar bol oqar asal

Bugun maktab ostonasin hatlab
so’nggi bor
To’qqiz yillik bolalikka yasaysiz
yakun.
Endi xayot darsxonangiz bo’lar
maktabda,
Chalinadi eng oxirgi
qo’ng’iroq bu kun.

MAKTABIM BAG’RINGDA O’YNAB
YURGANDIM,
ILK SEVGI HAYOLIN O’ZINGDA
SURDIM.
KATTA BO’LISHGA HAM QACHON
ULGURDIM,
BU SAVOL JAVOBIN TOPIB BER
MAKTAB.

Maktab dargohini tark etib ketish,
Men uchun azobdir bu axir azob.
Yuragimni ezar og’ir bir qiynoq,
Chunki chalinmoqda
so’ngi qo’ng’iroq.

Ko’zimdan qalqiydi
quvonch yoshlarim,
Maktab dargohini tark
etar bu kun.
Yangi hayotga ham
qo’yishar qadam,
Chunki chalinmoqda
so’ngi qo’ng’iroq.

Dillarni titratib so’ngi
qo’ng’roq,
Maktab dargohidan
qiladi yiroq.
Ustozlarim ko’zidan
tirqiraydi yosh,
Chunki chalinmoqda
so’ngi qo’ng’iroq