Уммон — Азоб


Уммон — Азоб Текст песни
Гапирма жим, о’з ко’зларим билан ко’рдим,
Йо’лимдан коч, хаммасидан то’йиб кетдим.
Неча бора хийонат, лекин кечираверардим
Севганим сабаб, мени унут бугундан бошлаб.
Кетарман, лекин нимадир мани ортимга тортар,
Лек ишонаман, бир кун юрак уни унутар.
Хайотда хатойим бо’лди ман сани учратганим,
Унданам баттари бо’лди сани севиб колганим.
Лекин то’либ колган сабр косам,
Кетаман излаб йордам, юрагим то’хтаб бо’лган.
ко’лларим ко’ксимга ко’йсам – олсам,
ко’лларим кон, о’ша конда хам сенинг висолинг намойон.
Енди юрагим урмаса, кимга хам керакман?
Юрагим сан билан колди, санга керакмасман.
О’зи керак бо’лганми бу дунйода бир зум,
А хеч бо’лмаса, сог’инганмидинг мани бир кун?
Ко’зларим хиралашди, юрагим умуман йо’к,
Асталаб кун ботарди, оркага еса йо’л йо’к.
Ко’чада киш кунлари, манга йомон совук,
Шунда хам сани еслардим, санга кизиг’и йо’к!
Санга кизиг’и бо’лмаса, кимга кизиг’и бор,
Ахир сандан ортик бу дунйода мани кимим бор?
Сан хам мендан воз кечдинг, енди менда хеч йо’к,
Мани уйкум келади, лекин ко’чада совук.
Агар хозир ухласам, уйг’онмаслигим тайин,
Ко’кариб кетди лабларим чидайолмадим.
Ко’зларим юмилди, яхлаб колган киприкларим,
Бир-бирига уланди, хаммаси бугун тугади.
Ко’зларим очилганда кандайдир хонадонда йотардим бир о’зим,
Чамаси ярим соатдан кейин кириб келди бегона инсонлар.
Лекин мехрга то’ла ко’злар, мани асраб колди 18 йошли го’зал,
Орадан о’тарди кунлар, лекин мани кийнарди хамон о’ша о’йлар.
Хатто бегона инсончалик бо’лолмадинг менга,
Шу бегона инсонлар малхам бо’лди дардимга.
18 йошли киз туйг’уси мани уйг’отди,
Агар шу киз бо’лмаганда борардим кайокга?
Мехрибон екан, куткарди мани о’лимдан,
О’ша куни бахт учради манзили йо’к йо’лдан.
Асталаб секин унга тушди ко’нглим,
Унга бердим мехрим, лек юрагим беролмадим.
Чунки о’ша аянчли кун юрак колди сенда,
Азоб-у укубатдан ортик не колди менда?
Лекин есингдан чикарма – бир кун келиб бораман,
Санда колиб кетган юрагим кайтиб оламан.
Сани ошикларингдан енди мани камим йо’к,
Манда машина бор, кийим-кечакларим ко’п.
Ахир сенга йокмасмиди кимда машина бо’лса,
Кимда кийимлари ко’п, хар куни алмаштирса?
О’ша пайт ман нетай, шароитим бо’лмаган,
Ахир сен емасмидинг мани шу ко’йга солган?
Бугун кун ботиб, сани олдингга бораман,
Санда колиб кетган юрагим кайтиб оламан.
Якинлашганим сари сан томонга
Ич-ичимдан то’либ кетдим негадир хаяжонга.
Ешик олдида туриб, озгина шошилмадим,
Аввал уйинг атрофига назаримни ташладим.
Хаммайок искирт еди, умуман каралмаган,
Бу йерда халоват тугаб, йовузлик хукм сурган.
О’йланиб колдимда, со’нгра босдим тугмани,
У еса чикиб келди, ко’зларида йошлари.
Йошини ко’риб, ичимдан суюниб кетдим,
Ахир мани ахволимга у ачинмаган еди.
О’йлаб ко’рсам манга у юракнинг кераги йо’к,
Манда бошка юрак, манга о’ша юрак керак.
Санда колиб кетганини еса о’зингга олиб ко’й,
Унга сандан бошка хеч ким сиг’майди билиб ко’й.
Кейин чикиб кетдим, ортимни о’гириб,
У еса ортимдан чикди ялиниб-йолвориб.
Лекин сани кечирмайман бу дунйода хеч качон,
Ахир сани севганимда кетдинг мани о’лдириб.
Гапирма жим, о’з ко’зларим билан ко’рдим,
Йо’лимдан коч, хаммасидан то’йиб кетдим.
Неча бора хийонат, лекин кечираверардим
Севганим сабаб, мени унут бугундан бошлаб. (х2)
Гапирма, гапирма жим…
Кушик матнлари
Уммон — Азоб