“Болаларингизга ўқиб беринг” “БЎРИ БИЛАН СИЧҚОН”

Оч Бўри подадан бир қўйни судраб
Олиб қочди узоқ хилват ўрмонга.
Меҳмонга чорлаган эмас, турган гап,
Тилкалади кўзи тўлганча қонга.
Терисини шилиб обдон, шошилмай,
Саронжом қилишга тушди-ки, бай-бай,

Суякларини бир-бир чайнаб, кемирди,
Кўринса ҳамки гўшт – очофатга оз,
Тамом қилолмасдан, тўйиб кекирди
Ва кечки овқатга қолдириб бир оз –
Емишнинг олдида ётди чўзилиб,
Ҳазми – таом қилиб, кўзи сузилиб.
Ёнида яшовчи ушоқ Сичқонча
Қаранг, зиёфатнинг ҳидин олганча –
Ўт-ўлан оралаб биқиниб келиб,
Секин бир парча гўшт эпини қилиб –
Кавагига қараб кўтариб қочди.
Бўривой ярқ этиб кўзини очди,
Чидолмасдан бундай юзсиз толонга
Айюқаннос солди бутун ўрмонга:
«Вой доду ҳайҳот!
Босқинчидан дод!
Ушланглар, тўсинглар каззоб ўғрини,
Талаб кетди тамом бору йўғимни!”

Шундай ҳангомани кўрдим шаҳарда:
Ҳакамнинг соатини ўғри урибди.
Ўзи-ку қирт каззоб бўлгани қолда,
«Ушла ўғрини”, деб додлаб юрибди.

Хикоялар
“Болаларингизга ўқиб беринг” “БЎРИ БИЛАН СИЧҚОН”